ILPB2/415-397/10-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2010 r. (data wpływu 19 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 19 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 3 czerwca 2005 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła do majątku wspólnego własność nieruchomości. Następnie na mocy zawartej w dniu 19 listopada 2007 r. notarialnej umowy o podział majątku wspólnego zniesiona została współwłasność przedmiotowej nieruchomości w skutek czego Wnioskodawczyni stała się jej wyłącznym właścicielem. W dniu 14 maja 2008 r. Zainteresowana sprzedała ww. nieruchomość.

Wnioskodawczyni rozliczyła podatek od sprzedaży ww. nieruchomości w ten sposób, że od połowy wartości nieruchomości zapłaciła 10% podatek zryczałtowany według przepisów dotyczących nieruchomości nabytej w 2005 r., a od drugiej połowy w wysokości 19% ponieważ zastosowane zostały przepisy dotyczące nieruchomości nabytych w 2007 r.. Z uwagi na fakt iż nabycie potraktowane zostało jako nieodpłatne, podatek obliczony został od ceny sprzedaży pomniejszonej jedynie o koszty pośrednika.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy właściwe było uznanie, że jedna połowa nieruchomości nabyta została w 2005 r., a druga połowa w 2007 r., tj. w roku podziału majątku wspólnego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, cała nieruchomość powinna być traktowana jednakowo. W 2005 r. nabyta została jako wspólny majątek małżeński bez określania udziałów, tj. Zainteresowana stała się wraz z mężem właścicielem całej nieruchomości bez określania udziałów. Dlatego nie można zakładać, że Wnioskodawczyni była właścicielem tylko połowy nieruchomości. Umowa o podział majątku z 2007 r. nie spowodowała nabycia nieruchomości, dokonała jedynie podziału nieruchomości nabytej w 2005 r.. Dlatego sprzedaż w całości powinna być obciążona zryczałtowanym 10% podatkiem, zgodnie z przepisami obowiązującymi dla nieruchomości nabytej w 2005 r..

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

Dla ustalenia określonego w ww. przepisie pięcioletniego terminu niezbędnym jest określenie momentu nabycia przedmiotowej nieruchomości.

Zgodnie z zasadami prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę orzecznictwo sądu, nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie nieruchomości (prawa wieczystego użytkowania, ograniczonego prawa rzeczowego) na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku wspólnym.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). W myśl cytowanej ustawy, istota wspólności ustawowej wyraża się w tym, że:

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego:

Zniesienie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału majątku, choć, jak wynika z dyspozycji przepisu art. 211 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) podział ten nie jest obowiązkowy.

Zgodnie z art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Ponadto należy wskazać, iż w myśl art. 45 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego każdy z małżonków powinien zwrócić wydatki i nakłady poczynione z majątku wspólnego na jego majątek osobisty, z wyjątkiem wydatków i nakładów koniecznych na przedmioty majątkowe przynoszące dochód oraz może żądać zwrotu wydatków i nakładów, które poczynił ze swojego majątku osobistego na majątek wspólny, przy czym nie można żądać zwrotu wydatków i nakładów zużytych w celu zaspokojenia potrzeb rodziny, chyba że zwiększyły wartość majątku w chwili ustania wspólności. Zwrotu dokonuje się przy podziale majątku wspólnego, jednakże sąd może nakazać wcześniejszy zwrot, jeżeli wymaga tego dobro rodziny (art. 45 § 2).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w 2005 r. Wnioskodawczyni wraz mężem nabyła do majątku wspólnego nieruchomość. Następnie w 2007 r. małżonkowie zawarli notarialną umowę o podział majątku wspólnego w wyniku, której ww. nieruchomość przypadła w całości na rzecz Wnioskodawczyni. W 2008 r. przedmiotowa nieruchomość została sprzedana. W związku z powyższym Zainteresowana zapłaciła należny podatek:

* od połowy nabytej w 2005 r. w wysokości 10%,

* od połowy nabytej w 2007 r. w wysokości 19%.

Uwzględniając powyższe, za datę nabycia prawa do nieruchomości, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku sprzedaży nieruchomości, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki przysługuje małżonkowi w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli wartość otrzymanej przez małżonka nieruchomości przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego małżeńskiego.

Zatem, jeżeli podział majątku wspólnego dokonany na mocy umowy z listopada 2007 r. był ekwiwalentny w naturze i Wnioskodawczyni nie była zobowiązana do dokonania spłaty lub dopłaty jak również, gdy wartość otrzymanej przez Wnioskodawczynię, w wyniku ww. umowy, części nieruchomości mieściła się w udziale, jaki przysługiwał Jej w majątku wspólnym, wówczas w sprawie znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r., tj. cały uzyskany ze sprzedaży nieruchomości przychód podlegał opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.