ILPB2/415-370/08-2/JK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 sierpnia 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-370/08-2/JK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani... przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2008 r. (data wpływu 14 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania czynności zniesienia współwłasności nieruchomości nabytej w ramach wspólnego przedsięwzięcia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania czynności zniesienia współwłasności nieruchomości nabytej w ramach wspólnego przedsięwzięcia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W grudniu 2001 r. pomiędzy Wnioskodawczynią, a dwoma innymi stronami, spółką kapitałową (B) oraz osobą fizyczną (C) została zawarta umowa wspólnego przedsięwzięcia, zgodnie z którą:

* uczestnik C zobowiązał się nabyć określoną nieruchomość we własnym imieniu ale na wspólny rachunek wszystkich stron umowy (swój, Zainteresowanej oraz uczestnika B) i zakupu tego dokonał,

* uczestnik B wpłacił na rachunek uczestnika C kwotę pieniężną na pokrycie kosztów nabycia i zagospodarowania nieruchomości,

* Wnioskodawczyni oraz uczestnik C zobowiązali się do działania na rzecz zagospodarowania ww. nieruchomości poprzez umożliwienie jej wykorzystania na cele budownictwa mieszkaniowego.

Ewentualne pożytki wynikające z zagospodarowania lub zbycia powyższej nieruchomości miały zostać podzielone w ten sposób, że ich wartość przewyższająca kwotę wpłaconą wcześniej przez uczestnika B (kwota ta miała zostać zwrócona temu podmiotowi w pierwszej kolejności z uzyskanych pożytków) miały przypaść stronom umowy w równych częściach (po 1/3).

Obecnie strony umowy postanowiły dokonać rozliczenia z uczestnikiem B w ten sposób, iż uczestnik C przeniesie na rzecz uczestnika B 1/3 udziału we własności nieruchomości, następnie nastąpi zniesienie współwłasności pomiędzy nim a uczestnikiem B. Uczestnik B przestanie być stroną opisanej wyżej umowy wspólnego przedsięwzięcia. Umowa wspólnego przedsięwzięcia pozostanie w mocy pomiędzy pozostałymi stronami, tj. pomiędzy Wnioskodawczynią a uczestnikiem C. Jej postanowienia nie zostaną naruszone w związku z powyższym rozliczeniem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym ustanowienie przez uczestnika C na rzecz uczestnika B 1/3 udziału we współwłasności opisanej wyżej nieruchomości, następnie zniesienie współwłasności nieruchomości pomiędzy nimi i w konsekwencji wystąpienie uczestnika B z umowy wspólnego przedsięwzięcia spowoduje powstanie po stronie Wnioskodawczyni konsekwencji podatkowych, w szczególności w zakresie rozpoznania przychodu lub dochodu, na skutek których byłaby Ona zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, ustanowienie przez uczestnika C na rzecz uczestnika B 1/3 udziału w prawie własności opisanej w stanie faktycznym nieruchomości, następnie zniesienie współwłasności nieruchomości pomiędzy nimi i w konsekwencji wystąpienie podmiotu B z umowy wspólnego przedsięwzięcia nie spowoduje po Jej stronie konsekwencji podatkowych, w szczególności w zakresie rozpoznania przychodu lub dochodu, na skutek których byłaby Ona zobowiązana do zapłaty jakichkolwiek kwot podatku dochodowego.

W ocenie Zainteresowanej podkreślenia wymaga fakt, iż nieruchomość, którą uczestnik C nabył w wykonaniu wspólnego przedsięwzięcia została nabyta przez niego we własnym imieniu (stąd figuruje on w księdze wieczystej jako jej jedyny właściciel), ale na wspólny rachunek wszystkich trzech stron umowy. Dodatkowo wskazać trzeba, iż uczestnik B wpłacił w 2001 r. na rachunek bankowy uczestnika C środki finansowe, za które nabył on nieruchomość, a pozostałe strony umowy ponosiły innego rodzaju nakłady pracy i środków finansowych w celu zagospodarowania ww. nieruchomości i umożliwienia jej sprzedaży na cele mieszkaniowe (między innymi koszty związane z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zmieniającego przeznaczenie nieruchomości). Faktycznie zatem prawo do ww. nieruchomości przysługuje w częściach równych wszystkim uczestnikom umowy wspólnego przedsięwzięcia, co znajduje odzwierciedlenie w zapisach tej umowy, zgodnie z którą nieruchomość została nabyta na wspólny rachunek stron, a wszelkie pożytki związane z nieruchomością mają przypadać po równo wszystkim stronom umowy.

Z uwagi na powyższe, przekazanie przez uczestnika C na rzecz uczestnika B przypadającego nań 1/3 udziału we własności nieruchomości (przypadającego w tym znaczeniu, iż nieruchomość ta została nabyta również na jego rachunek i w takiej właśnie części partycypowałby on w zyskach pochodzących z jej sprzedaży) nie będzie stanowić odpłatnego zbycia. Zdaniem Wnioskodawczyni podkreślić należy, że uczestnik B nabywając od uczestnika C 1/3 udziału w nieruchomości nie jest zobowiązany do dokonania na rzecz uczestnika C jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego, którego wartość mogłaby stanowić przychód w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym w opinii Zainteresowanej brak jest podstaw ku temu, by mówić o powstaniu dochodu ze wspólnego przedsięwzięcia w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który mógłby przypadać na uczestników, a w konsekwencji także o powstaniu po Jej stronie przychodu w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Także zniesienie współwłasności nieruchomości pomiędzy uczestnikami B i C nie będzie powodować po stronie Wnioskodawczyni jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego, które mogłoby być uznane za przychód w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zainteresowana podkreśla, że formalnie nie jest właścicielem, ani współwłaścicielem przedmiotowej nieruchomości, jakkolwiek została ona nabyta również na Jej rachunek. Stąd też opisane wyżej czynności prawne dokonane pomiędzy pozostałymi uczestnikami umowy wspólnego przedsięwzięcia nie mogą rodzić w ocenie Wnioskodawczyni po Jej stronie żadnych skutków o charakterze podatkowym. Z tego względu również sam fakt wystąpienia z umowy wspólnego przedsięwzięcia przez uczestnika B pozostanie bez wpływu na prawa i obowiązki Zainteresowanej w sferze podatkowej. Wnioskodawczyni wskazuje, iż sam fakt wystąpienia uczestnika B z umowy wspólnego przedsięwzięcia nie prowadzi do powstania jakichkolwiek przysporzeń w Jej majątku. Nadto, umowa wspólnego przedsięwzięcia będzie trwać nadal między pozostałymi stronami umowy. Dopiero dokonanie sprzedaży części nieruchomości (pozostałej po rozliczeniu z uczestnikiem B i przypadającej pozostałym uczestnikom) lub uzyskanie innych pożytków z nią związanych, może skutkować po stronie Zainteresowanej powstaniem ewentualnego dochodu ze wspólnego przedsięwzięcia, w zakresie w jakim będzie Ona uczestniczyć w tych zyskach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Zainteresowanej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl