ILPB2/415-433/09-4/TR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana Jacka W., przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2009 r. (data wpływu: 24 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 lipca 2009 r. (data wpływu: 7 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów ze sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 24 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów ze sprzedaży nieruchomości oraz podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowych.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, pismem z dnia 25 czerwca 2009 r., znak ILPB2/415-433/09-2/TR, ILPP2/443-535/09-2/EWW, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków formalnych.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 25 czerwca 2009 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 30 czerwca 2009 r.), natomiast w dniu 7 lipca 2009 r. (data nadania: 6 lipca 2009 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W sierpniu 2008 r. Wnioskodawca kupił łąkę, działkę rolną o powierzchni 8,0727 ha z zamiarem produkcji rolnej. Na przedmiotowej działce chciał wybudować gospodarstwo rolne i prowadzić hodowlę drobiu.

Zainteresowany nadmienia iż działka leży w bezpośrednim sąsiedztwie istniejącej fermy, którą planował również wydzierżawić na cele produkcyjne. Pod koniec roku 2008 r. jedyny odbiorca drobiu w okolicy, z którym były daleko zaawansowane ustalenia w zakresie sprzedaży wyhodowanego przez Wnioskodawcę drobiu, został postawiony w stan likwidacji, a obecnie prowadzone jest postępowanie upadłościowe. Zakład został zamknięty, a co się z tym wiąże Zainteresowany stracił możliwość podjęcia produkcji.

Zaistniałe okoliczności wymusiły na Zainteresowanym zmianę planów; do chwili obecnej nie podjął żadnej działalności, a z podanych wyżej względów tak duża działka nie jest Mu potrzebna. Ponadto Wnioskodawca podaje, że ciążący na ww. działce kredyt zmusza Go do sprzedaży części nieruchomości. W związku z brakiem planowanych zysków z działalności rolniczej nie jest w stanie na bieżąco spłacać ciążących na Nim zobowiązań.

Na pozostałej części Zainteresowany nadal planuje budowę gospodarstwa rolnego. Zdaniem Wnioskodawcy, sytuacja społeczno-gospodarcza powoduje, iż trudno będzie Mu sprzedać większy kawałek działki w całości, dlatego chcę swoją działkę podzielić na kilka mniejszych i sprzedać.

Grunt stanowi niezabudowaną łąkę. Zainteresowany wskazuje, że zgodnie z art. 55 ³ Kodeksu Cywilnego, za gospodarstwa rolne należy uznać grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego. Definicję gruntu rolnego wskazuje art. 46 ¹ Kodeksu Cywilnego, który za nieruchomość rolną (grunt rolny) uznaje nieruchomości, które są lub mogą być wykorzystywane do prowadzenia działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie produkcji roślinnej i zwierzęcej, nie wyłączając produkcji ogrodniczej, sadowniczej i rybnej. Działka będąca własnością Wnioskodawcy może zostać przeznaczona na prowadzenie działalności rolniczej, aczkolwiek na dzień dzisiejszy nie jest na niej prowadzona działalność rolnicza, ani też nie stanowi ona części składowej żadnego innego gospodarstwa rolnego.

Przedmiotowe działki, powstałe na skutek wydzielenia, określone zostały w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, sklasyfikowane jako grunty klasy IVb. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy wskazuje ponadto iż działka, z której zostały wydzielone działki, przeznaczona jest pod rozwój mieszkalnictwa i usług towarzyszących.

Zainteresowany podaje, że przedmiotowa sprzedaż nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, gdyż ma ona charakter okazjonalny. Natomiast zgodnie z art. 5a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za działalność gospodarczą rozumie się: działalność zarobkową:

Zdaniem Wnioskodawcy planowana przeze Niego sprzedaż nie spełnia warunków zorganizowania i ciągłości, dlatego też nie można jej uznać za działalność gospodarczą.

Ponadto Wnioskodawca podaje, że w załączeniu przesłał wykaz zmian danych ewidencyjnych dotyczących działki oraz zaświadczenia z dnia 2 lipca 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku podziału nieruchomości Wnioskodawcy na mniejsze działki i sprzedaży, będzie musiał zapłacić tylko podatek dochodowy 19%, czy podatek dochodowy 19% i podatek VAT 22%.

Tutejszy Organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na przedstawione we wniosku pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w zakresie odpowiedzi na pytanie dotyczące podatku od towarów i usług wydano w dniu 14 lipca 2009 r. interpretację indywidualną nr ILPP2/443-535/09-4/EWW.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, zgodnie z art. 3 ust. 2b ustawy z dnia o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochód uważa się dochód z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym z sprzedaży takiej nieruchomości. Zatem wszystkie osoby fizyczne osiągające dochód z tytułu sprzedaży nieruchomości są zobligowane do odprowadzenia podatku dochodowego od uzyskanej kwoty z tytułu sprzedaży. Wysokość należnego podatku określa art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym to, wynosi 19% uzyskanego dochodu. Mając na względzie powyższe przepisy, na podatniku ciąży obowiązek zapłacenia 19% podatku dochodowego od dochodu uzyskanego z tytułu sprzedaży nieruchomości.

W opinii Zainteresowanego podatnik-osoba fizyczna sprzedający okazjonalnie kilka nieruchomości zobligowany jest tylko i wyłącznie do zapłaty 19% podatku dochodowego, natomiast nie podlega obowiązkowi podatkowemu wynikającemu z ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

Zatem należy uznać, iż aby odpłatne zbycie nieruchomości nie stanowiło źródła przychodu, w rozumieniu ww. przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8, konieczne jest spełnienie łącznie następujących warunków:

* zbycie nie może następować w wykonaniu działalności gospodarczej,

* zbywane grunty nie mogą stanowić składników majątku wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej,

* zbycie musi nastąpić po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy zmienianej w art. 1 (ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r..

Z powyższego wynika, że w przypadku sprzedaży nieruchomości, decydujące znaczenie dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Zainteresowany nabył przedmiotowy grunt w sierpniu 2008 r., a sprzedaż wydzielonych z niego działek nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie zastosowanie znajdują przepisy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 w zw. z ust. 4 ww. ustawy, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) podatek dochodowy wynosi - 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że kwota uzyskana ze sprzedaży działek wydzielonych z przedmiotowego gruntu, jeżeli do sprzedaży dojdzie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tegoż gruntu, będzie podlegać opodatkowaniu według zasad określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto tut. Organ nadmienia, iż pomimo wskazania w treści wniosku informacji o załączeniu do wniosku: wykazu zmian danych ewidencyjnych dotyczących działki oraz zaświadczenia z dnia 2 lipca 2009 r., takowe załączniki do tut. Organu nie wpłynęły.

Dodać jednak należy, iż dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.