ILPB2/415-379/14-4/ES

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-379/14-4/ES

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2014 r. (data wpływu 21 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 czerwca 2014 r. (data wpływu 13 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanej refundacji kosztów budowy urządzeń wodociągowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanej refundacji kosztów budowy urządzeń wodociągowych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 5 czerwca 2014 r. nr ILPB2/415-379/14-2/ES, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 5 czerwca 2014 r., skutecznie doręczono dnia 9 czerwca 2014 r., zaś w dniu 13 czerwca 2014 r. (data nadania 12 czerwca 2014 r.), do tut. organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Członkowie Spółdzielni Mieszkaniowej, powołanej w celu wybudowania budynków jednorodzinnych, wpłacili do SM pieniądze na budowę wodociągu doprowadzającego wodę do budynków mieszkalnych. Spółdzielnia, w imieniu spółdzielców, wpłaciła jedną kwotą całość należności na konto Wodociągów i Kanalizacji. Sieć wodociągowa została wybudowana przez WiK i oddana do użytku 24 sierpnia 2011 r. W tym terminie zostały poniesione wszystkie koszty związane z zapłatą za zrealizowanie tej inwestycji. WiK, będąc stroną w tej inwestycji (pełny nadzór budowlany, wybór ofert, uczestnictwo przy odbiorach) rozpoczął korzystanie z tej sieci już w 2011 r. Wtedy była podpisana pierwsza Umowa na dostawę wody dla jednego z inwestorów, kolejne umowy były podpisane na początku 2012 r. W związku z likwidacją Spółdzielni, która była Inwestorem prawnym, 29 grudnia 2011 r. sieć wodociągowa została przekazana na rzecz WiK. Refundacja poniesionych nakładów dla indywidualnego użytkownika tej sieci i Inwestora została zrealizowana dopiero 31 grudnia 2013 r. (ale nie w całości). Kwotę wpłaconą pomniejszono o opłaty manipulacyjne tj. ok. 20%. W lutym 2014 r. każdy wpłacający otrzymał PIT-8C z wykazaną informacją o wysokości przychodu w części D poz. 25. Jest to kwota otrzymanej refundacji.

Ponadto Zainteresowany wskazał, że przyłączenie nowej sieci wodociągowej do istniejącej sieci wodociągowej nastąpiło 30 grudnia 2011 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy refundacja kosztów budowy urządzeń wodociągowych, które w całości zostały pokryte w latach poprzednich, stanowi przychód podatkowy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, sieć wodociągowa została przekazana na rzecz WiK, natomiast refundacja poniesionych nakładów dla indywidualnego użytkownika tej sieci i Inwestora, została zrealizowana dopiero 31 grudnia 2013 r., czyli od momentu wybudowania i rozpoczęcia eksploatacji sieci do momentu zwrotu poniesionych nakładów minęły dwa lata.

W związku z tym, że jest to okres powyżej pół roku od wybudowania do przejęcia na stan WiK Wnioskodawca uważa, że jest zwolniony z tego podatku na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednocześnie, jak wynika z treści przepisu art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie do przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) cyt. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy,

#8210; jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Natomiast art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, jako źródło przychodów wymienia "inne źródła".

Z analizy opisanego zdarzenia przyszłego wynika, że członkowie spółdzielni mieszkaniowej, powołanej w celu wybudowania budynków jednorodzinnych, wpłacili do SM pieniądze na budowę wodociągu doprowadzającego wodę do budynków mieszkalnych. Spółdzielnia, w imieniu spółdzielców, wpłaciła jedną kwotą całość należności na konto Wodociągów i Kanalizacji. Sieć wodociągowa została wybudowana przez WiK i oddana do użytku 24 sierpnia 2011 r. W związku z likwidacją Spółdzielni, która była Inwestorem prawnym, 29 grudnia 2011 r. sieć wodociągowa została przekazana na rzecz WiK. Natomiast przyłączenie nowej sieci wodociągowej do istniejącej sieci wodociągowej nastąpiło 30 grudnia 2011 r.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm.) osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i urządzenia kanalizacyjne, mogą je przekazać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo - kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie.

Z kolei, na podstawie art. 49 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121) urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca (art. 49 § 2 Kodeksu cywilnego).

Fakt, że po fizycznym połączeniu z siecią urządzenia wodociągowo-kanalizacyjne przestają być częścią składową nieruchomości i uzyskują status samoistnych rzeczy ruchomych, ma zasadnicze znaczenie dla przyporządkowania przychodu uzyskanego z ich odpłatnego przekazania (w rozumieniu cytowanego wyżej art. 31 ust. 1 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę), będącego przeniesieniem ich własności (w rozumieniu ww. art. 49 § 2 Kodeksu cywilnego).

W sytuacji gdy omawiane urządzenie ma status rzeczy ruchomej i nie jest częścią nieruchomości - co następuje po fizycznym połączeniu z siecią urządzenia wodociągowo-kanalizacyjne to przychód uzyskany z jego odpłatnego zbycia, jako "innej rzeczy" w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy przyporządkować do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d tej ustawy.

W przedmiotowej sprawie przyłączenie nowej sieci wodociągowej do istniejącej sieci wodociągowej nastąpiło w dniu 30 grudnia 2011 r., natomiast przekazanie na rzecz WiK, a więc odpłatne zbycie ww. sieci wodociągowej miało miejsce 29 grudnia 2011 r.

Z powyższego wynika zatem, że w przypadku przedstawionym we wniosku nie znajdzie zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie mamy do czynienia z odpłatnym zbyciem rzeczy, ponieważ status rzeczy ruchomej sieć uzyskała 30 grudnia 2011 r., a więc po dokonaniu zbycia na rzecz WiK (w momencie zbycia, sieć wodociągowa nie miała statusu rzeczy ruchomej).

W związku z tym, uzyskany przez Wnioskodawcę przychód zaliczyć należy do przychodów z innych źródeł.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jednocześnie jak wynika z treści powołanego wcześniej przepisu art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Natomiast art. 22 ust. 1 tej ustawy stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. (...).

Reasumując, refundacja kosztów budowy urządzeń wodociągowych, otrzymana przez Wnioskodawcę, zgodnie z dyspozycją art. 9 ust. 1 w związku z art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi przychód z tzw. innych źródeł, który po pomniejszeniu o udokumentowane koszty, tj. wydatki związane z jego wybudowaniem, o których mowa w art. 22 ust. 1 ww. ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym zbycie urządzenia wodociągowego należy traktować jako odpłatne zbycie rzeczy, niepodlegające opodatkowaniu w związku z upływem terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl