ILPB2/415-514/14-4/TR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2014 r. (data wpływu 22 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 lipca 2014 r. (data wpływu 23 lipca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 16 lipca 2014 r. nr ILPB2/415-514/14-2/TR Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 16 lipca 2014 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 18 lipca 2014 r.), zaś w dniu 23 lipca 2014 r. (data nadania 22 lipca 2014 r.) Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 21 czerwca 1987 r. zmarła Pani J. - członek Spółdzielni posiadający spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu Spółdzielni Mieszkaniowej (Wnioskodawcy).

Mąż K. wystąpił do Spółdzielni Mieszkaniowej z wnioskiem o członkostwo, otrzymał przydział lokatorskiego prawa do lokalu od 1 lutego 1990 r.

Pan K. zmarł 4 lipca 2007 r. Od tego dnia wygasło jego prawo do lokalu. W lokalu wraz z ojcem mieszkał syn C. W dniu 14 listopada 2008 r. syn C. wystąpił z pismem do Spółdzielni o wykreślenie ojca z rejestru członków Spółdzielni oraz z prośbą o przyjęcie go w poczet członków, jako jedyną osobę zamieszkującą z ojcem w tym lokalu. W dniu 17 listopada 2008 r. Spółdzielnia pouczyła o dokonaniu wszelkich czynności zgodnie z art. 15 ust. 2. Pan C. nie dokonał tych czynności. Notorycznie uchylał się od wnoszenia opłat za użytkowanie lokalu, wykraczał w sposób rażący i uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali. Spółdzielnia podjęła kroki eksmisyjne i wyrokiem z dnia 25 maja 2010 r. o eksmisji (wyrok uprawomocnił się 15 czerwca 2010 r.) nakazano pozwanemu opróżnić i wydać lokal oraz przyznano lokal socjalny. Skierowaniem do zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego z dnia 10 października 2011 r. Pan C. 31 października 2011 r. opróżnił i przekazał lokal Spółdzielni.

W dniu 16 lutego 2009 r. Spółdzielnia otrzymała z Sądu Rejonowego prawomocne postanowienie z dnia 26 stycznia 2009 r. (z wniosku syna C. z udziałem pozostałych spadkobierców) o nabyciu spadku po K. Natomiast postanowienie nabycia spadku po J. Spółdzielnia otrzymała 28 stycznia 2013 r. (z wniosku D. z udziałem spadkobierców po zmarłym synu Pani J. i K. - Z.). Wobec powyższego ustawowymi spadkobiercami tego lokalu zostały dzieci Państwa J. i K. i nabyli spadek po 1/3 części. Pan C. jako jeden ze spadkobierców po zmarłych rodzicach zmarł w dniu 11 września 2012 r. W dalszym postępowaniu okazało się, że następny syn Z. również nie żyje i w wyniku postępowania spadkowego Spółdzielnia otrzymała prawomocne postanowienie o nabyciu spadku, gdzie na podstawie ustawy nabyła czwórka jego dzieci, każdy po 1/4 części.

Po zmarłym C. spadek został odrzucony przez wszystkich spadkobierców, który Spółdzielnia zatrzymała do momentu zgłoszenia się prawomocnych wierzycieli.

W dniu 4 czerwca 2013 r. Spółdzielnia zbyła lokal w drodze przetargu. W dniu 25 czerwca 2013 r. został podpisany akt notarialny na ustanowienie odrębnej własności tego lokalu przez nowego nabywcę.

Po tym dniu Spółdzielnia zawiadomiła spadkobierców o rozliczeniu wkładu mieszkaniowego, wypłacając w 2013 r. spadkobiercom zgodnie z postanowieniami Sądu o nabyciu spadku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z wypłatą wkładu mieszkaniowego spadkobiercom ciążą na Wnioskodawcy obowiązki wystawienia PIT-8C w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, odnosząc się do powyższego, należy zauważyć, że zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.), spółdzielcze lokatorskiego prawo do lokalu mieszkalnego jest niezbywalne, nie przechodzi na spadkobierców i nie podlega egzekucji. Dziedziczeniu podlega natomiast wkład mieszkaniowy, co zostało uregulowane w art. 14 ust. 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Oznacza to, że nabycie w drodze spadku wkładu mieszkaniowego związanego ze spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Stosownie zaś do treści art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, w wypadku wygaśnięcia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na podstawie art. 11 lub niedokonania czynności, o których mowa w art. 14, roszczenia o przyjęcie do spółdzielni i zawarcie umowy o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego przysługują małżonkowi, dzieciom i innym osobom bliskim. W wypadku wygaśnięcia roszczeń lub braku uprawnionych osób, o których mowa w ust. 3, Spółdzielnia wypłaca osobom uprawnionym wartość rynkową tego lokalu ustaloną zgodnie z art. 11 ust. 21 i 22 (art. 15 ust. 6 powyższej ustawy).

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że z chwilą śmierci rodziców nabyli po nim spadek spadkobiercy. W analizowanej sprawie przedmiotem spadku był nierozliczony wkład mieszkaniowy związany ze spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu mieszkalnego.

Zatem, zgodnie z przepisami ustaw z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 91, poz. 768 z późn. zm.), gdyby doszło do jego wypłaty, to wkład ten, podlegałby wyłącznie opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, jednak nie został wypłacony. Pozostał on w Spółdzielni, a jego wypłata wartości rynkowej nastąpiła dopiero w 2013 r., w związku z zupełnie innym zdarzeniem niż nabycie spadku, tj. w związku ze sprzedażą mieszkania przez Spółdzielnię w drodze przetargu.

Zatem, obecnie wypłacona kwota nie może być uznana za spadek, bowiem przedmiotem spadku był wkład mieszkaniowy, który pozostał uprzednio w Spółdzielni. Wobec powyższego, zastosowania w niniejszej sprawie do obecnie wypłaconej kwoty nie znajduje ustawa o podatku od spadków i darowizn, lecz ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółdzielnia uznała za słuszne, że w myśl tej zasady, wyrażonej w treści art. 9 ust. 1 powyższej ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody. Tak więc podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny cała kwota wkładu mieszkaniowego, w części przypadającej na spadkobierców wykazana w informacji PIT-8C stanowi dla nich przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wystawiając informacje PIT-8C do Urzędu Skarbowego i dla Spadkobierców Spółdzielnia kierowała się także interpretacjami Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy nr ITPB2/415-729b/13/MK z dnia 29 października 2013 r. i Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi Nr IPTPB2/415-571/13-4/KSM z dnia 28 listopada 2013 r., i uznała za słuszne wystawienia PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Z literalnego brzmienia przywołanego przepisu wynika zatem, że wyłączeniu spod działania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają przychody podlegające przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Na podstawie zaś art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności m.in. praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. dziedziczenia.

Szczegółowe unormowania dotyczące spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu zawarte są w ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1222 z późn. zm.). Stosownie do art. 9 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego jest niezbywalne, nie przechodzi na spadkobierców i nie podlega egzekucji. Z chwilą śmierci jednego z małżonków spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, które przysługiwało obojgu małżonkom, przypada drugiemu małżonkowi (art. 14 ust. 1 zd. 1 ww. ustawy). Ze spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu związany jest wkład mieszkaniowy, który członkowie spółdzielni są obowiązani wnieść w celu uczestniczenia w pokryciu kosztów budowy lokalu (art. 9 ust. 1 ww. ustawy). Wykluczenie możliwości dziedziczenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu nie narusza uprawnień spadkobierców do dziedziczenia wkładu mieszkaniowego związanego z takim prawem, co zostało uregulowane w art. 14 ust. 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w przypadku spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu przedmiotem spadku nie jest to prawo, ale wkład mieszkaniowy z nim związany.

Z powyższego wynika - biorąc pod uwagę przedstawiony wyżej zakres przedmiotowy ustawy o podatku od spadków i darowizn - że otrzymanie przez spadkobierców - jako osoby uprawnione - przedmiotowego świadczenia podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Podkreślić należy, że jakkolwiek niniejsza interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy powyższe nabycie podlega regulacjom ustawy o podatku od spadków i darowizn, ponieważ ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując: na gruncie opisanego we wniosku stanu faktycznego znajdują zastosowanie postanowienia art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, wypłacony spadkobiercom wkład mieszkaniowy nie podlega przepisom o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym w związku z wypłatą spadkobiercom tegoż wkładu na Zainteresowanym nie ciążą obowiązki wystawienia informacji PIT-8C.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

W odniesieniu do przywołanych przez Wnioskodawcę rozstrzygnięć organów podatkowych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.