ILPB2/415-394/13-4/TR

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 lipca 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-394/13-4/TR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2013 r. (data wpływu: 22 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 lipca 2013 r. (data wpływu: 18 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów zagranicznych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów zagranicznych.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 i § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 15 lipca 2013 r., nr ILPB2/415-394/13-2/TR, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 15 lipca 2013 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 17 lipca 2013 r.), zaś w dniu 18 lipca 2013 r. (data nadania: 17 lipca 2013 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W pierwszych 10 tygodniach (2 miesiącach) 2012 r. Zainteresowana otrzymywała zasiłek dla osób poszukujących pracy. Płatnikiem tego zasiłku był Departament of Social Protection, Social Welfare Local Office z Irlandii.

W dniu 8 czerwca 2012 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła pracę w Polsce i otrzymała od tego zakładu pracy PIT-11 za rok 2012. Zainteresowana zaznaczyła, że Social Welfare był Jej bezpośrednim płatnikiem, tzn. pieniądze wpływały bezpośrednio na Jej konto bankowe co tydzień przez 10 tygodni 2012 r. i polski urząd pracy w tym nie pośredniczył. W związku z tym, właściwy dla miejsca zameldowania Zainteresowanej wojewódzki urząd pracy odmówił Jej wystawienia PIT-8C.

Jak podała Wnioskodawczyni, z treści jedynego dokumentu potwierdzającego przyznanie ww. zasiłku wynika, że nie pobiera się podatku od zasiłku dla osób poszukujących pracy, jakkolwiek urząd skarbowy bierze pod uwagę ów zasiłek przy kalkulacji podatku dochodowego.

W urzędzie skarbowym Zainteresowanej udzielono informacji, że powinna wypełnić PIT-37 i nie wykazywać w nim dochodu z zasiłku dla osób poszukujących pracy z zagranicy (Irlandii), gdyż zdaniem pracownika informacji, zasiłki wypłacane z instytucji socjalnych nie podlegają opodatkowaniu. Dzwoniąc natomiast kilkakrotnie do Krajowej Informacji Podatkowej z wyżej opisanym problemem - w zależności od osoby, która odebrała telefon - udzielano Wnioskodawczyni różne i sprzeczne ze sobą informacje.

Zainteresowana dowiedziała się, że powinna wypełnić PIT-37 wraz z załącznikiem PIT/ZG i dokonać rozliczenia dochodu z zagranicy w części H poprzez ustalenie stopy procentowej, pomijając ten dochód w części D, opierając się na metodzie wyłączenia z progresją, zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Ponadto Wnioskodawczyni podała, że dzwoniąc do izby skarbowej i przedstawiając powyższy problem otrzymała informację, że wszelkie dochody, w tym nieopodatkowane dochody z zagranicy, muszą zostać wykazane w PIT-37, w części D, w wierszu 7: "Inne źródła, niewymienione w wierszach od 1 do 7 (w tym emerytury i renty z zagranicy)", w pozycji 77, z pominięciem części H, pozycji 166, oraz że nie powinna wypełniać załącznika ZG dołączonego do PIT-37, gdyż tam się wpisuje tylko dochody podlegające opodatkowaniu.

Ostatecznie Zainteresowana wypełniła PIT-36, bez załącznika PIT/ZG. Dochody z zasiłku dla poszukujących pracy (z Irlandii) Wnioskodawczyni umieściła w wierszu 8: "Inne źródła, niewymienione w wierszach od 1 do 7 (w tym emerytury i renty z zagranicy)", w części D. W związku z tym, Zainteresowana była zmuszona zapłacić 1 069,00 zł podatku na konto urzędu skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Jaki PIT Wnioskodawczyni powinna wypełnić.

2. Jakie ewentualne załączniki do tego PIT-u Wnioskodawczyni powinna wypełnić.

3. Jakie części i pozycje tego PIT-u Wnioskodawczyni powinna wypełnić.

4. Na podstawie jakich przepisów prawa podatkowego i aktów prawnych Wnioskodawczyni powinna się oprzeć przy prawidłowym wypełnieniu tego konkretnego PIT-u.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

1. Powinna Ona wypełnić druk PIT-37.

2. Nie powinna Ona wypełniać do tego PIT-u żadnych dodatkowych załączników.

3. W PIT-37 powinna Ona wypełnić jedynie pozycje o numerach:

1, 6 - kwadrat nr 1,

Część A - pozycje o numerach: 9 i 10,

Część B.1. - pozycje o numerach: 11, 12, 13, 14 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23,

Część C.1.

* kolumna 1, pozycje o numerach: 37, 38, 39, 41,

* kolumna 3, pozycje o numerach: 45, 46, 47, 49,

* kolumna 6, pozycje o numerach: 60, 61, 62, 63,

Część D - pozycje o numerach: 91, 95, 103,

Część E - pozycje o numerach: 104, 105, 107,

Część F - pozycje o numerach: 108, 114,

Część G - pozycje o numerach: 118, 119, 121,

Część I - pozycje o numerach: 123, 124,

Część J - pozycje o numerach: 125, 126, 127,

Część L - pozycja u numerze: 135.

4. Przy wypełnianiu tego konkretnego PIT-u (tekst jedn.: PIT-37), powinna się Ona oprzeć na art. 45 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) oraz na umowie między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, zawartej w dniu 13 listopada 1995 r. w Madrycie (Dz. U. z 1996 r. Nr 29, poz. 129), ze szczególnym uwzględnieniem artykułów: 26 i 25.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Stosownie do art. 4 ust. 1 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Madrycie dnia 13 listopada 1995 r. (Dz. U. z dnia 13 marca 1996 r. Nr 29, poz. 129), w rozumieniu niniejszej umowy określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, pobytu, siedzibę, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze. Jednakże określenie to nie obejmuje żadnej osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie z tytułu dochodu osiąganego ze źródeł położonych tylko w tym Państwie.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ww. umowy, jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status będzie określony w następujący sposób:

a.

osobę uważa się za mająca miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ona silniejsze powiązania osobiste lub gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

b.

jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;

c.

jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem;

d.

jeżeli jest ona obywatelem obydwu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik ma miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce płaci podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. umowy, części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd są one osiągane, a które nie zostały objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, Wnioskodawczyni mająca nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, w pierwszych 10 tygodniach 2012 r. osiągnęła w Irlandii dochód z tytułu zasiłku dla osób poszukujących pracy.

W świetle powyższego, dochód z tytułu zasiłku dla osób poszukujących pracy uzyskany w Irlandii przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce podlega opodatkowaniu tylko w Polsce, na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie natomiast z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów (art. 9 ust. 1a ww. ustawy).

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi z kolei, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłami przychodów są inne źródła.

Należy podkreślić, że w przypadku niemożności jednoznacznego zaliczenia danego przychodu do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, przychód ten należy kwalifikować jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w pkt 9 tego przepisu.

W art. 20 ust. 1 ww. ustawy wskazano przykładowo różnego rodzaju przychody kwalifikowane do innych źródeł. Zgodnie z jego brzmieniem, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sformułowania "w szczególności" świadczy o przykładowym charakterze tego katalogu przychodów z innych źródeł. Stąd też przychodami z innych źródeł są także inne przychody, niewymienione wyraźnie w ustawie.

Zgodnie natomiast z art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru (PIT-36), o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Reasumując, stwierdzić należy, iż - stosownie do przywołanych uregulowań ww. umowy międzynarodowej oraz polskiej ustawy podatkowej-przychód z tytułu przedmiotowego zasiłku dla poszukujących pracy, podlega opodatkowaniu tylko w Polsce, jako przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, po zakończeniu roku podatkowego rzeczony zasiłek winien zostać rozliczony przez Wnioskodawczynię w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2012, tj. PIT-36 - jako przychód z pozycji sklasyfikowanej w wierszu 8 części D.1. jako "Inne źródła, niewymienione w wierszach od 1 do 7 (w tym emerytury - renty z zagranicy" - wraz z innymi uzyskanymi w roku podatkowym przychodami, a dochód powstały z wyniku tego rozliczenia - winien zostać opodatkowany według skali określonej w art. 27 ust. 1 cyt. ustawy podatkowej.

Dodać przy tym należy, iż w analizowanej sprawie na Zainteresowanej nie ciąży obowiązek złożenia do ww. zeznania rocznego PIT-36 załącznika w postaci informacji o wysokości dochodów z zagranicy i zapłaconym podatku w roku podatkowym 2012, tj. PIT/ZG, bowiem załącznik ten nie dotyczy opisanej w niniejszym wniosku sytuacji; załącznik ten wypełniają bowiem jedynie podatnicy, którzy uzyskali dochody opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 8, 9, 9a, art. 30b ust. 5a, 5b, art. 30c ust. 4, 5 lub art. 30e ust. 8 i 9 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo, informuje się, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony, do oceny dokumentów załączonych do wniosku; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego, bądź zdarzenia przyszłego, przedstawionym przez Wnioskodawczynię i Jej stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl