ILPB2/415-560/14-4/WM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 sierpnia 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-560/14-4/WM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2014 r. (data wpływu 2 maja 2014 r.), uzupełnionym w dniu 29 lipca 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z 22 lipca 2014 r. nr ILPB2/415-560/14-2/WM, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia - w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania - braków formalnych wniosku.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano 22 lipca 2014 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło 25 lipca 2014 r.), zaś 29 lipca 2014 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek (data nadania pisma w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego - 28 lipca 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni otrzymała w drodze testamentowej - po zmarłej w 2012 r. matce - 1/3 lokalu niemieszkalnego.

Ww. udział w lokalu został sprzedany w 2013 r. Lokal ten był jednym z 5 punktów w obiekcie pawilonu handlowego.

Pawilon ten wymagał gruntownego remontu.

W 2013 r. obiektem zaczął interesować się inwestor, który chciał kupić cały pawilon i dokonać jego modernizacji.

Cała piątka współwłaścicieli lokali zgodziła się pod warunkiem, że zostaną w swoich lokalach. Niestety pawilon był w tak złym stanie, że trzeba go było zburzyć i na nowo zbudować. Dlatego też aby było można wybudować nowy obiekt w tym samym miejscu trzeba było sprzedać cały pawilon - zgodnie z założeniem inwestora potrzebne do realizacji tej budowy i powrotnej sprzedaży zaraz po wybudowaniu.

Każde z pięciu lokali zostało wycenione zgodnie z udziałem procentowym do gruntu jaki był posiadany. Wnioskodawczyni wraz z ojcem sprzedali lokal na połowę. Rzeczoznawca wycenił lokal i cena wyniosła 174 000 zł. Wnioskodawczyni i ojciec otrzymali po połowie tej kwoty.

Lokal miał zostać wybudowany za 106 555 zł. Połowę tej kwoty czyli 53 277,50 zł z 87 000 zł. Zainteresowanej zostało złożone w depozyt na odbudowę lokalu, a druga część 53 277,50 zł została zapłacona na koniec budowy z pieniędzy (połowy) ojca. Reszta pieniędzy czyli 5 201,52 zł zostały zwrócone i rozdzielone na dwa konta - Wnioskodawczyni i ojca.

Zatem Zainteresowana sprzedała swoją część lokalu za 82 224,24 zł, a pieniądze przeznaczone na odbudowę lokalu to 50 627,74 zł więc Wnioskodawczyni pozostało 31 547,50 zł.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że lokal był wykorzystywany przez Wnioskodawczynię na potrzeby związane z działalnością gospodarczą i dalej jest ona w tym lokalu prowadzona.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Składając PIT-39 Zainteresowana chciałaby skorzystać z ulgi i ponieść wydatek na cele mieszkaniowe. Skoro z aktu notarialnego sprzedaży wynika, że kwota 50 224,24 zł została złożona w depozycie w celu remontu lokalu użytkowego, to czy Zainteresowana może tę kwotę wydać na zakup mieszkania.

Zdaniem Wnioskodawczyni, może Ona ponieść wydatek na cel mieszkaniowy, gdyż ma w planach zakup mieszkania w okresie do 1,5 roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 powołanej ustawy, źródłami przychodów są:

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy,

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany (pkt 8).

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy - nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej jest również odpłatne zbycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

* środkami trwałymi,

* składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,

* wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w 2012 r. nabyła w drodze spadkobrania udział w lokalu w pawilonie handlowym, który zbyła w 2013 r. Lokal zarówno przed jak i po sprzedaży stanowi składnik majątku wykorzystywany na potrzeby związane z działalnością gospodarczą.

Zatem z tytułu sprzedaży udziału w przedmiotowym lokalu Wnioskodawczyni osiągnie przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 1 ww. ustawy, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Z powyższej konstatacji wynika, że zwolnienie przedmiotowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie do dochodów, o których mowa w art. 30e cyt. ustawy, a więc do dochodów uzyskanych ze zbycia między innymi nieruchomości w warunkach wskazanych w art. 10 ust. 1 pkt 8 omawianej ustawy podatkowej. Skoro w przedmiotowej sprawie - co dowiedziono powyżej - Zainteresowana osiągnie przychód, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 (a nie w art. 10 ust. 1 pkt 8) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych to zastosowania nie znajdzie ww. art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, a więc środki uzyskane przez Wnioskodawczynię ze zbycia udziału w lokalu, a wydatkowane na zakup mieszkania nie będą podlegały "uldze" (zwolnieniu przedmiotowemu), o której mowa w powyższym przepisie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl