ILPB2/415-422/09-4/WM - Opodatkowanie dodatku wypłacanego po zmarłym mężu otrzymywanego z Francji za pośrednictwem banku.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani Haliny L. przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2009 r. (data wpływu 22 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 lipca 2009 r. (data wpływu 9 lipca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dodatku wypłacanego po zmarłym mężu otrzymywanego z Francji za pośrednictwem banku - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dodatku wypłacanego po zmarłym mężu otrzymywanego z Francji za pośrednictwem banku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zainteresowana posiada miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Instytucja Rent Uzupełniających we Francji przekazuje na rzecz Wnioskodawczyni dodatek do renty w wysokości 300 euro. Jest on wypłacany w okresach trzymiesięcznych. Wypłata dokonywana jest za pośrednictwem banku, w którym Zainteresowana posiada konto. Bank każdorazowo pomniejsza należną wypłatę o zaliczkę na podatek dochodowy. Wnioskodawczyni podaje, że uzyskane świadczenie, wynikające z przepisów prawa francuskiego, może być zakwalifikowane w szczególności jako wypłata środków dokonana na rzecz osób uprawnionych do tych środków po śmierci oszczędzającego, co tym samym uprawnia Ją do zwolnienia od obowiązku uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych. W opinii Zainteresowanej, ww. świadczenie posiada również cechy dodatku rodzinnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy świadczenia (rewersja) przekazywane z Francji przez Instytucję Rent Uzupełniających podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i czy bank wypłacający te środki uprawniony jest do pobierania zaliczek na podatek dochodowy.

Zdaniem Wnioskodawczyni, opodatkowanie powyższych kwot podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest nieuzasadnione. Zainteresowana wskazuje, iż w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest jednoznacznego wskazania, że otrzymywane przez Wnioskodawczynię świadczenie z uwagi na odrębną specyfikę i charakter tego świadczenia podlega opodatkowaniu. Przekazywana Zainteresowanej okresowo co 3 miesiące kwota 300 euro nie stanowi emerytury ani renty po Jej zmarłym mężu z ubezpieczenia w ogólnym systemie francuskim, gdyż taka nie została Wnioskodawczyni przyznana. Wypłacane kwoty pochodzą z konta oszczędnościowego, na którym znajdują się zgromadzone przez męża Zainteresowanej środki finansowe pochodzące z Jego wynagrodzenia za dodatkową pracę. Zostały one wpłacane na Fundusz X już po ich opodatkowaniu, a obecnie - zgodnie z dyspozycją zmarłego - przekazywane na rzecz Wnioskodawczyni. Zainteresowana wskazuje, iż z deklaracji o dochodach wynika, że mają one charakter "rewersji" kwoty wysyłanej do właściciela.

W opinii Wnioskodawczyni, przepis art. 21 pkt 58a i b ustawy przewiduje zwolnienie od podatku dochodów z tytułu oszczędzania na indywidualnym koncie emerytalnym uzyskanych w związku z wypłatą środków dokonaną na rzecz osób uprawnionych do tych środków po śmierci oszczędzającego.

Zainteresowana wskazuje, iż tym bardziej zwolnienie powinno dotyczyć Jej sytuacji. Ponadto Wnioskodawczyni wyraża opinię, iż w Jej przypadku zastosowanie może mieć umowa z dnia 20 czerwca 1975 r. zawarta z rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5). W oparciu o powyższe, Zainteresowana uważa, iż pobieranie przez bank zaliczek na podatek dochodowy jest nieuzasadnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do ust. 1a ww. artykułu, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Zgodnie z art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ww. przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 18 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 19 stycznia 1977 r. (Dz. U. Nr 1, poz. 5) (...) emerytury i podobne wynagrodzenia z tytułu poprzedniego zatrudnienia, wypłacane osobie zamieszkałej w jednym Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Zatem emerytury i inne świadczenia emerytalne francuskie wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym tylko w Polsce.

Z analizy przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Zainteresowana otrzymuje wypłaty środków będąc osobą uprawnioną - wskazaną przez małżonka - do tych środków po śmierci oszczędzającego, tj. męża.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 58a lit. b), wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są dochody z tytułu oszczędzania na indywidualnym koncie emerytalnym, w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych, uzyskane w związku z wypłatą środków dokonaną na rzecz osób uprawnionych do tych środków po śmierci oszczędzającego. Ww. zwolnienie nie ma zastosowania w przypadku, gdy oszczędzający gromadził oszczędności na więcej niż jednym indywidualnym koncie emerytalnym, chyba że przepisy te przewidują taką możliwość. Biorąc powyższe przepisy pod uwagę należy uznać, że możliwość zwolnienia pewnych świadczeń emerytalnych przyznana została wyłącznie wypłatom tych świadczeń związanych z polskim systemem emerytalnym.

Literalne brzmienie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uniemożliwia ich zastosowanie do dochodów otrzymywanych z zagranicy. Powołany wyżej przepis odnosi się do indywidualnych kont emerytalnych, których status prawny uregulowany został w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych (Dz. U. Nr 116, poz. 1205), która określa zasady gromadzenia oszczędności na indywidualnych kontach emerytalnych, zwanych "IKE", oraz dokonywania wpłat, wypłat transferowych, wypłat i zwrotu środków zgromadzonych na tych kontach.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż nie ma podstaw prawnych do zastosowania ww. przepisów do wypłat świadczeń zagranicznych. Zatem nie ma możliwości zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym świadczeń otrzymywanych z zagranicznych systemów emerytalnych.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustaw źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych (art. 12 ust. 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 11 ust. 3 ww. ustawy przychody w walutach obcych (...) przelicza się na złote według kursów z dnia otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika, ogłaszanych przez bank, z którego usług korzystał podatnik, i mających zastosowanie przy kupnie walut. Jeżeli podatnik nie korzysta z usług banku, przychody przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Ww. przepis stosuje się z zastrzeżeniem ustępu 4, który stanowi, iż jeżeli bank, z którego usług korzysta podatnik, stosuje różne kursy walut obcych i nie jest możliwe zastosowanie kursu, o którym mowa w ust. 3 zdanie pierwsze, lub bank nie ogłasza kursu walut, do przeliczenia przychodu uzyskanego przez podatnika na złote, stosuje się kurs średni walut obcych ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Ponadto, zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy - od wypłacanych przez nie emerytur i rent - zobowiązane są do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy.

Reasumując, mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż środki otrzymywane przez Zainteresowaną będącą osobą uprawnioną do tych środków po śmierci męża, wypłacane za pośrednictwem banku - nie korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych. Zatem bank wypłacający przedmiotowe środki zobowiązany jest do pobierania zaliczek na podatek dochodowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.