ILPB2/415-328/09-3/TR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani Bożenny S. przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2009 r. (data wpływu 30 marca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 czerwca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 19 czerwca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 23 lipca 2007 r. Wnioskodawczyni z udziałem notariusza kupiła działkę niezabudowaną za kwotę 80 000,00 zł W dniu 21 lutego 2008 r., również z udziałem notariusza, sprzedała 1/4 część działki, wycenionej przez notariusza na kwotę 40 000,00 zł. Ponieważ z kupującym Zainteresowana prowadzi wspólne gospodarstwo domowe, postanowili oni wspólnie wybudować dom na ich wspólnej działce. Powyższa operacja, bez udziału pieniędzy, była konieczna ze względu na otrzymanie kredytu hipotecznego na budowę domu. Pozwolenie na budowę domu i umowa hipoteczna na kredyt są wspólne i wystawione na nazwisko Zainteresowanej i i drugiego współwłaściciela działki. Nie byłoby to możliwe, gdyby druga osoba nie miała udziału we własności działki. Wnioskodawczyni nie uzyskała więc żadnego dochodu z tej sprzedaży. Obecnie dom jest już wybudowany, a Zainteresowana musi zapłacić podatek od dochodu w kwocie 3 653,00 zł.

W piśmie z dnia 19 czerwca 2009 r. stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku Zainteresowana wskazał, że ze względu na Jej sytuację materialną urząd skarbowy płatność tego podatku rozłożył na 4 raty.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawczyni, czuje się Ona skrzywdzona przez Państwo i Służby, które działają w jego imieniu. Uważa, że jest to niesprawiedliwe, ponieważ nie jest Ona traktowana na równi z innymi, tj. z tymi, którzy podobnie się zachowali przed rokiem 2007 i po roku 2008. Zainteresowana uważa, że obywatele nie powinni ponosić konsekwencji za nieprzemyślane akty prawne i w tej sytuacji powinna zaistnieć ulga i umorzenie należności.

W ocenie Zainteresowanej w takie sytuacji podatek dochodowy powinien być umorzony w całości. Wtedy będzie się Ona czuła potraktowana na równi z innymi, tj. z tymi, którzy dokonali takich samych operacji w innym terminie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

Z uwagi na to, że Wnioskodawczyni nabyła w drodze kupna działkę w 2007 r. do ustalenia skutków podatkowych zbycia tej działki lub jej części należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r..

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w 2008 r. dokonała zbycia części działki w drodze umowy sprzedaży.

Użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcie "odpłatne zbycie" obejmuje swoim zakresem m.in. umowę sprzedaży. Zgodnie z art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. W świetle powyższej definicji, transakcja sprzedaży rzeczy jest więc transakcją ekwiwalentną, skutkującą przysporzeniem określonych korzyści dla obu stron tej transakcji.

Umowy cywilnoprawne (w tym umowa sprzedaży) kształtują wzajemne prawa i obowiązki stron umowy. Zgodnie z powołanym wyżej przepisem, obowiązkiem kupującego jest m.in. zapłata sprzedawcy ceny.

Natomiast cena określona w umowie (akcie notarialnym), wyrażająca wartość nieruchomości, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia, na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości (art. 19 ww. ustawy).

Należy więc stwierdzić, że Wnioskodawczyni z tytułu zbycia w drodze umowy sprzedaży części nieruchomości uzyskała przychód, podlegający opodatkowaniu zgodnie z art. 30e ww. ustawy.

Z kolei w myśl art. 30e ust. 1 i ust. 4 ww. ustawy od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Podstawą obliczenia podatku zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 19 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy, poczynione w czasie ich posiadania.

Natomiast w zakresie poboru podatku, ustawodawca przewidział możliwość udzielania podatnikom uznaniowych ulg w spłacie zobowiązań podatkowych w określonych sytuacjach szczególnych.

Na podstawie art. 67a § 1 w zw. z art. 13 § 1 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, naczelnik urzędu skarbowego, na wniosek podatnika, z zastrzeżeniem art. 67b, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, może:

Jednakże wskazać należy, że zasadność udzielenia takiej ulgi jest rozstrzygana w drodze decyzji właściwego naczelnika urzędu skarbowego, po przeprowadzeniu stosownego postępowania, wszczętego na wniosek podatnika.

Jednocześnie tut. Organ pragnie wyjaśnić, iż rozpatrując ulgi i zwolnienia podatkowe należy jednoznacznie podkreślić, że nie stanowią one standardu prawnego, lecz są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania. Stąd też korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulg podatkowych, wymaga spełnienia warunków określonych w odpowiednich przepisach stanowiących ich podstawę prawną.

Przenosząc te rozważania na grunt opisanego przez Zainteresowaną stanu faktycznego stwierdzić należy, że umorzenie przedmiotowego podatku dochodowego nie jest działaniem obligatoryjnym ze strony właściwego naczelnika urzędu skarbowego, lecz uznaniowym, do którego tenże naczelnik w drodze delegacji ustawowej został upoważniony, w konsekwencji czego, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika, nie tyle powinien, lecz może z tego upoważnienia skorzystać.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni, zgodnie z którym wykazany podatek dochodowy powinien być umorzony w całości należy uznać za nieprawidłowe.

Ponadto, tut. Organ pragnie wskazać, iż, zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Natomiast stosownie do art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Mając powyższe na uwadze, udzielona interpretacja zawiera zatem odpowiedź na pytanie 1 Wnioskodawczyni. Natomiast w odniesieniu do pytania 2 i 3 tut. Organ informuje, iż nie mieszczą się one w jego obszarze właściwości rzeczowej, z uwagi na fakt, iż nie należą one do zakresu przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.