ILPB2/415-344/07-2/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2007 r. (data wpływu 26 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 26 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 1 października 2007 r. Wnioskodawcy, jako jednemu ze spadkobierców właściciela posesji położonej w Poznaniu, zostało przyznane odszkodowanie za przejętą na własność Skarbu Państwa z rażącym naruszeniem prawa nieruchomość gruntową. Decyzję o odszkodowaniu przyznał Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi na podstawie art. 160 § 1, § 3, § 4 Kodeksu postępowania administracyjnego, każdemu ze spadkobierców stosownie do wysokości udziałów spadkowych, określonych postanowieniami właściwych sądów powszechnych. W uzasadnieniu decyzji Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi poinformował, iż stwierdzenie przejścia na własność Skarbu Państwa nieruchomości gruntowej zostało wydane z naruszeniem prawa, lecz z uwagi na to, że na spornej nieruchomości nastąpiły nieodwracalne skutki prawne (nastąpiło zbycie tejże), nie stwierdził jego nieważności. Stwierdzenie takie jest zgodne z orzecznictwem Sądu Najwyższego, który w uchwale siedmiu sędziów z dnia 28 maja 1992 r., oraz kolejnej z dnia 8 października1993 r., a także w licznych wyrokach stwierdził, iż zmiana lub uchylenie ostatecznej decyzji, na podstawie której strony zawarły umowę cywilno-prawną nie może być bezpośrednio źródłem nieważności czynności prawnej. Zgodnie więc z art. 160 Kodeksu postępowania administracyjnego, stronie, która poniosła szkodę na skutek wydania decyzji z naruszeniem art. 156 § 1, służy roszczenie o odszkodowanie za poniesioną rzeczywistą szkodę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy uzyskane przez Wnioskodawcę odszkodowanie korzysta na podstawie art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ze zwolnienia z opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub z przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw. W oparciu o cytowany powyżej przepis stwierdzić należy, iż ustawa o podatku dochodowym co do zasady zwalnia z opodatkowania otrzymane odszkodowania, formułując jedynie pewne wyłączenia. Odszkodowanie jest bowiem z definicji niczym innym, jak świadczeniem mającym na celu naprawienie szkody. Odszkodowanie, co do swej istoty, ma na celu zrekompensowanie poszkodowanemu poniesionej przez niego szkody, nie zaś jego wzbogacenie. Wynika to wprost również z przepisów prawa cywilnego, które w swych przepisach wyraźnie wskazuje, że przyznane odszkodowanie ma zrekompensować poszkodowanemu poniesioną szkodę.

Zdaniem Wnioskodawcy, ze zwolnienia korzystają te odszkodowania, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub z przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw. Mając na uwadze taką konstrukcję przepisów uznać należy, że odszkodowanie uzyskane na podstawie art. 160 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.), korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego. Przepisy ww. kodeksu nie wskazują co prawda wysokości należnego odszkodowania, lecz wskazują zasady i tryb dochodzenia odszkodowania, a mianowicie, że art. 160 § 4 i § 5, stanowią, iż w postępowaniu jednoinstancyjnym orzeka organ administracyjny, który wydał decyzję stwierdzającą nieważność albo niezgodność z prawem decyzji wadliwej. Skoro więc ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym posłużył się spójnikiem "lub", to jednocześnie wskazuje to, że istnieje wskazana podstawa do zwolnienia z opodatkowania otrzymanego odszkodowania.

Jakub Boberski w publikowanym w systemie Legalis (wydawnictwo C.H. Beck) artykule na temat opodatkowania podatkiem dochodowym odszkodowań, stoi na stanowisku, iż ustawodawca uznaje słusznie, iż opodatkowaniu podlegać będą te odszkodowania, które wynikają z zawartej przez dany podmiot umowy. Pozostałe przyznane na podstawie Kodeksu postępowania administracyjnego czy Kodeksu Cywilnego korzystają ze zwolnienia.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołuje postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Łódź-Polesie o sygn. IA-415/37/2007 z dnia 26 marca 2007 r..

Reasumując, Wnioskodawca uważa, że otrzymane odszkodowanie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanego przez Wnioskodawcę postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego Łódź-Polesie, tut. Organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.