ILPB2/415-50/07-4/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Ś. Spółki C. S.A., przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2007 r. (data wpływu 13 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania emisji obligacji - jest prawidłowe.

W dniu 13 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania emisji obligacji.

Z uwagi na braki formalne Wnioskodawca został wezwany, pismem z dnia 26 września 2007 r. nr ILPB2/415-50/07-2/AJ do uzupełnienia złożonego wniosku. Wniosek został prawidłowo uzupełniony (data wpływu: 8 października 2007 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca planuje przeprowadzenie emisji obligacji na okaziciela w celu pozyskania środków finansowych na bieżącą działalność oraz na zakup akcji innych spółek. Wyemitowane obligacje mają zostać objęte przez wskazany w ofercie podmiot - spółkę zagraniczną nie będącą udziałowcem emitenta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy emisja obligacji jest czynnością opodatkowaną podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do treści art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450) opodatkowaniu tym podatkiem podlegają tylko te czynności cywilnoprawne (umowy), które zamieszczone zostały w zamkniętym katalogu zawartym w powołanym przepisie. Zgodnie z ustawą z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 120, poz. 1300), obligacja jest papierem wartościowym emitowanym w serii, w którym emitent stwierdza, że jest dłużnikiem właściciela obligacji (obligatariusza) i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia, zaś emisja obligacji to proponowanie ich nabycia.

Analiza katalogu czynności opodatkowanych (art. 1. ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych) pozwala stwierdzić, że emisja obligacji nie jest czynnością wymienioną w tymże katalogu, a zatem z woli ustawodawcy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Teza ta znajduje także dodatkowy argument w świetle orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego, jak i Sądu Najwyższego. Sądy te wielokrotnie wskazywały, iż fundamentalną zasadą prawa podatkowego w demokratycznym państwie prawnym jest to, że zakres przedmiotu opodatkowania musi być precyzyjnie określony w ustawie podatkowej, a interpretacja przepisów nie może być rozszerzająca (por. np. wyrok SN z 22 października 1992 r. sygn. Akt ARN 50/92 oraz wyrok NSA z 23 kwietnia 1998 r., I SA/Po 1782/97). Przez wzgląd na powyższe, w żaden sposób nie można uznać emisji obligacji za umowę pożyczki. Choć rola obu czynności w obrocie gospodarczym jest podobna (pozyskanie kapitału), oba instrumenty regulowane są odmiennie na podstawie odrębnych przepisów. Podobnie nie sposób uznać emisji obligacji za sprzedaż praw majątkowych. Skutkiem emisji obligacji jest dopiero powstanie praw majątkowych a nie ich sprzedaż, czyli przeniesienie w zamian za ustaloną cenę, zgodnie z art. 535 kodeksu cywilnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W związku z pytaniem Wnioskodawcy dotyczącym zaliczenia odsetek zapłaconych nabywcy obligacji do kosztów uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych, w dniu 18 października 2007 r. zostało wydane postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia Nr ILPB3/423-37/07-2/MC, ponieważ Wnioskodawca w odpowiedzi na wezwanie nie wskazał zdarzenia przyszłego, którego dotyczy uiszczona kwota ani nie uiścił dodatkowej opłaty. Wniosek podlega zatem rozpatrzeniu w zakresie jednego zdarzenia przyszłego wg kolejności w nim przedstawionej tj. podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.