ILPB2/415-326/07-3/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością D. "A.", przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2007 r. (data wpływu 16 listopada 2007 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 listopada 2007 r. (data wpływu 23 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 16 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca otrzymał w lipcu 2007 r. od podmiotu zagranicznego pochodzącego z Danii nie będącego udziałowcem Spółki oraz nie zarejestrowanego na terenie Polski dla potrzeb podatku od towarów i usług pożyczkę pieniężną.

Pożyczkodawca jest podatnikiem podatku VAT w państwie członkowskim Wspólnoty, tj. w Danii. Ponadto pożyczkodawca nie jest bankiem.

Zgodnie z zawartą umową Wnioskodawca jest zobowiązany do płacenia na rzecz Pożyczkodawcy określonych w umowie odsetek od pożyczki.

Przedmiotowa pożyczka, na indywidualny wniosek Spółki, została zakwalifikowana przez Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych - Urząd Statystyczny w Ł. w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: "PKWiU") w grupowaniu PKWiU 65.22.10 - 00.00 "Usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Czy zawarcie umowy pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W myśl z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, umowy pożyczki podlegają, co do zasady opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce.

Jednakże zgodnie z przewidzianym w art. 2 ust. 4 lit. b) ww. ustawy, nie podlegają podatkowi "czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług" (z wyjątkami nie znajdującymi zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym).

Pożyczka stanowi transakcję zwolnioną w Polsce z opodatkowania podatkiem od towarów i usług po stronie Wnioskodawcy. Z tego względu, zdaniem Zainteresowanego, umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 ust. 4 lit. b) ustawy.

Na poparcie swego stanowiska Wnioskodawca powołuje się na:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie tut. organ wskazuje, że przedstawiając własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego, Wnioskodawca podał art. 2 ust. 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, jako przepis, zgodnie z którym zawarta umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Mając jednak na uwadze merytoryczną treść przedmiotowego wniosku, tut. organ zrozumiał, iż Wnioskodawca miał na uwadze treść art. 2 pkt 4 lit. b) ww. ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450) podatkowi temu podlegają m.in. umowy pożyczki. Równocześnie na podstawie art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z niego zwolniona, z wyjątkiem:

* umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem są nieruchomości lub ich części albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

* umowy spółki i jej zmiany,

* umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

W interpretacji nr ILPP1/443-408/07-3/MK z dnia 15 lutego 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów poinformował Wnioskodawcę, iż w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym, zawarcie umowy pożyczki w wyniku, której Wnioskodawca uzyskał szereg środków finansowych wypełnia definicję usługi z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 winna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Ustawa jednak w swym obowiązującym kształcie przewiduje w innej podstawie prawnej szereg usług korzystających ze zwolnienia. W związku z faktem, iż usługa dokonana na rzecz Wnioskodawcy objęta jest art. 43 ust. 1 cyt. ustawy, Wnioskodawca nie jest związany obowiązkiem podatkowym.

Mając powyższe na uwadze, udzielenie Wnioskodawcy pożyczki przez podmiot zagraniczny podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Jednakże na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, w związku z załącznikiem nr 4 ustawy, jako usługa pośrednictwa finansowego transakcja ta korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego, czynność zawarcia umowy pożyczki, jako czynność zwolniona od podatku od towarów i usług, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Ponadto informuje się, że wniosek w zakresie zaistniałego stanu faktycznego dotyczącego opodatkowania podatkiem od towarów i usług został rozstrzygnięty pismem z dnia 15 lutego 2008 r. nr ILPP1/443-408/07-3/MK.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.