ILPB2/415-31/07-2/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko firmy X SPÓŁKA JAWNA, reprezentowanej przez wspólnika, przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2007 r. (data wpływu 26 lipca 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczki - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 lipca 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Spółka Jawna zamierza udzielić 12 lub 14 osobom fizycznym, nie prowadzącym działalności gospodarczej, oprocentowanych pożyczek pieniężnych. Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie świadczy usług polegających na udzielaniu pożyczek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy czynność prawna polegająca na zawarciu umowy pożyczki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy w powyższej sprawie zastosowanie będą miały przepisy podatkowe ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych, a mianowicie art. 1 i art. 7 ust. 1 pkt 4, a zawarte umowy będą podlegały opodatkowaniu podatkiem w wysokości 2%. Strona umowy będzie zobowiązana do złożenia deklaracji p.c.c.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki. Równocześnie na podstawie art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z niego zwolniona, z wyjątkiem:

- umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem są nieruchomości lub ich części albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

- umowy spółki i jej zmiany,

- umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

W interpretacji nr ILPP1/443-41/07-2/BD z dnia 14 sierpnia 2007 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów poinformował Wnioskodawcę, iż w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym, udzielenie odpłatnych pożyczek wypełnia dyspozycję przepisu art. 5 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na ogólnych zasadach.

Z treści art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku VAT wynika, że zwolnieniu od podatku podlegają usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy, w którym pod poz. nr 3 wymieniono usługi w zakresie pośrednictwa finansowego - a zatem udzielanie pożyczek.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż udzielenie odpłatnej pożyczki osobie fizycznej jest kwalifikowane jako usługa finansowa podlegająca regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług. Czynność ta korzysta ze zwolnienia z tego podatku, a zatem zgodnie z art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlega ona podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.