ILPB2/415-479/13-2/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2013 r. (data wpływu 8 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej - jest prawidłowe.

W dniu 8 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W styczniu 2011 r. Wnioskodawca rozstał się z partnerką, z którą ma 5 letniego syna. Stałym miejscem zamieszkania syna jest dom jego matki. Od 27 września 2011 r. zgodnie z ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym z matką dziecka, Wnioskodawca płaci 1100 zł miesięcznie na utrzymanie syna, z którego to obowiązku wywiązuje się do 10 dnia każdego miesiąca. Wraz z matką dziecka Wnioskodawca wykonuje władzę rodzicielską. Przed Sądem Rejonowym Zainteresowany wraz z partnerką zawarł jednocześnie ugodę dotyczącą Jego kontaktów z synem zgodnie z którą Mateusz przebywa w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy w każdy wtorek, co drugi piątek i każdy pierwszy weekend miesiąca. Tydzień ferii oraz dwa tygodnie wakacji oraz Święta Wielkanocne i Boże Narodzenie na przemiennie z matką syna. Podczas ferii i wakacji Wnioskodawca zabiera syna nad morze i w góry, podczas pobytu syn korzysta ze wszystkiego co jest mu potrzebne, wszelkie koszty pobytu dziecka u Zainteresowanego, niezależnie od płaconych alimentów, Wnioskodawca pokrywa sam. Przy różnych okazjach kupuje synowi ubrania, upominki, słodycze i inne rzeczy oraz dowozi syna na zajęcia nadobowiązkowe. Zwrócenie się o interpretację Wnioskodawca uzasadnia tym, że sprawa skorzystania z ulgi za rok 2012 przedstawiana jest w prasie, która wyjaśnia, że podatnicy w podobnej sytuacji w jakiej się znajduje mogą skorzystać z ulgi.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca ma prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej w rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2012 na równi z matką dziecka, po połowie przysługującej ulgi.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Po zapoznaniu się z ustawą (art. 27f ust. 1) o podatku dochodowym od osób fizycznych jednocześnie opierając się o wyjaśnienia tzw. prasowe, czyli że Wnioskodawca posiada pełnię praw rodzicielskich oraz finansowo jest zaangażowany w utrzymanie syna, Wnioskodawca uważa, iż ma prawo do skorzystania z części ulgi, tj. 1/2 (na równi z matką syna).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - w brzmieniu obowiązującym w 2012 r. - od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

Stosownie natomiast do art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

Na mocy art. 27 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

Z treści wniosku wynika, że w styczniu 2011 r., Wnioskodawca rozstał się z partnerką, z którą ma 5-letniego syna. Stałym miejscem zamieszkania syna jest dom jego matki. Od 27 września 2011 r., zgodnie z ugodą przed Sądem z matką dziecka, płaci regularnie alimenty. Przed Sądem zawarta została jednocześnie ugoda dotycząca kontaktów Wnioskodawcy z synem. Koszty pobytu syna u Wnioskodawcy pokrywa sam Zainteresowany, niezależnie od płaconych alimentów. Wraz z matką dziecka Wnioskodawca wykonuje władzę rodzicielską.

Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obojgu rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie. Władza rodzicielska - zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.) - przysługuje obojgu rodzicom, a - stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy - jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

W świetle zacytowanych wyżej przepisów uznać więc należy, że w sytuacji, gdy oboje rodzice dysponują prawem wykonywania władzy rodzicielskiej w stosunku do dziecka są uprawnieni do korzystania z ulgi wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Wnioskodawcy przysługuje prawo do dokonywania odliczeń w ramach ww. ulgi prorodzinnej na małoletnie dzieci.

Jednocześnie należy wskazać, iż zgodnie z powołanymi przepisami, rodzice po rozstaniu, jeśli obydwoje mają władzę rodzicielską, będą musieli ustalić, w jakiej kwocie i które z nich korzysta z odliczenia ulgi na dziecko. Konieczne jest zatem porozumienie w tym względzie.

Z powyższego wynika, iż w przypadku, gdy obydwoje rodzice wykonywali władzę rodzicielską przez cały rok, ulga przysługuje każdemu z rodziców w proporcjach przez nich ustalonych, z tym, że łączna kwota odliczeń, dokonanych przez oboje rodziców nie może przekroczyć kwoty odliczeń przysługujących względem danego dziecka.

Natomiast, jeżeli rodzice takich proporcji nie ustalili, to należy przyjąć, że ulga przysługuje każdemu z nich w częściach równych.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawcy przysługuje prawo do dokonywania odliczenia w ramach ulgi prorodzinnej na małoletnie dziecko w dowolnej proporcji ustalonej z byłą partnerką. W przypadku braku porozumienia odnośnie wielkości odliczenia, należy przyjąć że ulga przysługuje Mu w wysokości połowy kwoty przysługującej na małoletniego syna.

Należy dodać, iż dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.