ILPB2/415-356/07-2/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2007 r. (data wpływu 29 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczki - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza zaciągnąć pożyczkę na zakup maszyn i urządzeń do produkcji od swojego jedynego Wspólnika (100% kapitału zakładowego) firmy szwajcarskiej. Ww. Wspólnik jest przedsiębiorcą niemającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zarówno siedziby jak i zarządu (zarówno zarząd jak i siedziba są w Szwajcarii).

Jedną z form prowadzonej przez Wspólnika działalności gospodarczej jest działalność finansowa obejmująca także finansowanie innych spółek należących do tego Wspólnika i przedsiębiorstw z nim powiązanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zaciągnięta pożyczka korzysta ze zwolnienia od podatku od czynności cywilnoprawnych (art. 9 pkt 10a ww. ustawy).

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym znajduje zastosowanie zwolnienie od podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziane w art. 9 pkt 10a, gdyż pożyczkodawca niezależnie od tego, że jest jedynym Wspólnikiem Wnioskodawcy jest także przedsiębiorcą, który nie ma na terytorium Polski siedziby oraz zarządu i prowadzi m.in. działalność w zakresie finansowania spółek do niej należących (którą jest także Wnioskodawca). Według Zainteresowanego powyższe okoliczności wyczerpują przesłanki zwolnienia podatkowego zawartego w art. 9 pkt 10a ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają:

umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

Jak stanowi art. 1 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy pożyczka udzielona Spółce przez wspólnika stanowi zmianę umowy spółki.

Stosownie do art. 1 ust. 5 pkt 2 ww. ustawy umowa spółki kapitałowej oraz jej zmiana podlega podatkowi, jeżeli w chwili dokonania czynności na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej znajduje się:

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza zaciągnąć pożyczkę od Wspólnika. Oznacza to, że w rozumieniu ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nastąpi zmiana umowy spółki polskiej. Jak wskazano powyżej zmiana umowy spółki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jeśli w chwili dokonania czynności, w tym przypadku zawarcia umowy pożyczki, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej znajduje się rzeczywisty ośrodek zarządzania Spółki - pożyczkobiorcy albo siedziba spółki - pożyczkobiorcy w przypadkach wskazanych w art. 1 ust. 5 pkt 2 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W przypadku więc, gdy rzeczywisty ośrodek zarządzania pożyczkobiorcy i jego siedziba znajdują się w Polsce, pożyczka udzielona Zainteresowanemu przez jej udziałowca - podmiot zagraniczny, podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy przy umowie spółki (jej zmianie) obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży na spółce, albowiem podatnikiem tego podatku jest spółka.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy przy zmianach umowy spółki stosuje się stawkę podatku przewidzianą dla umowy spółki, czyli stawkę w wysokości 0,5%, a podstawę opodatkowania będzie stanowić kwota udzielonej pożyczki.

Wnioskodawca w swoim stanowisku powołuje się na treść art. 9 pkt 10 lit. a) ww. ustawy, który zwalnia od podatku pożyczki udzielane przez przedsiębiorców niemających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, prowadzących działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek.

W sytuacji przedstawionej we wniosku powyższy przepis jednak nie będzie miał zastosowania, ponieważ pożyczka zostanie udzielona przez wspólnika, a zatem będzie ona stanowić zmianę umowy spółki. Dlatego podstawą prawną opodatkowania pożyczki udzielonej spółce przez wspólnika nie będzie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b), lecz art. 1 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy.

Zatem w świetle obowiązującego stanu prawnego - pożyczka udzielona Wnioskodawcy przez wspólnika zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowić będzie zmianę umowy spółki i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.