ILPB2/415-569/10-3/WS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 lipca 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-569/10-3/WS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2010 r. (data wpływu 30 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowań z tytułu zaniżonej dywidendy wypłaconych na podstawie wyroku sądowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* opodatkowania odszkodowań wypłaconych byłym pracownikom, z tytułu zastosowania złego przelicznika okresu pracy,

* opodatkowania odszkodowań z tytułu zaniżonej dywidendy, wypłaconych na podstawie wyroku sądowego,

* opodatkowania odszkodowań z tytułu zaniżonej dywidendy, wypłaconych na podstawie wniosku byłych pracowników.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny, w zakresie opodatkowania odszkodowań z tytułu zaniżonej dywidendy wypłaconych na podstawie wyroku sądowego.

Wnioskodawca, będący Spółką akcyjną w 2009 r. wypłacił dywidendę dla posiadaczy akcji Spółki. Byli pracownicy zgłosili się do sądu o wypłatę odszkodowania z tytułu zaniżonej dywidendy powstałej na skutek wadliwej kwalifikacji przez Spółkę stanowiska pracy, co spowodowało otrzymanie przez nich zaniżonych ilości akcji. W 2010 r. Zainteresowany otrzymał wyroki sądowe na wypłatę odszkodowań z tytułu zaniżenia dywidendy wraz z odsetkami. Odszkodowania zostały przyznane w kwocie stanowiącej iloczyn kwoty przeznaczonej przez Walne Zgromadzenie Spółki na dywidendę przypadającą na 1 sztukę akcji i liczby akcji, których pracownik nie otrzymał na skutek wadliwej kwalifikacji przez Spółkę zajmowanego przez niego stanowiska pracy. Sąd uznał, że pozbawienie dywidendy za nieprzyznane akcje jest normalnym następstwem braku prawidłowej kwalifikacji stanowiska pracy i określił odpowiedzialność Spółki tylko w tych granicach, pomniejszając kwotę odszkodowania o wyliczony podatek dochodowy (kwota netto).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie, w zakresie opodatkowania odszkodowań z tytułu zaniżonej dywidendy wypłaconych na podstawie wyroku sądowego.

Czy wypłacone przez Wnioskodawcę na podstawie wyroku sądowego odszkodowanie z tytułu zaniżonej dywidendy jest zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie opodatkowania odszkodowań z tytułu zaniżonej dywidendy wypłaconych na podstawie wyroku sądowego, wypłacone na podstawie wyroku sądowego odszkodowania (w kwocie brutto i netto) są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Odszkodowania obciążające Zainteresowanego dotyczą rzeczywistej szkody jaka została wyrządzona byłym pracownikom wskutek działania byłego pracodawcy (wadliwego wystawienia świadectw pracy, z którym związana jest odpowiedzialność byłego pracodawcy). Zdaniem Wnioskodawcy zasądzone ustawowe odsetki według wyroku sądowego nie są zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 95, a zatem stanowią przychód z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W świetle przepisu art. 42a ww. ustawy były pracodawca dokonując wypłaty odsetek od odszkodowań jest zobligowany do sporządzenia informacji według ustalonego wzoru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na mocy art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl przepisu art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

a.

określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,

b.

odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,

c.

odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,

d.

odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,

e.

odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,

f.

odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,

g.

odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż sąd zasądził na rzecz byłych pracowników Wnioskodawcy odszkodowania z tytułu zaniżenia dywidendy wraz z odsetkami.

Tym samym należy stwierdzić, że odszkodowanie wypłacone przez Wnioskodawcę nie będzie odszkodowaniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie jest to odszkodowanie którego wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Równocześnie jednak przepis art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

a.

otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

b.

dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Żeby rozstrzygnąć kwestię opodatkowania kwoty, będącej odszkodowaniem, a zasądzonej wyrokiem sądu należy ustalić jaki rodzaj szkody został pokryty tym odszkodowaniem. Szkoda rozpatrywana jako uszczerbek o charakterze majątkowym, może mieć w świetle przepisów Kodeksu cywilnego postać dwojaką. Może obejmować stratę, jakiej doznaje mienie poszkodowanego - wskutek doznania tej straty poszkodowany staje się uboższy niż był dotychczas, tzw. szkoda rzeczywista. Ponadto może obejmować utratę korzyści, jakiej poszkodowany mógłby się spodziewać, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Wskutek doznania tej postaci uszczerbku poszkodowany nie staje się bogatszy, jakkolwiek mógł liczyć na wzbogacenie się. Wyjątek, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b lit. b) dotyczy tylko odszkodowania w zakresie utraconych korzyści, zatem odszkodowanie to podlega opodatkowaniu.

Zakres zwolnienia wynikający z bezpośredniego brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy obejmuje zatem tylko odszkodowania za tzw. szkodę rzeczywistą, czyli za poniesioną stratę, nie dotyczy natomiast utraconych korzyści.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wypłacił dla byłych pracowników (posiadaczy akcji Spółki) odszkodowanie z tytułu zaniżonej dywidendy, powstałej na skutek wadliwej kwalifikacji przez Zainteresowanego stanowiska pracy, co spowodowało otrzymanie przez nich zaniżonych ilości akcji.

Wobec powyższego wypłacone z tego tytułu świadczenie pieniężne wraz z odsetkami nie podlega zwolnieniu określonemu w art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na zasadzie wyłączenia wynikającego z lit. b) tegoż przepisu.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, przedmiotową należność wraz z odsetkami na gruncie powoływanej ustawy podatkowej należy zakwalifikować do przychodów w rozumieniu powołanego wyżej art. 11 ust. 1 ww. ustawy. Przychód ten należy potraktować jako przychód z tzw. "innych źródeł", o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyte w tym przepisie sformułowanie "w szczególności" oznacza, iż definicja źródeł przychodów ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. Przychód podatkowy z innych źródeł powstaje w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Stosownie natomiast do art. 42a ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C), i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz opisany we wniosku stan faktyczny, stwierdzić należy, iż wypłacone przez Wnioskodawcę na podstawie wyroku sądu odszkodowanie wraz z odsetkami nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem przedmiotowa należność stanowi korzyść, którą były pracownik mógłby osiągnąć gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Tak więc Zainteresowany, powinien wystawić byłym pracownikom informację PIT-8C wykazując w niej wypłacone odszkodowanie wraz z odsetkami jako przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto informuje się, że w dniu 28 lipca 2010 r. wydane zostały interpretacje indywidualne dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* opodatkowania odszkodowań wypłaconych byłym pracownikom, z tytułu zastosowania złego przelicznika okresu pracy nr ILPB2/415-569/10-2/WS,

* opodatkowania odszkodowań z tytułu zaniżonej dywidendy, wypłaconych na podstawie wniosku byłych pracowników nr ILPB2/415-569/10-4/WS.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, iż interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, został złożony przez byłego pracodawcę wypłacającego odszkodowanie z odsetkami zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla byłych pracowników Wnioskodawcy, otrzymujących ww. świadczenie.

Byli pracownicy Wnioskodawcy, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinni wystąpić z odrębnymi wnioskami o jej udzielenie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl