ILPB2/415-48/08-4/JK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 kwietnia 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-48/08-4/JK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2008 r. (data wpływu 14 stycznia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 kwietnia 2008 r. (data wpływu 15 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu wydatku poniesionego na cele rehabilitacyjne przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu wydatku poniesionego na cele rehabilitacyjne przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną.

Z uwagi na braki formalne Wnioskodawca został wezwany pismem z dnia 8 kwietnia 2008 r. Nr ILPB2/415-48/08-2/JK do uzupełnienia złożonego wniosku o własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 8 kwietnia 2008 r., zaś w dniu 15 kwietnia 2008 r. do tut. organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca ma 77 lat. Od ponad 20 lat choruje na miażdżycę naczyń krwionośnych. Pomimo ciągłego zażywania leków i korzystania z zabiegów rehabilitacyjnych oraz leczenia sanatoryjnego choroba postępuje. W 2003 r. Zainteresowany przebył zawał serca, ma założone stenty.

W stosunku do Wnioskodawcy została orzeczona niepełnosprawność w stopniu umiarkowanym.

Mimo ciągłego zażywania leków Zainteresowany powinien stosować fizykoterapię. Ostatnio korzystał z zabiegów na urządzeniu medycznym do termomasażu wraz z nagrzewaniem matą nagrzewającą, co dało znaczną poprawę w krążeniu krwi. Ze względu na to, że kurację tę należy stosować w sposób ciągły, najlepiej dwa lub trzy razy dziennie, niezbędnym okazał się zakup sprzętu rehabilitacyjnego, który w znacznym stopniu pomoże w leczeniu skutków choroby.

W listopadzie 2007 r. Wnioskodawca nabył łóżko do termomasażu za kwotę 9980 zł. Zakup został dokonany z kredytu, który będzie spłacany przez trzy lata.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca, posiadając orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym może odliczyć od dochodu wydatek na zakup sprzętu rehabilitacyjnego (łóżka do termomasażu). Jeśli tak, to czy odliczenie następuje w roku podatkowym, w którym dokonano zakupu (według daty na fakturze), czy w latach spłaty rat kredytowych (w wysokości spłaty w odpowiednim roku).

Zdaniem Wnioskodawcy, zakupiony sprzęt rehabilitacyjny (łóżko do termomasażu) podlega odliczeniu od podstawy podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), dalej zwanej u.p.d.o.f., podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a - 4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a u.p.d.o.f., zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b - 7g tego artykułu.

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 u.p.d.o.f. stanowi, że za wydatki o których mowa w ust. 1 pkt 6, czyli wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych uważa się między innymi wydatki poniesione na: zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7d u.p.d.o.f. warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1.

orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2.

decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3.

orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Zgodnie z art. 26 ust. 7g u.p.d.o.f., odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6 wyżej cytowanej ustawy może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r. Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 7b ustawy).

Mając na względzie powołane przepisy należy stwierdzić, że określenie "indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji" oznacza, że można zaliczyć do nich tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym (niestandardowym), konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt musi posiadać właściwości leczniczo - rehabilitacyjne. Z uregulowań zawartych w ww. przepisie wynika zatem, że pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek. Zakupiony sprzęt musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz służyć przywracaniu sprawności organizmu, cechą zakupionego sprzętu musi być jego indywidualny charakter. W związku z powyższym należy oprzeć się na zaświadczeniu lekarskim wystawionym przez lekarza specjalistę stosownie do stanu zdrowia konkretnej osoby i potrzeb indywidualnej rehabilitacji.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca posiada orzeczoną niepełnosprawność w stopniu umiarkowanym i niezbędnym jest stosowanie w rehabilitacji łóżka terapeutycznego do termomasażu.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy, przysługuje uprawnienie do odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatku na zakup łóżka terapeutycznego, które należy stosować w związku z orzeczonym stopniem niepełnosprawności i które spełnia wymogi sprzętu rehabilitacyjnego, o ile spełnione zostaną warunki określone w treści art. 26 ust. 7b, 7c, 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odliczenie to przysługuje osobie fizycznej, która jest uznana za osobę niepełnosprawną, w wysokości faktycznie poniesionej, przy czym nie może ono przekroczyć wysokości dochodu do opodatkowania.

Kwota przeznaczona na zakup sprzętu rehabilitacyjnego podlega odliczeniu w zeznaniu podatkowym za rok 2007, gdyż w tym roku podatkowym Wnioskodawca poniósł całość wydatków. Na odliczenie nie ma wpływu fakt, że zakup został dokonany z kredytu, który zostanie spłacony w następnych latach.

Wysokość poniesionego wydatku ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z których wynika kto poniósł wydatek, w jakiej wysokości i na jaki cel.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl