ILPB2/415-369/08-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2008 r. (data wpływu 14 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania czynności przeniesienia własności udziału w nieruchomości nabytej w ramach wspólnego przedsięwzięcia - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przeniesienia własności udziału w nieruchomości nabytej w ramach wspólnego przedsięwzięcia.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, pismem z dnia 6 sierpnia 2008 r. nr ILPB2/415-369/08-2/MK, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez przedstawienie w sposób wyczerpujący zdarzenia przyszłego, którego dotyczy złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Powyższe zostało uzupełnione w dniu 18 sierpnia 2008 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie 20 sierpnia 2008 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W grudniu 2001 r. pomiędzy Wnioskodawczynią, a dwoma innymi stronami - spółką kapitałową (B) oraz osobą fizyczną (C) została zawarta umowa wspólnego przedsięwzięcia, zgodnie z którą:

* uczestnik C zobowiązał się nabyć określoną nieruchomość we własnym imieniu ale na wspólny rachunek wszystkich stron umowy (swój, Zainteresowanej oraz uczestnika B) i zakupu tego dokonał,

* uczestnik B wpłacił na rachunek uczestnika C kwotę pieniężną na pokrycie kosztów nabycia i zagospodarowania nieruchomości,

* Wnioskodawczyni oraz uczestnik C zobowiązali się do działania na rzecz zagospodarowania ww. nieruchomości poprzez umożliwienie jej wykorzystania na cele budownictwa mieszkaniowego,

* ewentualne pożytki wynikające z zagospodarowania lub zbycia powyższej nieruchomości miały zostać podzielone w ten sposób, że ich wartość przewyższająca kwotę wpłaconą wcześniej przez uczestnika B (kwota ta miała zostać zwrócona temu podmiotowi w pierwszej kolejności z uzyskanych pożytków) miały przypaść stronom umowy w równych częściach (po 1/3).

Strony dokonają zmiany umowy wspólnego przedsięwzięcia w ten sposób, że zbycie udziału w przedmiotowej nieruchomości na rachunek Wnioskodawczyni będzie dopuszczalne, a zyski z takiej sprzedaży przypadną wyłącznie Jej w granicach przypadającego Jej udziału w zyskach ze wspólnego przedsięwzięcia.

Działając w wykonaniu powyższego, uczestnicy umowy wspólnego przedsięwzięcia planują po dokonaniu rozliczenia z uczestnikiem B dokonanie sprzedaży 1/6 udziału w opisanej wyżej nieruchomości, w ten sposób, iż sprzedaż zostanie dokonana przez uczestnika C w jego imieniu, ale na wyłączny rachunek Wnioskodawczyni.

W odpowiedzi na ww. wezwanie Zainteresowana poinformowała, że opisana we wniosku nieruchomość została nabyta 20 grudnia 2001 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Według jakich zasad i po czyjej stronie opodatkowane zostanie - w opisanym stanie faktycznym - przysporzenie uzyskane ze sprzedaży 1/6 udziału we własności opisanej wyżej nieruchomości, dokonanej przez uczestnika C w jego imieniu, ale na wyłączny rachunek Wnioskodawczyni.

Zdaniem Wnioskodawczyni, dokonanie przez uczestnika C sprzedaży 1/6 udziału we własności ww. nieruchomości (1/6 stanowi połowę przypadającego na Nią udziału zgodnie z umową wspólnego przedsięwzięcia), w jego imieniu, ale na Jej wyłączny rachunek, skutkować będzie powstaniem wyłącznie po Jej stronie dochodu ze sprzedaży nieruchomości, podlegającego opodatkowaniu 19 % podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślenia wymaga, iż nieruchomość, którą uczestnik C nabył w wykonaniu umowy wspólnego przedsięwzięcia została nabyta przez niego we własnym imieniu (stąd figuruje on w księdze wieczystej jako jej jedyny właściciel), ale na wspólny rachunek wszystkich stron umowy. Zgodnie z postanowieniami umowy wspólnego przedsięwzięcia wszystkie strony umowy ponosiły nakłady pracy i środków finansowych w celu zagospodarowania ww. nieruchomości i umożliwienia jej sprzedaży na cele mieszkaniowe (m.in. koszty związane z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zmieniającego przeznaczenie nieruchomości). Faktycznie zatem prawo do ww. nieruchomości przysługuje w częściach równych wszystkim uczestnikom umowy wspólnego przedsięwzięcia (po 1/3), co znajduje odzwierciedlenie w zapisach tej umowy, zgodnie z którą nieruchomość została nabyta na wspólny rachunek stron.

W ocenie Wnioskodawczyni, zysk ze sprzedaży udziału we własności nieruchomości stanowić będzie dochód ze wspólnego przedsięwzięcia, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ze wspólnego przedsięwzięcia, w części przypadającej na poszczególnych jego uczestników, będzie podlegał opodatkowaniu odrębnie u każdego z nich.

W świetle zdania drugiego art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, domniemywa się równy udział w zysku poszczególnych uczestników wspólnego przedsięwzięcia "w braku przeciwnego dowodu". Należy stąd wysnuć wniosek, że strony umowy wspólnego przedsięwzięcia decydują w umowie o zasadach podziału zysku i mogą postanowić, że zysk osiągnięty z danej transakcji będzie przypadać np. tylko jednemu z nich.

Tym samym dokonanie przez uczestnika C, zgodnie z postanowieniami umowy wspólnego przedsięwzięcia, sprzedaży na rachunek Wnioskodawczyni 1/6 udziału we własności nieruchomości, stanowiącego połowę przypadającego Jej udziału w tym prawie (przypadającego w tym znaczeniu, iż nieruchomość ta została nabyta również na Jej rachunek) spowoduje powstanie dochodu wyłącznie po stronie Zainteresowanej, jako podmiotu uprawnionego do całego zysku z tej sprzedaży, zgodnie z powołaną wyżej umową wspólnego przedsięwzięcia. Z uwagi na fakt, iż przypadający na Wnioskodawczynię zysk pochodzić będzie z transakcji zbycia udziału w nieruchomości, uzyskany z tego tytułu i przekazany Jej dochód będzie podlegał opodatkowaniu u Zainteresowanej, jako dochód ze zbycia nieruchomości (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) z zastosowaniem stawki podatku w wysokości 19 % (zgodnie z art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Artykuł 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy stanowi, że jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

W związku z powyższym przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

* odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

* zostało dokonane po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że przedmiotowa nieruchomość została nabyta w ramach umowy wspólnego przedsięwzięcia 20 grudnia 2001 r. Ponadto strony ww. umowy dokonają jej zmiany, konsekwencją której, zbycie udziału w ww. nieruchomości na rachunek Wnioskodawczyni będzie dopuszczalne, a zyski z tej transakcji przypadną wyłącznie Zainteresowanej, stosownie do przypadającego Jej udziału w zyskach z ww. umowy.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że pięcioletni termin, określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy upłynął z końcem 2006 r.

Reasumując, stwierdzić należy, że kwota uzyskana ze sprzedaży w 2008 r. przedmiotowej nieruchomości nabytej w 2001 r. w ramach umowy wspólnego przedsięwzięcia nie stanowi dla Wnioskodawczyni źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym sam nie skutkuje obowiązkiem uiszczenia zryczałtowanego podatku dochodowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.