ILPB2/415-601/11-2/AJ - Możliwość odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych na operację przykurczy przywiedzeniowych bioder i przykurczy zgięciowych kolan.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 13 maja 2011 r. (data wpływu 16 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dziecko Wnioskodawczyni choruje na czterokończynowe dziecięce porażenie mózgowe i porusza się na wózku inwalidzkim.

Syn Zainteresowanej jest po operacji przykurczy przywiedzeniowych bioder i przykurczy zgięciowych kolan. Po operacji syn Wnioskodawczyni zaczął chodzić przy asekuracji drugiej osoby i znacznie uelastyczniły się napięcia mięśni. Operacja kosztowała 8.000,00 zł (osiem tysięcy złotych). Środki pozyskane z rozliczenia faktury za operację syna, byłyby przeznaczone na turnus rehabilitacyjny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki na operację można odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, można odliczyć fakturę w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) - w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r. - podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b-7g tego artykułu.

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 6 stanowi, iż wydatkami, o których mowa powyżej są wydatki poniesione na odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne.

W myśl art. 26 ust. 7d powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

Z kolei w świetle art. 26 ust. 7f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, syn Wnioskodawczyni choruje na czterokończynowe dziecięce porażenie mózgowe, porusza się na wózku inwalidzkim.

Syn Zainteresowanej jest po operacji przykurczy przywiedzeniowych bioder i przykurczy zgięciowych kolan. Operacja kosztowała 8.000,00 zł Środki pozyskane z rozliczenia faktury za operację syna, byłyby przeznaczone na turnus rehabilitacyjny.

Wnioskodawczyni uważa, że wydatki na operację może odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia rehabilitacja oraz rehabilitacja lecznicza. Zgodnie z definicją tych pojęć zawartą w "Słowniku wyrazów obcych" (PWN, Warszawa 1991 r.) rehabilitacja jest to przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej poprzez stosowanie odpowiednich zabiegów leczniczych; rehabilitacja lecznicza zaś to połączenie leczenia z postępowaniem usprawniającym, które obejmuje zabiegi fizykoterapeutyczne, wodolecznictwo, światłolecznictwo, elektrolecznictwo, mechanoterapię i kinezyterapię. Istotne znaczenie mogą mieć również zabiegi chirurgiczne zmierzające do przywrócenia organicznych funkcji, zmniejszenia następstw nieodwracalnych zmian lub wyrównanie ich w takim stopniu, aby poszkodowanemu przywrócić jego społecznie przydatną sprawność.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, tut. Organ nie kwestionuje, iż przeprowadzona operacja miała na celu stworzenie warunków do dalszej efektywnej rehabilitacji i poprawy sprawności. Ostatecznie jednak rozstrzygnięcie kwestii czy dany zabieg wchodzi w zakres zabiegów rehabilitacyjnych wykracza poza kompetencje organu podatkowego i należy do lekarza specjalisty.

Zatem w przedmiotowej sprawie odliczenie od dochodu wydatku na operację byłoby możliwe tylko wówczas, gdy zostanie ona zakwalifikowana przez lekarza specjalistę jako zabieg rehabilitacyjny.

Wnioskodawczyni wskazała, iż syn jest po operacji przykurczy przywiedzeniowych bioder i przykurczy zgięciowych kolan, natomiast operacja nie jest zabiegiem rehabilitacyjnym.

Mając na względzie przedstawiony stan faktyczny, a także obowiązujący stan prawny stwierdzić należy, iż z uwagi na fakt, że operacja nie została wymieniona w art. 26 ust. 7a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawczyni nie może, w ramach ulgi rehabilitacyjnej, odliczyć od dochodu kosztu ww. operacji.

Należy dodać, iż dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w.