ILPB2/415-599/09-3/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2009 r. (data wpływu 9 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z pracy rezydenta łotewskiego świadczącego pracę na terytorium Łotwy - jest prawidłowe.

W dniu 9 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z pracy rezydenta litewskiego świadczącego pracę na terytorium Litwy oraz w zakresie opodatkowania dochodów z pracy rezydenta łotewskiego świadczącego pracę na terytorium Łotwy.

Tutejszy organ informuje, iż niniejsza interpretacja dotyczy opodatkowania dochodów z pracy rezydenta łotewskiego świadczącego pracę na terytorium Łotwy. Natomiast wniosek w części dotyczącej opodatkowania dochodów z pracy rezydenta litewskiego świadczącego pracę na terytorium Litwy został rozstrzygnięty interpretacją indywidualną nr ILPB2/415-599/09-2/JK z dnia 27 lipca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca zamierza zatrudnić na podstawie umowy o pracę pracowników będących obywatelami Litwy i Łotwy, posiadających na terenie tych państw stałe miejsce zamieszkania. Praca ma być wykonywana odpowiednio na terenie Litwy i Łotwy. Jednocześnie Zainteresowana Spółka nie posiada na terenie Litwy i Łotwy swojego oddziału, ani przedstawicielstwa.

Wypłata wynagrodzeń za pracę ma następować na wskazane przez pracowników rachunki bankowe prowadzone na Litwie lub na Łotwie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym pracownicy będą podlegali obowiązkowi podatkowemu na terenie Polski.

Zdaniem Wnioskodawcy, przyszli pracownicy nie posiadają miejsca zamieszkania na terenie Polski w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz nie będą wykonywali pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w związku z czym nie uzyskują na jej terenie żadnych przychodów.

W związku z powyższym - w opinii Zainteresowanej Spółki - pracownicy będą podlegali w pełnym zakresie obowiązkowi podatkowemu na terytorium Litwy - zgodnie z art. 15 ust. 1 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 20 stycznia 1994 r. lub Łotwy zgodnie z art. 15 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Łotewską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 17 listopada 1993 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego dotyczącego opodatkowania dochodów z pracy rezydenta łotewskiego świadczącego pracę na terytorium Łotwy uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Podkreślenia wymaga fakt, iż wyżej powołany przepis nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż pracownicy będą otrzymywali dochody z pracy wykonywanej na terytorium Litwy.

W myśl bowiem art. 15 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Łotewską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 17 listopada 1993 r. (Dz. U. z 1995 r. Nr 53, poz. 285), z uwzględnieniem postanowień artykułów 16, 18, 19 i 21, pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujący stan prawny, stwierdzić należy, że otrzymywane od polskiego pracodawcy wynagrodzenie pracownika - o ile posiada on miejsce zamieszkania na terytorium Łotwy w myśl art. 4 powoływanej wyżej umowy międzynarodowej - wykonywanej w państwie jego rezydencji, tj. na Łotwie podlega opodatkowaniu tylko w tym kraju.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.