ILPB2/415-482/10-3/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez pełnomocnika - radcę prawnego, przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2010 r. (data wpływu 9 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z praw majątkowych oraz kosztów uzyskania przychodów z praw majątkowych - jest prawidłowe.

W dniu 9 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z praw majątkowych oraz kosztów uzyskania przychodów z praw majątkowych.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą prawną prowadzącą działalność gospodarczą w branży motoryzacyjnej w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W celu zwiększenia efektywności produkcji, oszczędności kosztów materiałów, środków roboczych oraz nakładu czasu i energii, uproszczenia i skrócenia przebiegu procesów pracy, polepszenia jakości produktów, redukcji niebezpieczeństwa wypadku w miejscu pracy, eliminowania zagrażających życiu i zdrowiu czynników i niebezpiecznych materiałów, uproszczenia procedur organizacji pracy i innych procesów w przedsiębiorstwie Wnioskodawca zamierza wprowadzić system motywacyjny polegający na wynagradzaniu pracowników w razie przekazania przez nich Wnioskodawcy projektów racjonalizatorskich dotyczących polepszenia pracy oraz rozwoju przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca planuje przyjęcie Regulaminu Racjonalizacji, w którym projekt racjonalizatorski zdefiniowany zostanie jako pomysł, który jest związany z zakresem czynności wykonywanych przez pracowników Spółki z o.o. w ramach procesów produkcyjnych lub z miejscem pracy, przyczyniający się do polepszenia istniejącego już stanu rzeczy.

Zgodnie z projektem Regulaminu Racjonalizacji Wnioskodawca za projekty racjonalizatorskie uznawać będzie zarówno projekty tworzone poza zakresem obowiązków pracowniczych pracowników, jak i projekty tworzone w ramach wykonywania obowiązków pracowniczych wynikających z umowy o pracę.

Wnioskodawca wyłoni Komisję weryfikacyjną, której zadaniem będzie ocena dokonanych przez pracowników zgłoszeń projektów racjonalizatorskich według określonej w Regulaminie Racjonalizacji procedury.

Pracownikom Spółki z o.o. przysługiwać będzie wynagrodzenie z tytułu przeniesienia na Nią praw do projektu racjonalizatorskiego, którego konkretna wysokość uzależniona zostanie w Regulaminie Racjonalizacji od podziału na wartości (korzyści) bezpośrednie lub wartości (korzyści) pośrednie uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu wdrożenia projektu racjonalizatorskiego oraz od okoliczności, czy projekt racjonalizatorski zgłaszany jest przez jednego pracownika, czy przez większą liczbę pracowników

Wartości (korzyści) bezpośrednie zdefiniowane zostaną w Regulaminie Racjonalizacji jako korzyści wynikające z wdrożonych usprawnień, które przyczyniają się do powstania oszczędności, tzn. widocznej redukcji kosztów, w szczególności kosztów materiału, energii, czasu potrzebnego do wyprodukowania wyrobu, czy zmniejszenia ilości wyrobów wybrakowanych itp. Wartości (korzyści) pośrednie natomiast to korzyści wynikające z wdrożonych usprawnień, które wpływają na uproszczenie procesu pracy, poprawę bezpieczeństwa, uproszczenie procedur organizacji pracy i innych procesów w przedsiębiorstwie itp.

W zależności od tego, czy projekt racjonalizatorski powstanie w ramach wypełniania obowiązków pracowniczych - zgodnie z umową o pracę, czy też w ramach czynności nie wchodzących w zakres obowiązków pracowniczych - Wnioskodawca rozważa dwa warianty ustalania wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich do projektu:

Wariant 1

Wnioskodawca zakłada wprowadzenie w umowach o pracę z pracownikami zapisu stanowiącego, iż jeżeli w ramach wykonywania przez pracowników obowiązków pracowniczych wynikających z umowy o pracę pracownik stworzy projekt racjonalizatorski wówczas pracownikowi przysługuje z tego tytułu wynagrodzenie odrębne od wynagrodzenia zasadniczego uzyskiwanego ze stosunku pracy.

Wariant nr 2

W wariancie drugim Wnioskodawca zakłada, iż w przypadku, gdy projekt racjonalizatorski powstanie w efekcie czynności nie wchodzących w zakres obowiązków pracowniczych wypłata wynagrodzenia za przeniesienie prawa autorskich nie będzie wynikała ze stosunku pracy łączącego Wnioskodawcę z pracownikiem. Wynagrodzenie będzie wypłacane wyłącznie w oparciu o postanowienia Regulaminu racjonalizacji, a nie w oparciu o umowę o pracę oraz inne regulacje wynikające z przepisów prawa pracy.

Zarówno w wariancie pierwszym, jak i drugim, Wnioskodawca zamierza jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych rozpoznawać 50% koszty uzyskania przychodów.

Do podstawowego wynagrodzenia pracowników Wnioskodawcy stosowane zaś będą zasady ogólne rozliczania kosztów uzyskania przychodów z tytułu stosunku pracy wynikające z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Tutejszy Organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania drugie i czwarte, tj. w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodu z praw majątkowych. W odniesieniu do pytań pierwszego i trzeciego, dotyczących kwestii ustalenia kosztów uzyskania przychodu ze stosunku pracy w dniu 9 lipca 2010 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie nr ILPB2/415-482/10-2/WM.

Zdaniem Wnioskodawcy - w odniesieniu do pytań drugiego i czwartego - w opisanym powyżej wariancie nr 2 powstały w ten sposób przychód wynikający z wypłaty na rzecz pracowników wynagrodzenia za przeniesienie praw do projektu racjonalizatorskiego stanowi przychód z praw majątkowych w rozumieniu art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ze względu na fakt, iż w omawianym przypadku projekt racjonalizatorski powstaje w wyniku czynności nie objętych zakresem obowiązków pracowniczych oraz fakt, iż wynagrodzenie z tego tytułu nie jest ustalane w oparciu o umowę o pracę i powszechnie obowiązujące przepisy prawa pracy, lecz w oparciu o odrębny stosunek o charakterze cywilnoprawnym (umowę) uznać należy, że przychody z tytułu przeniesienia praw do projektów racjonalizatorskich należy zakwalifikować jako przychody, których źródłem jest odpłatne zbycie praw majątkowych, o których mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy źródłami przychodów są m.in. kapitały pieniężne prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy.

Ustawodawca w art. 18 wyżej cytowanej ustawy uszczegóławia powyższe stanowiąc, że za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Projekt racjonalizatorski niewątpliwie jest projektem wynalazczym w rozumieniu art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przeniesienie zatem w wariancie nr 2 prawa do projektu racjonalizatorskiego na Wnioskodawcę stanowiło będzie dla pracowników przychód z praw majątkowych.

Ponadto, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż także w opisanym powyżej w wariancie nr 2 stanie faktycznym do rozliczenia podatkowego przychodów osiągniętych przez pracownika z tytułu przeniesienia na pracodawcę praw majątkowych do projektów racjonalizatorskich należy przyjąć za koszt uzyskania przychodu 50% wysokości przychodu uzyskanego z tytułu przeniesienia przedmiotowych praw zgodnie z art. 18 w zw. z art. 22 ust. 9 pkt 1 alternatywnie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy.

W odniesieniu do kosztów uzyskania przychodu uzyskanego przez pracownika tytułem przeniesienia na pracodawcę praw do projektu racjonalizatorskiego, zastosowanie także będzie miał art. 22 ust. 9 pkt 1 ww. ustawy stanowiący, że z tytułu zapłaty twórcy za przeniesienie prawa własności wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego - koszt uzyskania przychodu określa się jako 50% uzyskanego z tego tytułu przychodu.

Również w wariancie nr 2 powyższy art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozpatrywać w kontekście zacytowanych powyżej przepisów Prawa własności przemysłowej (art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 Prawa własności przemysłowej).

Zatem w opisywanym w wariancie nr 2 stanie faktycznym możliwe jest zastosowanie zgodnie z art. 18 oraz art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych 50% kosztów uzyskania przychodu do przychodów uzyskanych tytułem przeniesienia na pracodawcę prawa własności projektu racjonalizatorskiego, gdyż:

* Wnioskodawca ustalił w Regulaminie Racjonalizacji, jakie rozwiązania będzie uznawał za projekty racjonalizatorskie;

* określił w Regulaminie Racjonalizacji wynagrodzenie dla twórcy projektu racjonalizatorskiego przyjętego przez Wnioskodawcę do wykorzystania;

* wynagrodzenie z tego tytułu określone zostało w Regulaminie Racjonalizacji jako wynagrodzenie za przeniesienie prawa własności projektu racjonalizatorskiego, a nie za samo jego sporządzenie;

* wynagrodzenie za przeniesienie prawa własności projektu racjonalizatorskiego określone zostało odrębnie niż wynagrodzenie wynikające ze stosunku pracy (do którego stosuje się koszty uzyskania przychodu wynikające z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Także w wariancie drugim ze względu na wyżej opisywaną zasadę kumulatywnego zastosowania przepisów ustawy - Prawo własności przemysłowej oraz Prawa autorskiego i faktu, iż projekt racjonalizatorski stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim, niezależnie od możliwości ustalenia przez Wnioskodawcę jako płatnika kosztów uzyskania przychodu w zryczałtowanej wysokości 50% przychodu na podstawie art. 18 w zw. z art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowisko Wnioskodawcy odnośnie podwyższonych kosztów uzyskania przychodów dodatkowo potwierdza przepis art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, który daje podstawę określania kosztów uzyskania przychodu uzyskanego z tytułu rozporządzania przez twórców prawami autorskimi w ryczałtowej wysokości 50% uzyskanego przychodu obliczonego zgodnie z postanowieniami tego punktu.

Wobec powyższej kwalifikacji, prawidłowym jest, zdaniem Wnioskodawcy, ustalenie w wariancie nr 2 przez Wnioskodawcę jako płatnika kosztów uzyskania przychodów w ryczałtowej wysokości 50% wynagrodzenia zgodnie z postanowieniami art. 18 w. zw. z art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub alternatywnie art. 22 ust. 9 pkt 3 tej ustawy.

Wnioskodawca wyjaśnia jednocześnie, że zapytanie dotyczy zdarzeń przyszłych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.