ILPB2/415-358/13-2/WS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 lipca 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-358/13-2/WS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2013 r. (data wpływu 12 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży akcji - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży akcji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W związku z odziedziczeniem masy spadkowej po siostrze zmarłej w dniu 25 lipca 2008 r., Wnioskodawczyni dokonała rozliczenia spadku wraz z pozostałymi spadkobiercami w urzędzie skarbowym w ostatnim miejscu zamieszkania spadkodawców. Postępowanie skarbowe zostało zakończone we wszystkich urzędach skarbowych spadkobierców (w trakcie postępowania zmarło 3 spadkobierców), związane z masą spadkową po ww. siostrze. Po zakończeniu ww. postępowań sądowych i skarbowych i uregulowaniu w terminach wszystkich zobowiązań podatkowych, powstały nowe okoliczności. Ujawniły się nowe składniki majątku w postaci papierów wartościowych w biurach maklerskich, które to wysłały informację o zmianach adresów i regulaminów listami zwykłymi na ostatni adres spadkodawców. W zaistniałej sytuacji wszyscy spadkobiercy (24 osoby) zrzekli się na rzecz Wnioskodawczyni w postaci"Umowy działu spadku/zniesienia współwłasności dotyczących papierów wartościowych" - akcji i papierów wartościowych. Zainteresowana zapłaciła od tych czynności podatek p.c.c.-3 w grudniu 2012 r. Pozostaje kwestia podatku od dochodów ze sprzedaży akcji dokonanych także w grudniu 2012 r., w normalnym trybie powinien być on uregulowany do 30 kwietnia 2013 r. wraz ze złożeniem deklaracji PIT-38. Wobec powyższego Wnioskodawczyni ma wątpliwości, czy powinna podatek uregulować w wysokości 19% ponieważ akcje zostały nabyte przez spadkodawców przed dniem 1 stycznia 2004 r. Wątpliwości wzbudza decyzja WSA w Warszawie z 2008-02-27 sygn. III SA/Wa 2163/07, w podobnej sprawie dziedziczenia przez syna od zmarłego ojca, który zakupił obligacje przed terminem określonym w ustawie o zmianie ustawy o podatku od osób fizycznych, z dnia 2003-11-12 art. 19 pkt 1-3. Sąd zważył co następuje: Biorąc powyższe kryteria po uwagę Sąd uznał, że zaskarżona decyzja Dyrektora Izby Skarbowej narusza przepisy prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy. Sąd uchylając także decyzję organu pierwszej instancji uznał, że wyrażona w niej wykładnia prawa materialnego była nieprawidłowa. Poza tym w ocenie Sądu orzekającego w niniejszej sprawie organy podatkowe dokonały nieprawidłowej interpretacji art. 5a pkt 12 u.p.d.o.f. Przepis ten w 2004 r. stanowił, iż dyskonto jest różnicą między kwotą uzyskaną z wykupu papieru wartościowego przez emitenta a ceną zakupu papieru wartościowego na rynku pierwotnym lub wtórnym. W przepisie tym mowa jest o cenie zakupu, na co słusznie zwraca uwagę pełnomocnik Skarżącej, a nie o nabyciu jak wskazują organy podatkowe. Użyte w omawianym przepisie sformułowanie "cena zakupu" wskazuje na jeden, konkretny sposób wejścia w posiadanie papierów wartościowych, tj. poprzez zapłacenie za nie. Natomiast wyraz "nabycie" oznacza również inne sposoby wejścia w posiadane papierów wartościowych, np. poprzez dziedziczenie, a więc ma znaczenie szersze niż "cena zakupu". Nieuprawnione zastąpienie użytego w przepisie sformułowania "cena zakupu" wyrazem "nabycie" pozwoliło organom podatkowym na postawienie tezy, iż Skarżąca uzyskując obligacje w drodze dziedziczenia nabyła je pod tytułem darmym w związku z tym cena nabycia, o którą pomniejsza się kwotę uzyskaną z wykupu obligacji, nie wystąpiła. Konsekwencją takiego rozumowania było, zajęcie stanowiska, że dyskonto jest równe kwocie otrzymanej z wykupu obligacji. Organy nie zwróciły przy tym uwagi, że ustawodawca nie łączy ceny zakupu z podmiotem, który zakupu dokonał, lecz nakazuje wyłącznie porównać ze sobą dwie wartości, tj. cenę zakupu papieru wartościowego i cenę jego wykupu przez emitenta. Zważywszy na brzmienie art. 5a pkt 12 u.p.d.o.f., zdaniem Sądu, przy obliczaniu dyskonta za cenę zakupu papieru wartościowego należy przyjmować cenę zapłaconą za papier wartościowy przy transakcji zakupu bezpośrednio poprzedzającej wykup tego papieru przez emitenta, przy czym okoliczność, że transakcji zakupu dokonał inny podmiot, niż ten który zbył papier wartościowy pozostaje bez znaczenia. W tym względzie Sąd orzekający w niniejszej sprawie podziela pogląd wyrażony w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 lutego 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 3440/06, na który powołuje się pełnomocnik Skarżącej. W niniejszej sprawie osobą, która zakupiła obligacje bezpośrednio przed ich wykupem przez emitenta był spadkodawca, a zatem do obliczenia dyskonta winna być przyjęta cena, jaką zapłacił spadkodawca za zakup akcji. Zmiana omawianego przepisu, na którą powołuje się pełnomocnik, może być postrzegana jako mająca charakter uściślający, ponieważ i przed jej dokonaniem przez dyskonto należało rozumieć w przypadku nabycia papierów wartościowych w drodze spadku lub darowizny różnicę pomiędzy ceną wykupu a ceną zakupu tych papierów przez spadkodawcę lub darczyńcę, co wykazano powyżej. Niezależnie od powyższego, zdaniem Sądu, nabycie udziału w obligacjach przez Skarżącą zostało dwukrotnie opodatkowane, na co zasadnie wskazuje pełnomocnik. Pierwszy raz podatkiem od spadków i darowizn, który został ustalony przez organ podatkowy i zapłacony przez Skarżącą, drugi raz w momencie wykupu obligacji przez emitenta. Niezrozumiałe jest stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej, który twierdzi, że fakt opłacenia podatku od spadku z tytułu nabycia praw majątkowych nie powoduje wyłączenia od opodatkowania podatkiem dochodowym przychodu innego rodzaju, uzyskanego z innego tytułu, tj. z wykupu przez emitenta obligacji. Przecież podatkiem od spadku opodatkowana została de facto wartość nabytych w drodze dziedziczenia obligacji, również podatkiem dochodowym została opodatkowana wartość tych samych obligacji, jak więc można w uprawniony sposób twierdzić, iż opodatkowano zupełnie inne przychody. Odmienną kwestią jest opodatkowanie podatkiem dochodowym odsetek (dyskonta) od obligacji, w tym wypadku w sposób oczywisty nie można mówić o podwójnym opodatkowaniu i zresztą pełnomocnik Skarżącej takiej tezy nie stawia. Zabezpieczenie przed podwójnym opodatkowaniem ustanawia art. 2 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f., zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn i wbrew twierdzeniu Dyrektora Izby Skarbowej przepis ten znajduje zastosowanie w niniejszej sprawie. Sąd nie podzielił stanowiska organów podatków w kwestii możliwości nabycia przez Skarżącą prawa do ulgi podatkowej na podstawie art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej. Przepis ten stanowi, iż spadkobiercy podatnika z zastrzeżeniem § 2 (zastrzeżenie to nie ma znaczenia w niniejszej sprawie, przyp. Sądu), przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. Za prawo majątkowe uważa się to prawo, które jest bezpośrednio uwarunkowane interesem ekonomicznym uprawnionego (A. Wolter Prawo Cywilne - zarys części ogólnej, Warszawa 1967, s. 115). W piśmiennictwie przyjmuje się, że prawo do ulgi jest prawem majątkowym (por. S. Babiarz, B. Dauter, B. Gruszczyński, R. Hauser, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek Ordynacja podatkowa Komentarz, Warszawa 2004 r., s. 362). Zgodnie z art. 3 pkt 6 Ordynacji podatkowej ulgi podatkowe są to m.in. przewidziane w przepisach prawa podatkowego zwolnienia. W niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości, iż prawo do zwolnienia jest bezpośrednio uwarunkowane interesem ekonomicznym Skarżącej, podobnie jak i to, że gdyby spadkodawca żył i spełniał warunki określone odpowiednim przepisem prawa, uzyskany przez niego dochód z tytułu wykupionych obligacji korzystałby ze zwolnienia od podatku. Prawo do zwolnienia od podatku odsetek od obligacji (w pewnych uwarunkowaniach) istniało w chwili śmierci J. J. (spadkodawcy) i jako prawo majątkowe, o którym mowa w art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej może przejąć Skarżąca, oczywiście pod warunkiem, że i spadkodawca spełniał ustawowe przesłanki zwolnienia. Trudno zgodzić się ze stanowiskiem Dyrektora Izby Skarbowej, według którego spadkodawca J. J. nie nabył prawa do zwolnienia, ponieważ nie uzyskał dochodu z tytułu odsetek od papierów wartościowych. Prawo do zwolnienia dochodu z tytułu odsetek od papierów wartościowych zostało przyznane każdemu podatnikowi, który przed dniem 1 grudnia 2001 r. nabył papiery wartościowe wyemitowane przez Skarb Państwa przed 1 grudnia 2001 r. (art. 52a ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f.) lub temu kto zbył odpłatnie nabyte przed dniem 1 stycznia 2003 r. obligacje Skarbu Państwa wyemitowane po dniu 1 stycznia 1989 r. (art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy zmieniającej). Zatem każdy kto spełniał te warunki miał prawo do skorzystania z ulgi podatkowej, czyli był dysponentem tego prawa. Inaczej mówiąc, o nabyciu prawa do omawianego zwolnienia nie decydował moment uzyskania dochodu, lecz przepis prawa określający warunki jakie winny być spełnione, aby móc skorzystać ze zwolnienia. Każda osoba, która spełniała ww. warunki zwolnienia od podatku, posiadała prawo do zwolnienia i prawo to może być przejęte przez spadkobierców tych osób. Ponieważ w niniejszej sprawie Skarżąca wnioskowała o zwolnienie od podatku oprocentowania wykupionych obligacji albo na podstawie art. 52a ust. 1 pkt 1 p.d.o.f. albo art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy zmieniającej, organ podatkowy rozpoznając ponownie sprawę winien rozważyć, czy J. J. spełnił warunki zwolnienia od podatku, o których mowa w tych przepisach i jeśli ustali, że warunki te zostały spełnione wówczas należy przyznać Skarżącej prawo do zwolnienia od podatku dochodu z tytułu odsetek od obligacji, zgodnie z postanowieniami art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wobec ww. decyzji Sądu (wyrok WSA w Warszawie z dnia 2008-02-27 sygn. III SA/Wa 2163/07) i przytoczonych w części E3 przepisów prawnych (art. 52a ust. 1 pkt 1 i art. 5a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, art. 97 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa oraz art. 19 pkt 1-3 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw) Wnioskodawczyni powinna uregulować podatek od zysków kapitałowych tzn. sprzedaży akcji nabytych przed dniem 1 stycznia 2004 r. i odziedziczonych po spadkodawcach.

Zdaniem Wnioskodawczyni, sytuacja opisana powyżej jest analogiczna do Jej tylko dotyczy akcji a nie obligacji (Ustawa z dnia 2003-11-12 art. 19 pkt 1-3.) Wobec powyższego Wnioskodawczyni uważa, że powinna zostać zwolniona od podatku 19% od sprzedanych akcji nabytych w drodze dziedziczenia. Prawo do zwolnienia od podatku zostało nabyte przez spadkodawcę i w taki sam sposób przechodzi na Zainteresowaną jako spadkobiercę, analogicznie jak sam przedmiot spadku jakim są akcje, nabyte przed 1 stycznia 2004 r., czyli z chwilą zakupu akcji a nie ich sprzedaży. Gdyby spadkodawczyni żyła i obecnie dokonała sama sprzedaży akcji byłaby zwolniona z podatku (data nabycia jw.). Wobec czego zwolnienie, które przysługiwałoby zmarłej siostrze Zainteresowanej powinno przejść na następców prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c).

Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne choćby nie zostały faktycznie otrzymane przychody z:

a.

odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych (w tym akcji),

b.

realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Natomiast stosownie do treści art. 30b ust. 1 ww. ustawy, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Jednocześnie zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 202, poz. 1956 z późn. zm.), przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stosuje się do opodatkowania dochodów (poniesionych strat) uzyskanych po dniu 31 grudnia 2003 r., z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, o których mowa w art. 52 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2004 r., pod warunkiem, że papiery te zostały nabyte przed dniem 1 stycznia 2004 r.

Przepis zaś wyżej powołanego art. 52 pkt 1 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż zwalnia się od podatku dochodowego w okresie od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2003 r., dochody z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, które są dopuszczone do publicznego obrotu papierami wartościowymi, nabytych na podstawie publicznej oferty lub na giełdzie papierów wartościowych albo w regulowanym pozagiełdowym wtórnym obrocie publicznym albo na podstawie zezwolenia udzielonego w trybie art. 92 lub 93 przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 z późn. zm.) - przy czym zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli sprzedaż tych papierów wartościowych jest przedmiotem działalności gospodarczej.

W świetle wyżej przytoczonych przepisów art. 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy zmieniającej z dnia 12 listopada 2003 r., dochody ze sprzedaży akcji korzystają ze zwolnienia, jeśli równocześnie zostały spełnione następujące warunki:

1.

akcje dopuszczono do publicznego obrotu papierami wartościowymi,

2.

nabycia dokonano przed dniem 1 stycznia 2004 r.,

3.

nabycie nastąpiło na podstawie publicznej oferty lub na giełdzie papierów wartościowych, albo w regulowanym pozagiełdowym wtórnym obrocie publicznym, albo na podstawie zezwolenia udzielonego w trybie art. 92 lub 93 przepisów ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi,

4.

sprzedaż tych akcji nie jest przedmiotem działalności gospodarczej.

Z przedstawionego przez Wnioskodawczynię stanu faktycznego wynika, iż przedmiotowy wniosek dotyczy sprzedaży akcji nabytych w drodze spadku w 2008 r. W związku z powyższym nie została spełniona przesłanka warunkująca zwolnienie dochodów ze sprzedaży ww. akcji z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ponieważ sprzedane akcje zostały nabyte przez Wnioskodawczynię po 1 stycznia 2004 r.

Ponadto wskazać należy, że wszelkie zwolnienia zawsze przysługują określonym podmiotom, po spełnieniu przez nie wskazanych warunków. Bez znaczenia jest czy ulga bądź zwolnienie ma charakter podmiotowy czy przedmiotowy. Zwolniony jest bowiem albo podatnik dzięki samemu faktowi, że posiada określony status, albo zwolniony jest dochód osiągnięty przez tego podatnika. Stąd z ulgi i zwolnienia zawsze korzystać będzie określony podmiot. Ulga i zwolnienie jest prawem mającym charakter osobisty, które przysługuje określonemu podmiotowi i nie podlega dziedziczeniu, jest przywilejem stanowiącym wyjątek od konstytucyjnej zasady powszechności opodatkowania. Zwrócić uwagę należy na treść art. 922 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zgodnie z którym nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami. Oznacza to, że prawo do ulgi i zwolnienia nigdy nie było i nie jest prawem dziedzicznym, gdyż przysługuje wyłącznie podatnikowi, który spełnia warunki do skorzystania z niego. Podsumowując, Wnioskodawczyni nie odziedziczyła ulg i uprawnień, które przysługiwały spadkodawcy.

Natomiast w kwestii sukcesji praw w zakresie prawa podatkowego należy wskazać, iż w myśl art. 97 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, spadkobiercy podatnika przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy przy czym, jeżeli na podstawie przepisów prawa podatkowego, spadkodawcy przysługiwały prawa o charakterze niemajątkowym, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, uprawnienia te przechodzą na spadkobierców pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek (§ 2). Podkreśla się przy tym, że prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego nie należą do spadku. Ich sukcesja jest możliwa jedynie na podstawie i w granicach przepisów Ordynacji podatkowej. Zarówno prawa i obowiązki, aby mogły być nabyte przez spadkobiercę, muszą nie tylko wynikać z przepisów prawa podatkowego, ale również przynależeć do konkretnej osoby, w tym wypadku spadkodawcy. Na powyższe zwrócił uwagę Naczelny Sąd Administracyjny, który w jednym z orzeczeń wskazał, iż na spadkobierców przechodzą tylko te obowiązki spadkodawcy, które miał on jako podatnik i tylko te, które są związane z realizacją obowiązków, wynikających z ustaw regulujących kwestie podatków (postanowienie NSA z dnia 24 czerwca 2003 r., I SA/Łd 1528/02; publik. LEX nr 80888). Jednocześnie nie można mówić o sukcesji prawa, którego spadkodawca nie nabył (w chwili śmierci akcje te weszły do masy spadkowej). Po stronie spadkodawcy istniało jedynie (pod warunkiem ich sprzedaży) publicznoprawne uprawnienie do wyłączenia stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego w wyniku śmierci nie mógł skorzystać. Tym niemniej powyższe uprawnienie nie przerodziło się w prawo, albowiem spadkodawca nie zbył przedmiotowych akcji, a tym bardziej nie mógł się ubiegać o wyłączenie powstałego w ten sposób dochodu z opodatkowania. Wobec tego spadkobierca nie mógł nabyć omawianego prawa.

Zatem wejście spadkobiercy na podstawie art. 97 Ordynacji podatkowej w prawa i obowiązki podatnika (spadkodawcy) nie uzasadnia utożsamiania go z podatnikiem. Jest on traktowany jak podatnik, a nie jako podatnik-spadkodawca.

Reasumując, w zaistniałym stanie faktycznym, w świetle przytoczonych przepisów, dochód uzyskany przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży akcji nabytych w spadku, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 30b. W przedmiotowej sprawie nie zostały spełnione przesłanki wynikające z art. 52 pkt 1 lit. b, warunkujące zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochodu ze sprzedaży akcji.

Jednocześnie należy wskazać, że Wnioskodawczyni nie nabyła praw do powyższego zwolnienia na podstawie art. 97 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, tut. Organ zwraca uwagę, iż powołany przez Wnioskodawczynię wyrok WSA nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w przedmiotowym postępowaniu. Jednocześnie należy wskazać, iż powyższy wyrok wydany został w sprawie o odmiennym stanie faktycznym, dotyczącym wykupu przez emitenta obligacji, nabytych w drodze dziedziczenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl