ILPB2/415-577/13-4/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2013 r. (data wpływu 10 czerwca 2013 r.), uzupełnionym w dniach 11 i 15 lipca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty otrzymanej z Niemiec - jest prawidłowe.

W dniu 10 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty otrzymanej z Niemiec.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 27 czerwca 2013 r. nr ILPB2/415-577/13-2/WM, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia - w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania - braków formalnych wniosku.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 27 czerwca 2013 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 8 lipca 2013 r.), zaś w dniach 11 lipca 2013 r. (data uiszczenia brakującej opłaty) oraz 15 lipca 2013 r. (data wpływu odpowiedzi na wezwanie) Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Małżonek Wnioskodawcy zmarł w czerwcu 2001 r. W związku z tym, Zainteresowany otrzymuje emeryturę zwaną w Niemczech rentą. Jej wysokość uzależniona jest od emerytury otrzymywanej w Polsce. Renta wypłacana jest z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych, tj. Deutsche Renterenversicherung Bund. Do maja 2009 r. Wnioskodawca otrzymywał świadczenie w Niemczech, ponieważ tam wówczas mieszkał. Od czerwca tego samego roku Zainteresowany na stałe mieszka w Polsce, w związku z tym pieniądze są przesyłane do banku z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca przez 3 lata otrzymywał PIT, na podstawie którego płacił podatek. W tym roku Zainteresowany nic nie otrzymał. Bank, na podstawie posiadanej wiedzy, poinformował Zainteresowanego, że renta - którą otrzymuje z ww. instytucji - nie podlega opodatkowaniu.

Końcowo, Wnioskodawca wskazał, że w Niemczech nie płaci się podatku z renty otrzymanej poniżej 3 tysięcy euro, w związku z czym również Zainteresowany nie jest objęty tym obowiązkiem podatkowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca musi płacić podatek z tytułu renty wdowiej otrzymanej z Niemiec. Jeżeli podatek nie obowiązuje, to od którego roku.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien płacić tego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Powołany przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy).

W myśl art. 18 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Natomiast, zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu, płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Ogólną zasadą jest więc opodatkowanie rent uzyskiwanych z Niemiec, przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, w kraju miejsca zamieszkania, tj. w Polsce. Wyjątek dotyczy sytuacji, gdy renta jest wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych. Stosownie do art. 18 ust. 2 ww. umowy, płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech.

Z analizy stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca otrzymuje - za pośrednictwem banku z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - rentę wdowią wypłacaną z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych. Od czerwca 2009 r. Zainteresowany na stałe mieszka w Polsce.

Mając zatem na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i przytoczone przepisy prawne, stwierdzić należy, że otrzymywana przez Wnioskodawcę renta - jako świadczenie wypłacane z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec - nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce. Powyższa zasada ma zastosowanie w odniesieniu do renty wdowiej uzyskiwanej od momentu uzyskania przez Zainteresowanego nieograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce, tj. od zamieszkania na stałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.