ILPB2/415-469/14-4/ES

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 lipca 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-469/14-4/ES

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku (data wpływu 9 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 lipca 2014 r. (data wpływu 16 lipca 2014 r.) o wydanie o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej odnoszącej się do rozliczenia podatkowego za 2012 r. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3, § 4 i 14f Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 7 lipca 2014 r. nr ILPB2/415-469/14-2/ES, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 7 lipca 2014 r., skutecznie doręczono dnia 11 lipca 2014 r., natomiast w dniu 16 lipca 2014 r. (data nadania 15 lipca 2014 r.), do tut. organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2013 r. będąc rozwodnikiem z pełnymi prawami rodzicielskimi nad małoletnimi dziećmi Wnioskodawca dokonał odpisu podatku dochodowego na ich rzecz. Była żona Zainteresowanego nie pracuje w związku z czym dokonał sam tego odpisu. Po około 6 miesiącach Wnioskodawca został wezwany do urzędu skarbowego celem zwrotu wypłaconych pieniędzy wraz z odsetkami. W roku 2013 Zainteresowany nie dokonał odliczenia od podatku w ramach, tzw. ulgi prorodzinnej, ponieważ nie był pewien czy ma do tego prawo.

Ponadto Wnioskodawca poinformował, że jest ojcem, który nie został pozbawiony praw rodzicielskich. Płaci systematycznie alimenty, ponosi dodatkowe wydatki na rzecz dzieci, które przebywają w ciągu miesiąca, u Zainteresowanego 7 dni.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowany przedstawił co następuje.

W zeznaniu podatkowym za rok 2012 została ujęta ulga prorodzinna na małoletnie dzieci, tj.: (...). Wnioskodawca ma troje dzieci. Są one małoletnie i uczące się. Wnioskodawca nadmienił, że nie uwzględnił ulgi podatkowej na trzecie dziecko, ponieważ nie pozwalał na to dochód uzyskany w 2012 r. Zainteresowany dodał, że dzieci nie były umieszczone w placówkach zapewniających całodobowe utrzymanie. Nie zawarł związku małżeńskiego. Wnioskodawca poinformował, że w 2001 r., 2012 r. i nadal małżonka nie pracuje.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy za rok 2012 Wnioskodawcy przysługiwała ulga prorodzinna.

2. Czy istnieje możliwość odliczenia przez Wnioskodawcę ulgi prorodzinnej w przyszłości.

Tut. Organ informuje, że przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest kwestia dotycząca pytania pierwszego, tj. rozliczenia podatkowego za 2012 r., natomiast w zakresie pytania drugiego odnoszącego się do rozliczeń podatkowych za rok 2013 i lata następne zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, ulga prorodzinna, która została ujęta w zeznaniu podatkowym w roku 2013 za rok 2012 r. przysługuje w całości.

Ponadto Wnioskodawca uważa, że przepis art. 27f ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera m.in. zapis, że wykonywał władzę rodzicielską i dotyczy właśnie sytuacji opisanej we wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - w brzmieniu obowiązującym w 2012 r. - od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1.

wykonywał władzę rodzicielską;

2.

pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3.

sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Stosownie natomiast do art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1.

na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;

2.

wstąpiło w związek małżeński.

Zgodnie natomiast z art. 27f ust. 3 cyt. ustawy, w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Na mocy art. 27 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1.

odpis aktu urodzenia dziecka;

2.

zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;

3.

odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;

4.

zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca wraz z byłą małżonką wykonują władzę rodzicielską nad małoletnimi dziećmi. Zainteresowany dokonywał zapłaty alimentów na ich rzecz. Nadmienił, że stałym miejscem zamieszkania dzieci jest mieszkanie matki. W roku 2012 była małżonka Wnioskodawcy nie uzyskiwała dochodów by skorzystać z odliczenia od podatku dochodowego w ramach, tzw. ulgi prorodzinnej.

Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obojgu rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie. Władza rodzicielska - zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.) - przysługuje obojgu rodzicom, a - stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy - jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

W świetle zacytowanych wyżej przepisów uznać więc należy, że w sytuacji, gdy oboje rodzice dysponują prawem wykonywania władzy rodzicielskiej w stosunku do dzieci są uprawnieni do korzystania z ulgi wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Wnioskodawcy przysługuje prawo do dokonywania odliczeń w ramach ww. ulgi prorodzinnej na małoletnie dzieci za rok 2012.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z powołanymi przepisami, rodzice po rozstaniu, jeśli obydwoje mają władzę rodzicielską, będą musieli ustalić, w jakiej kwocie i które z nich korzysta z odliczenia ulgi na dziecko. Konieczne jest zatem porozumienie w tym względzie. Jak sam Wnioskodawca wskazał, że była żona nie uzyskiwała dochodów w 2012 r. i nadal ich nie uzyskuje.

Z powyższego wynika, że w przypadku, gdy obydwoje rodzice wykonywali władzę rodzicielską przez cały rok, ulga przysługuje każdemu z rodziców w proporcjach przez nich ustalonych, z tym, że łączna kwota odliczeń, dokonanych przez oboje rodziców nie może przekroczyć kwoty odliczeń przysługujących względem danego dziecka.

Natomiast, jeżeli rodzice takich proporcji nie ustalili, to należy przyjąć, że ulga przysługuje każdemu z nich w częściach równych.

W sytuacji opisanej we wniosku tylko Wnioskodawca ma możliwość skorzystania z odliczenia od podatku w ramach ulgi prorodzinnej za 2012 r., ponieważ matka małoletnich dzieci nie osiągnęła dochodów.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że w odniesieniu do rozliczenia podatkowego za rok 2012 Wnioskodawcy przysługiwała ulga prorodzinna w całości, ponieważ wykonywał władzę rodzicielską nad małoletnimi dziećmi a była małżonka nie uzyskała w 2012 r. żadnych dochodów.

Końcowo tut. Organ pragnie nadmienić, że dokument (kserokopia wyroku sądu) dołączona przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlega analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl