ILPB2/415-449/11-3/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2011 r. (data wpływu 1 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych z tytułu uczestnictwa w programie motywacyjnym - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 marca 2011 r. Pani złożyła do Urzędu Skarbowego w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych z tytułu udziału w programie motywacyjnym.

Pismem z dnia 6 kwietnia 2011 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w działając na podstawie art. 170 § 1 oraz art. 15 i 17 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w zw. z art. 14b § 7 wyżej powołanej ustawy oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) przesłał zgodnie z właściwością wniosek Pani do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 14a ustawy - Ordynacja podatkowa, z dniem 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

Natomiast, stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej Minister Finansów upoważnił - w drodze ww. rozporządzenia - dyrektorów pięciu izb skarbowych do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

W analizowanym przypadku, właściwym miejscowo organem podatkowym do wydania pisemnej interpretacji od dnia 1 lipca 2007 r., jest - w związku z § 6 ww. rozporządzenia - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu.

Następnie, w dniu 1 kwietnia 2011 r. Pani złożyła do tut. Biura kolejny wniosek (o tożsamej treści) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych z tytułu udziału w programie motywacyjnym.

W związku z powyższym, pismem z dnia 27 czerwca 2011 r. nr ILPB2/415-449/11-2/JK, ILPB2/415-505/11-2/TR Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do wyjaśnienia, czy niniejsze (tożsame) wnioski mają być przedmiotem odrębnych rozstrzygnięć, czy też należy je potraktować jako jeden wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego.

W wezwaniu wskazano, że w przypadku niewyjaśnienia powyższej kwestii we wskazanym terminie tut. Organ potraktuje oba pisma jako jeden wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem przez Zainteresowaną nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłane w dniu 27 czerwca 2011 r., skutecznie doręczone zostało w dniu 4 lipca 2011 r. A zatem termin na uzupełnienie wniosku upłynął z dniem 11 lipca 2011 r. i w tym terminie wniosek nie został przez Zainteresowaną uzupełniony.

W związku z powyższym oraz z pouczeniem zawartym w wezwaniu z dnia 27 czerwca 2011 r. nr ILPB2/415-449/11-2/JK, ILPB2/415-505/11-2/TR Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu przyjął, że obydwa podania stanowią jeden wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jako pracownik spółki X (zwanej dalej: X) na podstawie obowiązującego programu motywacyjnego, polegającego na nieodpłatnym przekazaniu pracownikom akcji spółki z koncernu Y z siedzibą w Wielkiej Brytanii (zwanej dalej: Y) w roku 2010 otrzymała akcje Spółki. Program motywacyjny opiera się na następujących założeniach:

* program obejmuje wybranych pracowników zatrudnionych w spółce X,

* pracownicy X nie są zatrudnieni w Y,

* w ramach programu pracownicy nabywają prawo do akcji Y po upływie trzyletniego okresu restrykcyjnego,

* w okresie restrykcyjnym akcje są "zarezerwowane" dla wyróżnionego pracownika - ulokowane na koncie maklerskim,

* dywidenda przypadająca na przypisane pracownikowi akcje w okresie restrykcyjnym zamieniana jest na kolejne akcje przypisywane na jego rzecz,

* po okresie restrykcyjnym pracownicy nieodpłatnie nabywają prawo do dysponowania akcjami Y - stają się beneficjentami przypadającej na ich akcje dywidendy oraz nabywają prawo do zbycia akcji,

* akcje otrzymywane przez pracowników nie są akcjami nowej emisji; kupowane są na rynku wtórnym,

* kosztami związanymi z nabyciem akcji obciążany jest X, będący przedmiotem analizy program motywacyjny jest korporacyjnym programem obowiązującym w koncernie Y we wszystkich krajach na świecie w ramach globalnego systemu wynagrodzeń,

* zasady przyznawania nagrody ustalono w korporacyjnym regulaminie; X nie ma wpływu na zasady przyznawania akcji,

* zasady systemu określane są przez korporacyjny Remuneration Committee (Komitet powoływany w ramach Board of Directors, czyli zarządu głównego korporacji Y),

* w przypadku, gdy po okresie restrykcyjnym stosunek pracy zostanie rozwiązany pracownik nie traci prawa do przyrzeczonych mu akcji,

* spółka Y nie jest spółką, której majątek składa się wyłącznie bądź w większej części z nieruchomości.

Przyjęty w grupie Y program motywacyjny jest oparty na przydzieleniu prawa do akcji z tymczasowym (w okresie restrykcyjnym) ograniczeniem prawa własności. Pełne prawo do dysponowania akcjami jak właściciel, czyli do uzyskiwania korzyści z tytułu należnej dywidendy jak i prawo zbycia akcji pracownicy X uzyskują dopiero po upływie trzyletniej karencji.

Organizacja programu motywacyjnego leży po stronie Y, to ona wybiera pracowników uprawnionych do udziału w programie i to jej akcje pracownicy spółki otrzymują. Polska spółka ponosi jedynie koszty uczestnictwa pracowników w programie.

Wnioskodawczyni wskazuje ponadto, iż X wystawiło i doręczyło Jej PIT-8C zaliczając wartość uzyskanych akcji jako "inny przychód" na podstawie art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawczyni, decydujące dla prawidłowego określenia momentu powstania obowiązku podatkowego jest przede wszystkim właściwe zakwalifikowanie nabycia akcji do jednego ze wskazanych w ustawie o p.d.o.f. źródeł przychodów:

* przychodu ze stosunku pracy lub przychodu z innych źródeł,

* przychodu z kapitałów pieniężnych.

Z art. 11 ust. 1 ustawy o p.d.o.f. wynika, że aby powstał przychód do opodatkowania, konieczne jest otrzymanie bądź postawienie do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych albo faktyczne otrzymanie świadczenia w naturze. Natomiast o przychodzie ze stosunku pracy (art. 12 ust. 1 ustawy o p.d.o.f.) można mówić wyłącznie w sytuacji, gdy określone świadczenia pracownik otrzymuje od pracodawcy, w związku z wypełnieniem obowiązków w ramach stosunku pracy. Zakres źródła przychodów ze stosunku pracy określony został bardzo szeroko. W tej kategorii mieści się znacznie więcej rodzajów przychodów aniżeli zasadnicze wynagrodzenie za wykonywaną pracę. Jednakże zakładając racjonalność ustawodawcy, należy przyjąć, iż w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. miał zostać stworzony kompletny katalog przychodów, których cechą wspólną jest to, że wynikają bezpośrednio ze szczególnej relacji pomiędzy pracodawcą a pracownikiem wynikającej z łączącego ich stosunku pracy.

Wysokość poszczególnych elementów wynagrodzenia pracownika określają zazwyczaj zapisy umowy o pracę (wynagrodzenie zasadnicze), obowiązujące przepisy prawa pracy (np. dodatek za nadgodziny, za pracę w porze nocnej), czy też czynnikiem decydującym o ich przyznaniu jest uznaniowość pracodawcy (premia, dodatkowe świadczenia pracownicze).

Zainteresowana uważa także, iż sposób w jaki sformułowane zostały zasady premiowania pracowników X uniemożliwia zakwalifikowanie otrzymania akcji jako przychodu ze stosunku pracy. W przypadku analizowanego programu motywacyjnego X pracodawca nie ma jednak wpływu ani na wybór pracowników, których objęto planem, ani na wysokość przyznanych im świadczeń. Zarówno warunki, które musi spełnić pracownik jak i wartość nagrody wynika z regulaminu sporządzonego i zatwierdzonego na szczeblu koncernu, a nie poszczególnych spółek z grupy Y. Rola X ogranicza się w tym zakresie jedynie do ponoszenia kosztów uczestnictwa pracowników w działaniach organizowanych przez spółkę zagraniczną.

Dla uzasadnienia charakteru przychodu przesłanką niewystarczającą jest stwierdzenie, że wydatki związane z przyznaniem pracownikowi nagrody obciążają pracodawcę. Samo poniesienie wydatków na nabycie akcji nie może być jedynym czynnikiem decydującym o zaliczeniu tego przychodu do tak specyficznego źródła przychodu jakim jest stosunek pracy.

Należy zaznaczyć ponadto, iż cena akcji notowanych na giełdzie ulega ciągłym zmianom. Przyjęcie założenia o opodatkowaniu wartości nieodpłatnie otrzymanych akcji w momencie uzyskania pełnego prawa do dysponowania nimi prowadziłoby do sytuacji, w której opodatkowany zostałby dochód, który mógłby nigdy nie zostać zrealizowany a co więcej mógłby nawet nigdy nie zostać uznany za przychód należny. Charakterystyką giełd papierów wartościowych jest silna reakcja na zmiany otoczenia gospodarczego, w wyniku których wartość rynkowa akcji ulega ciągłym zmianom. Można zatem wyobrazić sobie sytuację, iż przychód pracownika zostałby opodatkowany a przyznane mu akcje w następnym dniu osiągnęłyby wartość kilkunastokrotnie niższą. W takiej sytuacji efektywne rozliczenie rzeczywiście zrealizowanego dochodu w związku z posiadaniem akcji miałoby miejsce w istocie dopiero w momencie zbycia akcji, ze względu na możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości akcji przyjętej do określenia wartości nieodpłatnego świadczenia. W związku z powyższym, wydaje się, iż takie rozwiązanie prowadziłoby do nieuzasadnionego przyspieszenia momentu powstania obowiązku podatkowego.

Zainteresowana przedstawia stanowisko, wg którego kwalifikując nabycie akcji jako przychód z kapitałów pieniężnych zgodnie z brzmieniem art. 17 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f., prawidłowym jest opodatkowanie dochodu związanego z uzyskaniem akcji dopiero w momencie uzyskania przychodu ze zbycia papierów wartościowych.

Dochód ten, ponieważ z jego osiągnięciem nie wiązały się koszty (akcje nabyto nieodpłatnie) będzie równy przychodowi ze sprzedaży akcji. Zgodnie zatem z art. 45 u.p.d.o.f. przychód z tego źródła zostanie wykazany w zeznaniu podatkowym za rok następujący po roku, w którym nastąpiło zbycie akcji.

Na przesunięcie momentu powstania obowiązku podatkowego do momentu sprzedaży akcji pozwala art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. Zgodnie z powyższym przepisem, dochód stanowiący nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji objętych przez osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia, a wydatkami poniesionymi na ich objęcie, nie podlega opodatkowaniu w momencie objęcia tych akcji; zasadę tę stosuje się odpowiednio do dochodu stanowiącego nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji a wydatkami poniesionymi na ich nabycie od spółki posiadającej osobowość prawną, która objęła te akcje wyłącznie w celu przeniesienia tytułu ich własności na osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia spółki będącej emitentem.

Dwuetapowy sposób opodatkowania dochodu związanego z otrzymaniem akcji przez pracowników X wydaje się bezzasadny. W przekonaniu Zainteresowanej, nie można uznać, iż przychód pracowników powstaje w momencie objęcia ich programem motywacyjnym i podjęcia decyzji o przydzieleniu pracownikom pakietów akcji. Rozumowanie takie byłoby nieracjonalne a określenie wartości nieodpłatnego świadczenia znacznie utrudnione ze względu na ograniczone prawo dysponowania akcjami.

Zgodnie z przywołanym powyżej art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. wartość świadczeń otrzymanych w naturze określa się na zasadzie porównywalności przysporzonego dobra, tj. według wartości danej rzeczy lub prawa tego samego rodzaju i gatunku z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca uzyskania. Ograniczenie możliwości dysponowania akcjami decyduje o niezbywalnym charakterze akcji w okresie restrykcyjnym.

W związku z tym, ustalenie ich ceny rynkowej wymagałoby dokonania wyceny akcji spółki tożsamej do spółki Y udostępnianych na identycznym rynku, w tym samym czasie na identycznych warunkach jak tych objętych planem motywacyjnych koncernu Y, co wydaje się niemożliwe.

Realne przysporzenie majątkowe pracownik może otrzymać dopiero w momencie sprzedaży akcji Spółki. Dlatego też sprzedaż akcji będzie pierwszym i jedynym momentem, w którym należy rozpoznać dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Zainteresowana powołuje pisma organów podatkowych oraz wyrok wojewódzkiego sądu administracyjnego, a także tezę z piśmiennictwa.

Podsumowując - zdaniem Wnioskodawczyni - nabycie akcji nie będzie skutkowało powstaniem przychodu ze stosunku pracy w świetle u.p.d.o.f., natomiast przychód podatkowy powstanie dopiero w momencie sprzedaży akcji, a przychód uzyskany z tego tytułu należy zakwalifikować jako przychód z kapitałów pieniężnych, który powinien zostać rozliczony przez Zainteresowaną w roku następującym po roku, w którym nastąpiła sprzedaż akcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu.

W myśl art. 21 ust. 1 Konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (Dz. U. Nr 250, poz. 1840 z późn. zm.) części dochodu, inne niż dochód wypłacany przez trust lub z majątku spadkowego w wyniku zarządzania tym majątkiem, bez względu na to gdzie powstają, osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, które nie zostały objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż wszelkie dochody osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce nie wymienione wprost w przepisach powyższej Konwencji podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Zainteresowana (zatrudniona w polskiej spółce) w ramach udziału w programie motywacyjnym otrzymała akcje spółki mającej siedzibę na terytorium Wielkiej Brytanii. Kosztami związanymi z nabyciem akcji obciążona jest polska spółka. Wnioskodawczyni pełne prawo do akcji uzyskuje po upływie trzyletniego okresu restrykcyjnego. W okresie restrykcyjnym akcje są "zarezerwowane" i ulokowane na koncie maklerskim. Dywidenda przypadająca na przypisane Zainteresowanej akcje w okresie restrykcyjnym zamieniana jest na kolejne akcje przypisywane na Jej rzecz. Po okresie restrykcyjnym pracownicy nabywają prawo do dysponowania akcjami - stają się beneficjentami przypadającej na ich akcje dywidendy oraz nabywają prawo do zbycia akcji. Akcje otrzymywane przez pracowników nie są akcjami nowej emisji; kupowane są na rynku wtórnym.

Z uwagi na fakt, iż w powoływanej Konwencji nie zostały określone przychody z tytułu udziału w programie motywacyjnym zastosowanie znajdzie przepis art. 21, a więc przychody te będą podlegały opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednocześnie stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Na podstawie art. 11 ust. 2a omawianej ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne - to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Przepis art. 10 ust. 1 cytowanej ustawy zawiera katalog źródeł przychodów, wśród których w pkt 1 tego artykułu wymienione są przychody m.in. przychody ze stosunku pracy.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione w art. 12 ust. 1 ww. ustawy kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia, a więc każda forma przysporzenia majątkowego (tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna) mająca swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy, a zatem, wszystko co pracownik otrzymuje od swojego pracodawcy - o ile nie stanowi wymienionego w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodu zwolnionego od podatku lub dochodu, od którego został zaniechany pobór podatku na podstawie przepisów Ordynacja podatkowa - podlega opodatkowaniu ze źródła przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na to, że w momencie przyznania akcji w ramach objęcia programem Wnioskodawczyni staje się właścicielem tych akcji, tj. akcje są dla Niej zarezerwowane i zdeponowane na koncie maklerskim i przysługuje Jej między innymi prawo do quasi dywidendy (tj. dywidenda jest wymieniana na kolejne akcje), należy stwierdzić, iż wywołuje to skutek podatkowy w postaci uzyskania przychodu podlegającego opodatkowaniu, albowiem w tym momencie uzyskuje prawo do czerpania korzyści wynikających z akcji. Tym samym pomimo wyżej wskazanych ograniczeń niewątpliwie w momencie przyznania nieodpłatnie akcji po stronie Wnioskodawczyni wystąpiło przysporzenie majątkowe, z uwagi na fakt, że aby czerpać korzyści z akcji Zainteresowana musiałaby nabyć akcje za określoną cenę, a w związku z nieodpłatnym nabyciem nie poniosła takich wydatków. Przychód do opodatkowania po stronie Wnioskodawczyni powstaje z chwilą przyznania akcji, jako przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Organ podatkowy zauważa, że kwalifikowanie źródła uzyskania przychodu uzależnione jest od podmiotu, który ponosi koszty funkcjonowania programu motywacyjnego.

Ponieważ z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że kosztami nabycia akcji brytyjskiej spółki obciążany jest pracodawca Wnioskodawczyni, przychód ten należy zaliczyć do przychodów ze stosunku pracy, o którym mowa w powołanym powyżej art. 12 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 ww. ustawy.

Tym samym, tutejszy organ nie zgadza się ze stanowiskiem Zainteresowanej, iż po Jej stronie przychód podatkowy - jako przychód o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - wystąpi dopiero w momencie zbycia akcji spółki brytyjskiej, gdyż już w momencie nabycia akcji, tj. w momencie przyznania akcji objętych restrykcjami Wnioskodawczyni uzyskuje pewne przysporzenie majątkowe i po Jej stronie powstaje przychód, o którym mowa w art. 12 cyt. ustawy.

Dodatkowo wskazać należy, iż powoływany przez Wnioskodawczynię we wniosku art. 24 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. - zastosowanie znajdował tylko do objęcia akcji nowej emisji emitowanych przez polskie spółki kapitałowe, co w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca.

Ustosunkowując się w dalszej kolejności do stanowiska Wnioskodawczyni w przedmiocie skutków podatkowych na moment sprzedaży akcji brytyjskiej spółki, nabytych w ramach programu motywacyjnego należy zgodzić się z Zainteresowaną, iż zbycie akcji będzie skutkowało powstaniem przychodu zakwalifikowanego do źródła przychodów z kapitałów pieniężnych, określonego w art. 17 ust. 1 pkt 6 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy podatkowej.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych.

Artykuł 30b ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

W myśl natomiast art. 30b ust. 2 pkt 1 ustawy podatkowej, dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14.

Ponieważ w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym nabycie akcji nastąpiło nieodpłatnie, zatem do określenia wysokości kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych zastosowanie znajduje przepis art. 22 ust. 1d pkt 1 ustawy podatkowej, zgodnie z którym w przypadku odpłatnego zbycia nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie nabytych rzeczy lub praw, a także innych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie nabytych świadczeń, w związku z którymi, stosownie do art. 11 ust. 2-2b, określony został przychód, kosztem uzyskania przychodów z ich odpłatnego zbycia, z uwzględnieniem aktualizacji zgodnie z odrębnymi przepisami, jest wartość przychodu określonego w art. 11 ust. 2 i 2a. Mając na uwadze powyższe Wnioskodawczyni przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży akcji nabytych w wyniku uczestnictwa w programie motywacyjnym uwzględni, jako koszt uzyskania przychodów wartość przedmiotowych akcji na dzień przyznania akcji (akcji objętych restrykcjami).

Reasumując stwierdzić należy, iż w przypadku nabycia na preferencyjnych warunkach akcji spółki posiadającej siedzibę na terytorium Wielkiej Brytanii po stronie Wnioskodawczyni powstanie przychód ze stosunku pracy w momencie nabycia tych akcji w ramach udziału w programie motywacyjnym. Natomiast w momencie zbycia akcji przez Zainteresowaną po Jej stronie powstanie przychód z kapitałów pieniężnych.

Odnosząc się do powołanych we wniosku pism organów podatkowych Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdza, iż wydane one zostały w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołany w treści wniosku wyrok sądu administracyjnego nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując treści tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.