ILPB2/415-43/14-2/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2014 r. (data wpływu 8 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 8 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 2 lutego 2013 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni. Małżonkowie byli w trakcie budowy domu jednorodzinnego położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Środki na ww. budowę pochodziły z kredytu zaciągniętego w banku mającym siedzibę również na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Dnia 11 października 2011 r. wysokość kredytu opiewała na kwotę 320 000,00 zł. Środki na budowę były przekazywane w trzech transzach. Zainteresowana wskazała, że pobrano tylko dwie transze w kwocie 220 000,00 zł. Trzeciej ze względu na śmierć męża Wnioskodawczyni nie pobrała.

Zainteresowana nadmieniła, że wspólnie z mężem była kredytobiorcą, zaś ziemię, na której wznoszono ww. dom Wnioskodawczyni otrzymała w 2011 r. w drodze darowizny od matki. Powyższą okoliczność potwierdza akt notarialny sporządzony dnia 21 czerwca 2011 r.

Właścicielem ziemi była tylko i wyłącznie Zainteresowana.

Dnia 6 września 2013 r. Wnioskodawczyni sprzedała grunt wraz z domem za kwotę 267 000,00 zł. Fakt ten potwierdzony jest aktem notarialnym sporządzonym dnia 6 września 2013 r.

Między małżonkami obowiązywał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej.

Do sprzedaży, o której mowa powyżej, zmusiły Zainteresowaną względy finansowe. Po śmierci męża sama nie była w stanie dokończyć budowy. Na spłacenie kredytu hipotecznego Wnioskodawczyni musiała przeznaczyć kwotę w wysokości 231 358,89 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy spłata kredytu hipotecznego zaciągniętego z mężem będzie traktowana jako wydatkowanie na cele mieszkaniowe przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawczyni, dochód uzyskany ze zbycia nieruchomości w 2013 r. został wydatkowany zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na własne cele mieszkaniowe, tj. na spłatę kredytu hipotecznego.

Mając powyższe na uwadze, w opinii Zainteresowanej, podatek dochodowy z tytułu zbycia nieruchomości w 2013 r. nie powinien zostać odprowadzony do urzędu skarbowego.

Wnioskodawczyni nadmieniła, że do sprzedaży nieruchomości zmusiła Zainteresowaną śmierć męża. Gdyby nie ta sytuacja, dom zostałby wykończony i przez nich zamieszkany. Nie wchodziłaby w grę sprzedaż.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Z analizy wniosku wynika, że Zainteresowana nabyła grunt od matki w drodze darowizny dokonanej w 2011 r. Następnie na gruncie tym rozpoczęta została budowa domu jednorodzinnego.

W realiach badanej sprawy przedmiotowo istotne jest ustalenie definicji nieruchomości. Ze względu na fakt, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, należy odnieść się do definicji zawartej w Kodeksie cywilnym.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: z dnia 17 grudnia 2013 r.; Dz. U. z 2014 r. poz. 121), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Natomiast w myśl art. 48 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych (art. 47 § 1 tego Kodeksu).

Zatem, mając na uwadze przywołane przepisy Kodeksu cywilnego, stwierdzić należy, że w przypadku budowy budynków na własnym gruncie, grunt ten wraz z budynkami stanowi jedną rzecz (nieruchomość). Za datę nabycia nieruchomości w takim wypadku uznać należy datę nabycia gruntu, co w realiach analizowanej sprawy miało miejsce w 2011 r.

W świetle powyższego, dla określenia skutków podatkowych sprzedaży przedmiotowego gruntu zastosowanie znajdują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Wskazać bowiem należy, że ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

* dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

* dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Jednakże, po myśli art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy podatkowej, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Z kolei, zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

W myśl art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30;

Wskazać należy, że zawarte w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyliczenie wydatków mieszkaniowych ma charakter wyczerpujący, w związku z czym tylko realizacja w wymaganym terminie celów w nim wymienionych pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości.

Z analizy wniosku wynika, że środki pochodzące ze sprzedaży nieruchomości zbytej w 2013 r. Zainteresowana wydatkowała na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego w 2011 r. na budowę domu wznoszonego na gruncie stanowiącym własność Wnioskodawczyni. Grunt ten położony jest na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Kredyt na realizację ww. celu mieszkaniowego został zaciągnięty w banku mającym siedzibę również na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że przeznaczając środki uzyskane ze sprzedaży gruntu wraz z rozpoczętą budową domu jednorodzinnego na realizację własnego celu mieszkaniowego, tj. na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego na budowę tego domu - Wnioskodawczyni może skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d oraz art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zaakcentować przy tym należy, że żaden z przepisów dotyczących omawianego zwolnienia od podatku nie wymaga, aby budowa została zakończona. Z przywołanych norm prawnych wynika bowiem, że realizacją celu mieszkaniowego są wydatki poniesione przez podatnika na "budowę", a nie na "wybudowanie".

W konsekwencji, zgodzić należy się ze stanowiskiem Zainteresowanej, że w realiach badanej sprawy nie występuje obowiązek odprowadzenia podatku dochodowego do urzędu skarbowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.