ILPB2/415-415/07-6/ES

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 kwietnia 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-415/07-6/ES

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani A. C. przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2007 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie - 19 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.

Wnioskodawczyni została wezwana pismem z dnia 13 marca 2008 r. Nr ILPB2/415-415/07-2/ES do uzupełnienia złożonego wniosku. Pismem z dnia 26 marca 2008 r. (data wpływu: 28 marca 2008 r.) oraz drugim pismem z dnia 31 marca 2008 r. (data wpływu: 1 kwietnia 2008 r.) wniosek został uzupełniony.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 10 maja 2007 r. Wnioskodawczyni nabyła zadłużone mieszkanie swojej matki. Zainteresowana nadmienia, iż zadłużenie to spowodowane było wyjątkowo trudną sytuacją osobistą Jej matki (tj. zły stan zdrowia, brak środków finansowych do normalnego funkcjonowania). Dodaje, że Ona również znalazła się w trudnych warunkach materialno-finansowych.

Ze stanu faktycznego wynika ponadto, że Wnioskodawczyni spłaciła dług swojej matki wobec Spółdzielni Mieszkaniowej w kwocie 50 000 zł. Mieszkanie zostało nabyte za kwotę 120 000 zł. Następnie Wnioskodawczyni zbyła go w dniu 2 sierpnia 2007 r. za kwotę 180 000 zł.

Nadmienia również, że obok spłaty długu nabytego mieszkania, poniosła wydatki tytułem kosztów notarialnych.

W przedmiotowym lokalu mieszkalnym nabytym i zbytym w 2007 r. Wnioskodawczyni była zameldowana na pobyt stały od urodzenia tj. od 17 lutego 1982 r. do chwili zbycia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawczyni ma obowiązek uiścić podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu sprzedaży w 2007 r. lokalu mieszkalnego nabytego w 2007 r.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w opisanym stanie faktycznym nie ma obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego w 2007 r.

W Jej ocenie wydatki poniesione na nabycie mieszkania łącznie ze spłatą zadłużenia i opłatami notarialnymi są takie same jak przychód z jego sprzedaży. Wnioskodawczyni uważa, iż zasadnie wlicza do poniesionego kosztu zakupu mieszkania, dokonaną przez siebie spłatę zadłużenia swojej matki wobec Spółdzielni Mieszkaniowej w wysokości 50 000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych po 1 stycznia 2007 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) podatek dochodowy wynosi - 19 % podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ww. ustawy).

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 zdanie drugie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku. Można do takich kosztów zaliczyć:

* koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego,

* prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości,

* wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej,

* opłatę notarialną, opłatę skarbową, opłatę sądową.

Zatem stosownie do art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

W odniesieniu do przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, że podstawą obliczenia 19 % podatku dochodowego od osób fizycznych - jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego tj. 180 000 zł (wartością wyrażoną ceną sprzedaży), a udokumentowanymi kosztami jego nabycia tj. 120 000 zł (wartością wyrażoną ceną nabycia) i wartością kosztów notarialnych tytułem zakupu. Jednocześnie tut. organ podatkowy zwraca uwagę Wnioskodawczyni, iż nieprawidłowo wlicza do poniesionego kosztu zakupu mieszkania, dokonaną przez siebie spłatę zadłużenia swojej matki wobec Spółdzielni Mieszkaniowej w wysokości 50 000 zł. Zgodnie z rozumieniem art. 22 ust. 6c i 6d ustawy podatkowej, spłata zadłużenia nie stanowi kosztu nabycia przedmiotowego lokalu.

Jednakże, zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

a.

budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,

b.

lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,

c.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,

d.

prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

- jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a) - d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.

Zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Jak wynika z powołanych przepisów ustawy, warunkiem zwolnienia od podatku dochodowego przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy, jest zameldowanie podatnika w zbywanym budynku lub lokalu na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Przepis ten nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania, nie uzależnia zameldowania, a tym samym prawa do zwolnienia, od posiadania tytułu własności do nieruchomości lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez wyżej wskazany okres.

Mając na uwadze fakt, że Wnioskodawczyni w sprzedanym mieszkaniu była zameldowana przez okres 12 miesięcy przed datą jego sprzedaży stwierdzić należy, że jeżeli w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia, złożyła oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia przedmiotowego, we właściwym urzędzie skarbowym - dochód uzyskany ze zbycia mieszkania jest zwolniony od podatku dochodowego.

Jednocześnie informuję się, iż obecnie prowadzone są prace legislacyjne nad przepisami, które umożliwią skorzystanie z "ulgi meldunkowej" przez osoby, które nie złożyły oświadczeń, o których mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w terminie wskazanym w tym przepisie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl