ILPB2/415-561/12-2/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2012 r. (data wpływu 13 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży lokali mieszkalnych - jest prawidłowe.

W dniu 13 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży lokali mieszkalnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wraz z małżonką na początku lat 90-tych nabyli prawo własności całej nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym i gospodarczym (ustawowa wspólność majątkowa małżeńska). Prawo własności całej przedmiotowej nieruchomości nabyto częściowo na podstawie umowy darowizny w 1991 r., częściowo na podstawie umowy majątkowej małżeńskiej z 1993 r. oraz częściowo w drodze dziedziczenia po zmarłym w 1984 r. ojcu, a częściowo w drodze dziedziczenia po zmarłym w 1991 r. bracie.

Z uwagi na zły stan techniczny budynku w 2007 r. małżonkowie podjęli decyzję o rozbiórce tegoż budynku. W miejsce rozebranego budynku postanowili oni wybudować nowy budynek wielorodzinny z przeznaczeniem na cele prywatne. Celem realizacji budowy budynku mieszkalnego wielorodzinnego z usługami w parterze małżonkowie zawarli umowę o roboty budowlane, której przedmiotem było kompleksowe wykonanie przez wykonawcę wszelkich prac mających na celu wzniesienie budynku. W trakcie realizacji budowy pogorszeniu uległa sytuacja majątkowa małżonków. Z uwagi na powyższe, chcąc wywiązać się finansowo wobec wykonawcy, zaproponowali, iż w zamian za należne wykonawcy wynagrodzenie z tytułu realizacji przedmiotu umowy (wzniesienia budynku) małżonkowie przeniosą (poprzez sprzedaż) na jego rzecz własność kilku lokali mieszkalnych wybudowanych przezeń w ramach przedmiotu umowy.

Tym samym umową przedwstępną małżonkowie zobligowali się do ustanowienia w nowo wybudowanym budynku odrębnej własności lokali mieszkalnych oraz ich sprzedaży wykonawcy (wraz z udziałem w gruncie), zaś ten wyraził zgodę na możliwość potrącenia wzajemnych wierzytelności, jakie w dniu zawarcia umowy przyrzeczonej będą posiadać wobec siebie Strony.

Końcowo, Zainteresowany wskazuje, iż nie prowadzi działalności gospodarczej, której przedmiotem byłby obrót nieruchomościami. Nie posiada także w tym zakresie jakichkolwiek uprawnień. Ponadto, Wnioskodawca nie dokonywał uprzednio sprzedaży nieruchomości, jak również podobnych czynności nie zamierza wykonywać w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle obecnych przepisów Zainteresowany będzie zwolniony z zapłaty podatku dochodowego od przychodu ze sprzedaży wyodrębnionych lokali mieszkalnych w związku z tym, iż odpłatne zbycie nastąpi po upływie 5-letniego okresu licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości (działki gruntu).

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód ze sprzedaży wyodrębnionych lokali mieszkalnych w związku z tym, iż odpłatne zbycie nastąpi po upływie 5-letniego okresu licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości (działki gruntu) nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W opinii Zainteresowanego, z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, należy się odnieść do przepisów prawa cywilnego. Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości. Zatem własność nieruchomości gruntowej rozciąga się co do zasady na budynki.

Wnioskodawca podnosi, iż budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. W związku z tym, sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku W sytuacji zaś, gdy najpierw dochodzi do nabycia gruntu, a dopiero później wybudowany zostanie budynek istotnym z punktu widzenia ustalenia początku biegu terminu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest moment nabycia gruntu. Z treści przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż na początku lat 90-tych Zainteresowany wraz z małżonką nabyli na własność grunt, na którym wybudowany został budynek mieszkalny. Tym samym - w opinii Wnioskodawcy - w odniesieniu do sprzedaży ww. wyodrębnionych lokali mieszkalnych wraz ze stosownym udziałem w gruncie pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości gruntowej.

Zdaniem Zainteresowanego, powyższe oznacza, iż sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. W konsekwencji uzyskany z tego tytułu przychód nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W opinii Wnioskodawcy, powyższego nie zmienia również fakt planowanego ustanowienia przed sprzedażą odrębnej własności lokali. Wyodrębnienie bowiem lokali z nieruchomości nie powoduje, że momentem nabycia lokalu jest chwila ustanowienia odrębnej własności lokalu, czy założenia księgi wieczystej, o ile w wyniku ustanowienia odrębnej własności nie nastąpi zniesienie współwłasności i nie ulegną zmianie udziały współwłaścicieli.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Zainteresowany powołuje szereg pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego oraz orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu informuje, iż powołane we wniosku indywidualne interpretacje przepisów prawa podatkowego oraz orzeczenie WSA we Wrocławiu wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.