ILPB2/415-329/13-2/WS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 lipca 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-329/13-2/WS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, reprezentowanego przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2013 r. (data wpływu 3 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego w dniu 6 grudnia 2012 r. po rozpatrzeniu wniosku Wyższej Szkoły (zwanej dalej Uczelnią) z dnia 4 czerwca 2012 r. na konkurs w ramach II edycji programu M (...) wydał decyzję w której przyznał Uczelni środki finansowe w kwocie 390.000 zł z przeznaczeniem na finansowanie w latach 2013-2015 uczestnictwa Pana (zwanego dalej uczestnikiem) w programie M (...) II edycja programu. Na podstawie wydanej decyzji Minister zawarł z Uczelnią umowę na finansowanie uczestnictwa w programie M (...). Umowa reguluje warunki finansowania, realizacji uczestnictwa uczestnika w programie M (...), rozliczenia środków finansowych przyznanych na finansowanie jego zagranicznego pobytu obejmującego udział w badaniach naukowych w zagranicznym ośrodku naukowym: Instytut (...) w Tbilisi. Środki finansowe zgodnie z decyzją i zawartą umową (§ 3 ust. 1) przekazywane będą: w roku 2013 r. w kwocie 120.000 zł, w tym koszty pobytu 108.000 zł, koszty podróży 12.000 zł, w roku 2014 w kwocie 156.000 zł, w tym koszty pobytu 144.000 zł, koszty podróży 12.000 zł, w roku 2015 w kwocie 114.000 zł, w tym koszty pobytu 108.000 zł, koszty podróży 6.000 zł. Przeznaczeniem ww. środków finansowych jest pokrycie kosztów utrzymania uczestnika programu oraz jego małżonka i niepełnoletnich dzieci związanych z pobytem w zagranicznym ośrodku oraz w związku z kosztami podróży (§ 3 ust. 2). Uczelnia jako płatnik zobowiązana jest do niezwłocznego przekazania całości otrzymanych środków finansowych uczestnikowi programu, na podstawie odrębnej umowy zawartej pomiędzy Uczelnią a uczestnikiem. Środki finansowe przekazane zgodnie z umową nie mogą być wydatkowane na inne cele, niżeli koszty pobytu w ośrodku zagranicznym i koszty podróży. W sprawach nieuregulowanych w umowie między Ministrem a Uczelnią znajdują zastosowanie przepisy ustawy o zasadach finansowania nauki z dn. 30 kwietnia 2010 r. Komunikat Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 26 kwietnia 2012 r. o ustanowieniu programu pn. M (...) (MP. poz. 254), ogłoszenie o konkursie M (...) II edycja z dnia 15 maja 2012 r. W dniu 15 lutego 2012 r. została zawarta pomiędzy Uczelnią a uczestnikiem umowa o warunkach finansowania i przekazywania środków finansowych w ramach realizacji uczestnictwa w programie "M (...)". Zgodnie z zawartą umową uczestnik może przeznaczyć otrzymane środki finansowe od Uczelni, przekazane w ramach programu M (...), II edycja wyłącznie na koszty pokrycia pobytu za granicą (Gruzja, Armenia, Azerbejdżan, Rosja) i koszty podróży. W przypadku wykorzystania środków w sposób niezgodny z umową zobowiązany jest do ich zwrotu, podobnie jak zobowiązany jest do zwrotu środków niewykorzystanych. Jednocześnie strony w umowie stwierdzają, że uczestnik jest pracownikiem uczelni, co stanowi warunek przekazania środków finansowych. Udział pracownika w realizacji programu M (...) stanowi wykonanie obowiązków pracowniczych w ramach podróży służbowej. Uczestnik otrzymał z Uczelni polecenie wyjazdu i udziału w programie M (...). Uczestnik na czas realizacji programu (01.04.2013 do 30.09.2015) złożył wniosek o urlop bezpłatny i przyznano mu urlop bezpłatny na podstawie § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie warunków kierowania osób za granicę w celach naukowych, dydaktycznych i szkoleniowych oraz szczególnych uprawnień tych osób z dnia 12 października 2006 r. W zakresie nieuregulowanym umowa odsyła do umowy zawartej przez Uczelnię z Ministrem w dniu 4 stycznia 2013 r., która to umowa stanowi integralną część umowy zawartej przez uczestnika z Uczelnią.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy za lata podatkowe 2013 a następnie 2014 i 2015 uczestnik może korzystać z następującego sposobu rozliczenia przedmiotowych środków finansowych:

1.

Środki finansowe przeznaczone na koszty podróży pomiędzy miejscem zamieszkania a miejscem realizacji zadania całkowicie zwolnić z opodatkowania.

2.

Do środków finansowych przeznaczonych na koszty pobytu zastosować zwolnienie przedmiotowe przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.; dalej: u.p.d.o.f.).

Zdaniem Wnioskodawcy, środki finansowe uzyskane na realizację programu M (...) przeznaczone są wyłącznie na pokrycie kosztów podróży oraz pobytu, niezbędnych do realizacji zadania. Środki przeznaczone na pokrycie kosztów podróży pomiędzy miejscem zamieszkania a miejscem wykonywania zadania są całkowicie zwolnione z opodatkowania, gdyż uczestnik musi się z nich rozliczyć z Ministerstwem i środki niewykorzystane zwrócić. Środki przeznaczone na koszty pobytu podlegają opodatkowaniu tylko powyżej wysokości diet oraz innych należności przysługujących pracownikowi i członkom jego rodziny za każdą dobę pobytu w podróży w celu realizacji zadania.

Przede wszystkim wskazać należy, że uzyskane przez Wnioskodawcę środki finansowe na realizację programu M (...) stanowią przychód ze stosunku pracy (art. 10 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f). Wnioskodawca jest bowiem pracownikiem Uczelni - Wyższej Szkoły. Otrzymał od pracodawcy polecenie wyjazdu i uczestnictwa w programie M (...). Na okres wyjazdu pracodawca przyznał Wnioskodawcy na jego wniosek urlop bezpłatny na podstawie § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie warunków kierowania osób za granicę w celach naukowych, dydaktycznych i szkoleniowych oraz szczególnych uprawnień tych osób z dnia 12 października 2006 r. Zgodnie z brzemieniem ww. przepisu: Osoba pozostająca w zatrudnieniu może zostać skierowana za granicę, jeżeli uzyska zgodę pracodawcy oraz zostanie jej udzielony urlop szkoleniowy lub urlop bezpłatny. Urlop bezpłatny został zatem udzielony ze względu na polecenie wyjazdu zagranicznego. Warunkiem przekazania środków finansowych jest zatrudnienie Wnioskodawcy w Uczelni kierującej go na wyjazd zagraniczny. Zgodnie z § 8 ust. 4 Umowy między Ministrem a Uczelnią w razie ustania zatrudnienia Wnioskodawcy Uczelnia zobowiązana jest niezwłocznie zawiadomić Ministra o tym fakcie oraz do prawidłowego rozliczenia przekazanych środków finansowych, pod rygorem możliwości odstąpienia przez Ministra od umowy i możliwości żądania zwrotu całości przekazanych środków wraz z odsetkami.

W wyroku z dnia 12 października 2012 r. w sprawie (II FSK 309/11) NSA stwierdził: Za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych (art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f.). Za pracownika uznaje się m.in. osobę pozostającą w stosunku pracy (art. 12 ust. 4 u.p.d.o.f). Z powołanych wyżej przepisów wynika w związku z tym, że kryterium decydującym o tym, czy dane świadczenie jest świadczeniem ze stosunku pracy nie jest źródło finansowania wydatku przez pracodawcę, ale okoliczność, czy świadczenie to może otrzymać wyłącznie pracownik czy też inna osoba niezwiązana z pracodawcą stosunkiem pracy i czy między świadczeniem a stosunkiem pracy istnieje związek faktyczny i prawny (por. wyroki NSA z dnia 26 marca 1993 r., III SA 2219/92, ONSA z 1993 r. Nr 3, poz. 83, z dnia 24 czerwca 2009 r., II FSK 251/08, LEX nr 513314).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 u.p.d.o.f. wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika i osoby niebędącej pracownikiem, do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce strefy budżetowej z tytułu podróży służbowej na terenie kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13 (nie dotyczy analizowanej sprawy). Definicji pojęcia podróży ustawodawca nie uregulował w przepisach podatkowych. Stosownie zaś do art. 77 (5) § 1 kodeksu pracy: Pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

W wyroku z dnia 22 lutego 2008 r. (I PK 208/07, OSNP z 2009 r., nr 11-12, poz. 134) SN stwierdził: Podróż służbowa charakteryzuje się tym, że jest odbywana: 1) poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy, 2) na polecenie pracodawcy, 3) w celu wykonania określonego przez pracodawcę zadania. Wszystkie te cechy muszą wystąpić łącznie. Wnioskodawca zatrudniony jest przez Uczelnię i miejscem pracy wskazanym w umowie o pracę jest miasto Sieradz. Wnioskodawca otrzymał polecenie wyjazdu za granicę do Gruzji, Armenii, Azerbejdżanu, Rosji i uczestnictwa w programie M (...). Umowa między Wnioskodawcą a Uczelnią szczegółowo reguluje zakres jego obowiązków podczas podróży (m.in.: udział w programie badawczym, " (...)", sporządzanie sprawozdań). Spełnione są zatem wszelkie przesłanki do uznania podróży Wnioskodawcy za podróż służbową. Wnioskodawca przez cały czas realizacji programu musi pozostawać w stosunku pracy z kierującą go Uczelnią. Na czas pobytu za granicą udzielono mu bezpłatnego urlopu dla pracowników naukowych wysyłanych na wyjazd zagraniczny. Z umowy wynikało, że skarżący miał prawo zabrać ze sobą członków rodziny.

Stanowisko wyrażone w niniejszym wniosku poparte jest m.in. wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 października 2012 r. w sprawie II FSK 309/11.

Z uwagi na powyższe zdaniem Wnioskodawcy za słuszne należy uznać twierdzenia, że: środki finansowe przeznaczone na koszty podróży pomiędzy miejscem zamieszkania Wnioskodawcy, a miejscem realizacji zadania podlegają całkowitemu zwolnieniu z opodatkowania. Środki finansowe przeznaczone na koszty pobytu Wnioskodawcy i jego rodziny podlegają zwolnieniu przedmiotowemu przewidzianemu w art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.; dalej: u.p.d.o.f.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast zgodnie z dyspozycją art. 20 ust. 1 ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak dowodzi użycie sformułowania "w szczególności", definicja źródeł przychodów ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie. Z przychodem z innych źródeł mamy zatem do czynienia w każdym przypadku, kiedy podatnik osiąga korzyść majątkową.

Z treści wniosku wynika, że Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego w dniu 6 grudnia 2012 r. po rozpatrzeniu wniosku Wyższej Szkoły (zwanej dalej Uczelnią) z dnia 4 czerwca 2012 r. na konkurs w ramach II edycji programu M (...) wydał decyzję w której przyznał Uczelni środki finansowe w kwocie 390.000 zł z przeznaczeniem na finansowanie w latach 2013-2015 uczestnictwa Pana (zwanego dalej uczestnikiem) w programie M (...) II edycja programu. Przeznaczeniem ww. środków finansowych jest pokrycie kosztów utrzymania uczestnika programu oraz jego małżonka i niepełnoletnich dzieci związanych z pobytem w zagranicznym ośrodku oraz w związku z kosztami podróży (§ 3 ust. 2). Środki finansowe przekazane zgodnie z umową nie mogą być wydatkowane na inne cele, niżeli koszty pobytu w ośrodku zagranicznym i koszty podróży. Uczestnik jest pracownikiem uczelni, co stanowi warunek przekazania środków finansowych.

Program "M (...)" został ustanowiony Komunikatem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego o ustanowieniu programu pod nazwą "M (...)" z dnia 22 listopada 2010 r. (M. P. Nr 91, poz. 1062) ogłoszonym na podstawie art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o zasadach finansowania nauki, Minister przyznaje środki finansowe na zadania określone w art. 5 pkt 4-7 oraz pkt 9-11 i 13 w drodze decyzji, na podstawie wniosków złożonych przez uprawnione podmioty, po zasięgnięciu opinii właściwego zespołu, o którym mowa w art. 52 ust. 1-3.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ww. ustawy, finansowanie programów lub przedsięwzięć ustanawianych przez Ministra obejmuje działania dotyczące realizacji określonych przez Ministra zadań wynikających z polityki naukowej i naukowo-technicznej państwa.

Minister właściwy do spraw nauki w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" ogłasza komunikaty o ustanowieniu programu i przedsięwzięcia, z zastrzeżeniem ust. 3 (art. 26 ust. 2 ww. ustawy).

Stosownie do art. 26 ust. 3 cyt. ustawy o zasadach finansowania nauki, Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, programy lub przedsięwzięcia, w ramach których będzie udzielana pomoc publiczna, w tym:

1.

przeznaczenie pomocy,

2.

rodzaje kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą,

3.

sposób kumulowania pomocy,

4.

maksymalne wielkości pomocy

- z uwzględnieniem celów polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa.

Środki finansowe przeznaczone na finansowanie programów lub przedsięwzięć, o których mowa w ust. 2 i 3, są przekazywane jednostce naukowej lub innemu uprawnionemu podmiotowi na podstawie umowy (art. 26 ust. 4 ww. ustawy).

Nie ulega wątpliwości iż w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca otrzymawszy środki finansowe, uzyskał konkretną korzyść majątkową, bowiem dzięki tym środkom mógł sfinansować koszty związane z wyjazdem do zagranicznego ośrodka naukowego.

Bez znaczenia na obowiązek podatkowy - wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - pozostaje fakt, iż ze środków przeznaczonych na pokrycie kosztów podróży Wnioskodawca musi się rozliczyć i środki niewykorzystane zwrócić.

Jednocześnie należy wskazać, iż przedmiotowe środki finansowe otrzymane przez Wnioskodawcę, nie mieszczą się w żadnym ze zwolnień określonych w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić należy, iż zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa - zwolnienia podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Nadto przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Powyższe środki nie korzystają w szczególności ze zwolnienia wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są stypendia otrzymywane na podstawie przepisów o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki, stypendia doktoranckie otrzymywane na podstawie przepisów - Prawo o szkolnictwie wyższym oraz inne stypendia naukowe i za wyniki w nauce, których zasady przyznawania zostały zatwierdzone przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego albo przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania.

Powyższym zwolnieniem od podatku objęte są wyłącznie stypendia spełniające łącznie następujące przesłanki:

1.

dochody te są stypendiami, które zostały otrzymywane na podstawie przepisów wskazanych w analizowanym przepisie lub

2.

są stypendiami naukowymi i za wyniki w nauce, których zasady przyznawania zostały zatwierdzone przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego albo przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania.

W sytuacji przedstawionej we wniosku uczestnik programu "M (...)" otrzymuje środki finansowe na pokrycie kosztów utrzymania i bieżących wydatków związanych z pobytem w zagranicznych ośrodkach naukowych w celu udziału w badaniach naukowych oraz kosztów podróży uczestnika programu i członków jego rodziny.

Z założenia środki te nie były zatem przeznaczone na finansowanie badań naukowych poza miejscem zamieszkania, stąd też nie można uznać, że mieszczą się w definicji stypendium.

Zgodnie bowiem z Internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN, stypendium zdefiniowane zostało jako: "pieniądze wypłacane okresowo uczniom, studentom, pracownikom nauki itp. na pokrycie kosztów nauki lub badań naukowych; też: nauka, studia lub badania naukowe poza miejscem zamieszkania finansowane z tych pieniędzy".

Zatem środki finansowe przyznane przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego Uniwersytetowi na sfinansowanie uczestnictwa pracownika w programie ministra "M (...)" nie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie są stypendiami. Uczestnik programu nie otrzymuje bowiem stypendium lecz - zgodnie z prawnymi uregulowaniami - środki finansowe na pokrycie kosztów podróży jego i członków jego rodziny.

Odnosząc się natomiast do środków finansowych otrzymanych przez Wnioskodawcę, a przeznaczonych na koszty pobytu, należy stwierdzić, że nie korzystają one ze zwolnienia wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl ww. przepisu wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas:

a.

podróży służbowej pracownika,

b.

podróży osoby niebędącej pracownikiem

- do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Warunkiem niezbędnym do skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest więc odbycie przez pracownika podróży służbowej.

Pracownik naukowy, uczestnicząc w programie "M (...)" w zagranicznym ośrodku naukowym nie odbywa podróży służbowej. Kwestie podróży służbowej regulują bowiem przepisy wykonawcze do ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym, natomiast ww. program został utworzony w oparciu o podstawę prawną wynikającą z ustawy o zasadach finansowania nauki.

Celem programu pod nazwą "M (...)" jest umożliwienie młodym naukowcom, w tym uczestnikom studiów doktoranckich, zwanym dalej "uczestnikami programu", udziału w badaniach naukowych prowadzonych w renomowanych zagranicznych ośrodkach naukowych pod opieką wybitnych naukowców o międzynarodowym autorytecie w danej dziedzinie nauki. Program zapewnia finansowanie pobytu uczestnika programu w jednostce naukowej posiadającej siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, prowadzącej w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe, zwanej dalej "zagranicznym ośrodkiem", oraz podróży między miejscem zamieszkania uczestnika programu a miejscowością, w której znajduje się zagraniczny ośrodek.

W ramach programu jest możliwe finansowanie pobytu w zagranicznym ośrodku oraz podróży między miejscem zamieszkania a miejscowością, w której znajduje się zagraniczny ośrodek, małżonka uczestnika programu oraz jego niepełnoletnich dzieci.

Udział w programie jest finansowany ze środków finansowych na naukę wyodrębnionych w części budżetu państwa - Nauka na finansowanie programów i przedsięwzięć określanych przez ministra właściwego do spraw nauki.

O przyznanie środków finansowych w ramach programu mogą ubiegać się jednostki naukowe, o których mowa w art. 2 ust. 9 pkt a-e ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki, zatrudniające lub kształcące na studiach doktoranckich uczestników programu.

Środki finansowe w ramach programu są przyznawane jednostce naukowej na podstawie decyzji Ministra, z przeznaczeniem dla uczestnika programu. Uczestnikowi programu ww. środki finansowe są przekazywane na podstawie umowy zawartej między jednostką naukową a uczestnikiem programu.

Mając na uwadze powyższe, wyjazd za granicę uczestnika programu nie jest tożsamy z odbyciem podróży służbowej pracownika, a tym samym środki otrzymane przez Wnioskodawcę na pokrycie kosztów pobytu, nie mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu wskazać należy, iż z tego powodu również otrzymane przez Wnioskodawcę środki na pokrycie kosztów podróży nie korzystają z ww. zwolnienia.

Przy czym należy podkreślić, iż przychód z tytułu otrzymania środków finansowych dla uczestnika i jego rodziny uzyskuje sam uczestnik programu w pełnej otrzymanej kwocie. Przychód ten z uwagi na fakt, że nie pochodzi ze środków pracodawcy, a jedynie za jego pośrednictwem jest przekazywany, podlega opodatkowaniu jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, środki otrzymane przez Wnioskodawcę nie korzystają ze zwolnienia, w związku z powyższym podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z innych źródeł.

Odnosząc się natomiast do orzeczeń sądowych - na które wskazuje Wnioskodawca - należy podkreślić, iż jakkolwiek orzeczenia podatkowe kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie prawnym. Należy więc stwierdzić, iż orzeczenia te zapadły w indywidualnych sprawach i w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl