ILPB2/415-33/14-2/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2013 r. (data wpływu 3 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości - jest:

* nieprawidłowe, w odniesieniu do pytania nr 1,

* prawidłowe, w odniesieniu do pytania nr 2.

W dniu 3 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wspólnie z małżonkiem kupili we wrześniu 2002 r. nieruchomość - działkę w (...). Ww. nieruchomość będącą gruntem rolnym małżonkowie nabyli jako działkę siedliskową na własne potrzeby - budowę domu. Działka została zakupiona na cele prywatne a nie na działalność gospodarczą. Między małżonkami istniała wspólność majątkowa małżeńska.

W listopadzie 2009 r. nastąpił rozwód. Po ustaniu związku małżeńskiego, w maju 2010 r. nastąpił podział majątku. W wyniku podziału majątku Wnioskodawczyni przejęła w całości udział męża w tej działce (grunt rolny). W chwili obecnej Zainteresowana spłaca kwotę w wysokości 150 000 zł na rzecz męża.

W wyniku zmian zaistniałych w życiu osobistym Wnioskodawczyni, zrezygnowała z budowy domu jednorodzinnego na ww. działce. W grudniu 2011 r. Zainteresowana przekształciła działkę rolną na działkę budowlaną, którą podzieliła na 9 działek. Są one zapisane jako działki budowlane w planie zagospodarowania przestrzennego gminy (...). Zainteresowana nie wykonywała żadnych czynności na tych działkach. W 2013 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży jednej działki. Dodała, że nie prowadzi działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Którą datę należy przyjąć za nabycie nieruchomości w celu ustalenia zwolnienia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy sprzedaż działki następuje w wyniku wykonania działalności gospodarczej (art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w odniesieniu do pytania nr 1 - za datę nabycia nieruchomości należy uznać 2002 r. - w związku z czym sprzedaż działek podlega zwolnieniu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, w odniesieniu do pytania nr 2 Zainteresowana uważa, że sprzedaż działki nabytej na cele rolne nie stanowi działalności gospodarczej (art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

* nieprawidłowe, w odniesieniu do pytania nr 1,

* prawidłowe, w odniesieniu do pytania nr 2.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem należy uznać, że aby odpłatne zbycie nieruchomości nie stanowiło źródła przychodu, w rozumieniu ww. przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8, konieczne jest spełnienie łącznie następujących warunków:

* zbycie nie może następować w wykonaniu działalności gospodarczej,

* zbycie musi nastąpić po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) doprecyzowano definicję działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu po nowelizacji - ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

#8722; prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Aby określoną działalność uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musi ona mieć charakter zarobkowy. Działalność ma charakter zarobkowy wówczas, gdy jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności. Definicja działalności gospodarczej wymaga również, aby działalność taka wykonywana była w sposób zorganizowany i ciągły. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania, powtarzania określonego zespołu konkretnych działań o charakterze incydentalnym i sporadycznym.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania działań podjętych przez Zainteresowaną do działalności gospodarczej należało ocenić zamiar, okoliczności i cel: nabycia, działań poprzedzających zbycie oraz samego zbycia działek wyodrębnionych z gruntu rolnego, przekwalifikowanego na grunt pod zabudowę mieszkaniową.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że we wrześniu 2002 r. małżonkowie kupili nieruchomość/działkę siedliskową na własne potrzeby związane z budową domu. Po rozwodzie małżonków, w maju 2010 r. nastąpił podział majątku, w wyniku którego Wnioskodawczyni przejęła w całości udział męża w ww. nieruchomości i spłaca na jego rzecz kwotę w wysokości 150 000 zł. W wyniku zmian zaistniałych w życiu osobistym Zainteresowana zrezygnowała z budowy domu jednorodzinnego na ww. działce. W grudniu 2011 r. Wnioskodawczyni przekształciła działkę rolną na działkę budowlaną, którą podzieliła na 9 działek, które są zapisane w planie zagospodarowania przestrzennego gminy jako działki budowlane. Zainteresowana zaakcentowała, że nie wykonywała żadnych czynności na tych działkach i nie prowadzi działalności gospodarczej. W 2013 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży jednej działki.

Z ww. okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawczyni nie podjęła zorganizowanych i ciągłych działań związanych z przygotowaniem sprzedaży ww. nieruchomości, a następnie z samą sprzedażą przedmiotowej działki. Zaznaczyć należy, że sprzedaż nieruchomości z majątku prywatnego osoby fizycznej, która nie była w jakikolwiek sposób związana z działalnością gospodarczą oraz nie była nabyta w celu jej odsprzedaży nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Sam podział nieruchomości na kilka działek nie przesądza jeszcze o tym, że sprzedaż działki po podziale stanowi - w opisanym przez Wnioskodawczynię stanie faktycznym - przychód z działalności gospodarczej.

W świetle definicji działalności gospodarczej wskazanej wyżej stwierdzić należy, że działanie takie nie jest rodzajem aktywności określonej jako działalność handlowa podjęta w celu zarobkowym, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

A zatem, w kontekście powołanej definicji opisana we wniosku sprzedaż działki nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, a w konsekwencji należy stwierdzić, że przychód uzyskany z ww. sprzedaży należy zakwalifikować do przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro w zaistniałym stanie faktycznym sprzedaż działki nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, to istotnym jest - w kontekście opodatkowania przychodu ze źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 - ustalenie daty nabycia nieruchomości.

W myśl wyżej cytowanego art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie, m.in. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2013 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży działki powstałej z podziału nieruchomości, którą małżonkowie, w 2002 r. zakupili na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej, i która to nieruchomość w wyniku podziału majątku wspólnego (po rozwodzie), w 2010 r. przypadła na wyłączną własność Wnioskodawczyni, z obowiązkiem spłaty na rzecz byłego małżonka.

Wskazać należy, że współwłasność jest instytucją prawa cywilnego uregulowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121).

Zgodnie z art. 195 ww. Kodeksu współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom.

W myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 210 ww. Kodeksu każdy ze współwłaścicieli może domagać się zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału, jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Analogicznie, okoliczność, że udział innego współwłaściciela ulega pomniejszeniu, traktowana być musi w kategorii zbycia, gdyż w ten sposób ulega pomniejszeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (tu nieruchomością), jak też stan jej majątku osobistego.

W omawianej sprawie, jak wskazuje Wnioskodawczyni, udział w przedmiotowej nieruchomości uzyskała w wyniku podziału wspólnego majątku małżeńskiego w maju 2010 r. Na podstawie tego podziału Zainteresowana została zobowiązana do spłaty byłego małżonka (150 000 zł), czyli należy wywieźć, że wartość przyznanego Jej majątku przekraczała wartość udziału Wnioskodawczyni we współwłasności przed jej zniesieniem.

Zatem w wyniku zniesienia współwłasności - dokonanego w maju 2010 r. - doszło do nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji za datę nabycia nieruchomości w części przekraczającej udział Zainteresowanej we współwłasności przed podziałem należy przyjąć 2010 r.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość, której część była przedmiotem sprzedaży w 2013 r. w następujących latach:

* w 2002 r., (udział w nieruchomości nabyty w trakcie trwania własności małżeńskiej),

* w 2010 r., (udział w nieruchomości nabyty w wyniku podziału majątku małżeńskiego).

Podsumowując należy stwierdzić, że nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, że za datę nabycia nieruchomości należy przyjąć 2002 r., ponieważ w rozpatrywanej sprawie do nabycia nieruchomości doszło w wyżej wskazanych latach.

Zatem sprzedaż działki w części odpowiadającej udziałowi w nieruchomości nabytemu w 2002 r. w związku z upływem pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowi źródła przychodu. Tym samym zbycie to, w tej części nie powoduje obowiązku uiszczenia podatku dochodowego.

Natomiast sprzedaż działki w części odpowiadającej udziałowi w nieruchomości, uzyskanemu w wyniku podziału wspólnego majątku małżeńskiego (2010 r.) podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zastosowanie znajdą tutaj przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Artykuł 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Ponadto zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.