ILPB2/415-305/10-2/JK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 maja 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-305/10-2/JK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2010 r. (data wpływu 1 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z kapitałów pieniężnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z kapitałów pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce - i jako polski rezydent podatkowy - podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Zainteresowany posiada akcje w spółce akcyjnej mającej siedzibę w Polsce (dalej: Spółka Akcyjna).

W związku z planowaną restrukturyzacją działalności Wnioskodawca analizuje różne przedsięwzięcia biznesowe w kraju jak i za granicą.

Jednym z rozważanych wariantów inwestycyjnych jest wniesienie całości lub części posiadanych przez Niego akcji w Spółce Akcyjnej do spółki kapitałowej z siedzibą w państwie należącym do Unii Europejskiej (dalej: X).

W zamian za wniesione akcje, Zainteresowany otrzyma bezwzględną większość praw głosów w X.

Objęcie udziałów przez Wnioskodawcę nastąpi bez dodatkowych dopłat w gotówce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony do bezpośredniego zastosowania art. 8 ust. 1 Dyrektywy 2009/133/WE, a w konsekwencji nieopodatkowania objęcia udziałów w X w zamian za aport w postaci akcji Spółki Akcyjnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym jest On uprawniony do bezpośredniego zastosowania art. 8 ust. 1 Dyrektywy 2009/133/WE, a w konsekwencji nieopodatkowania objęcia udziałów w X w zamian za aport w postaci akcji Spółki Akcyjnej.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o PIT, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT za przychód podlegający opodatkowaniu uznaje się między innymi nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny (aport).

W przepisach ustawy o PIT nie wyłączono z opodatkowania wymiany udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną na udziały (akcje) w innej spółce mającej osobowość prawną.

W opinii Wnioskodawcy, brak takiej regulacji jest niezgodny ze wspólnotowym porządkiem prawnym w zakresie uregulowanym w art. 8 ust. 1 Dyrektywy 2009/133/WE.

Zgodnie z tym przepisem przy okazji łączenia, podziału lub wymiany udziałów przydział papierów wartościowych, reprezentujących kapitał spółki przejmującej lub nabywającej, na rzecz akcjonariusza spółki przekazującej lub nabywanej w zamian za papiery wartościowe, reprezentujące kapitał tej ostatniej spółki, nie stanowi sam w sobie podstawy do opodatkowania dochodu, zysków lub zysków kapitałowych tego akcjonariusza.

W myśl art. 2 lit. e) Dyrektywy 2009/133/WE za wymianę uważa się czynność, w wyniku której spółka nabywa udziały w kapitale innej spółki, uzyskując w ten sposób większość praw głosu w tej spółce lub posiadając taką większość praw głosu, nabywa dalsze udziały, w zamian za wyemitowanie na rzecz akcjonariuszy tej ostatniej spółki w zamian za ich papiery wartościowe, papierów wartościowych swojej spółki, jak również, jeżeli ma to zastosowanie, wypłatę gotówkową nieprzekraczającą 10% wartości nominalnej lub, w przypadku braku wartości nominalnej, księgowej wartości nominalnej tych papierów wartościowych.

Powyższe przepisy Dyrektywy 2009/133/WE zostały w polskim systemie prawnym zaimplementowane w art. 12 ust. 4d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654) (dalej: ustawa o CIT).

Zgodnie z tym przepisem w przypadku podatników dokonujących zbycia udziałów (akcji) jednej spółki kapitałowej innej spółce kapitałowej, jeżeli spółka nabywająca oraz spółka zbywająca (obejmująca), podlegają w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania oraz w zamian za zbywane udziały (akcje) spółka zbywająca otrzyma udziały (akcje) spółki nabywającej albo otrzyma udziały (akcje) spółki nabywającej wraz z zapłatą w gotówce w wysokości nie wyższej niż 10% wartości nominalnej otrzymanych udziałów (akcji) lub - w przypadku braku wartości nominalnej - wartości rynkowej tych udziałów (akcji), a także jeżeli w wyniku nabycia udziałów (akcji):

1.

spółka nabywająca uzyska bezwzględną większość praw głosu w spółce, której udziały (akcje) są zbywane, albo

2.

spółka posiadająca bezwzględną większość praw głosu w spółce, której udziały (akcje) są zbywane, zwiększa ilość udziałów (akcji) w tej spółce

- do przychodów nie zalicza się wartości otrzymanych udziałów (akcji) w spółce zbywającej i w spółce nabywającej.

W świetle powyższych przepisów podatnicy podlegający opodatkowaniu CIT, po spełnieniu określonych wyżej warunków, nie są zobowiązani opodatkowywać transakcji polegającej na wymianie udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną na udziały (akcje) w innej spółce mającej osobowość prawną.

Wnioskodawca wskazuje, że analogiczna regulacja nie została wprowadzona do ustawy o PIT.

Zdaniem Zainteresowanego taki sposób implementacji jest nieprawidłowy w świetle przepisów Dyrektywy 2009/133/WE.

W Dyrektywie 2009/133/WE w zakresie zwolnienia z opodatkowania tzw. wymiany udziałów zastosowano pojęcie "akcjonariusza". Ze względu na brak legalnej definicji tego pojęcia w powyższej dyrektywie, na zasadzie analogii można się odnieść do definicji "akcjonariusza" zawartej w Dyrektywie 2007/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. w sprawie wykonywania niektórych praw akcjonariuszy spółek notowanych na rynku regulowanym (Dziennik Urzędowy l 184/17, 14/07/2007).

Na podstawie art. 2 lit. b) powyższej dyrektywy za "akcjonariusza" uważa się osobę fizyczną lub prawną którą zgodnie z właściwym prawem uznaje się za akcjonariusza.

Zatem w świetle prawa wspólnotowego akcjonariuszem - co do zasady - może być również osoba fizyczna, chyba że to pojęcie byłoby inaczej zdefiniowane w przepisach szczególnych.

Natomiast polski ustawodawca w procesie implementacji Dyrektywy 2009/133/WE uznał, iż pojęcie "akcjonariusz" obejmuje wyłącznie osoby prawne. Taka zawężająca interpretacja, w ocenie Wnioskodawcy, nie znajduje oparcia w przepisach wspólnotowych.

Stanowisko powyższe - zdaniem Zainteresowanego - znajduje potwierdzenie w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: "Trybunał" lub "ETS") z dnia 5 lipca 2007 r. w sprawie C-321/05 Hans Markus Kofoed v. Skatteministeriet.

W orzeczeniu tym ETS potwierdził, że przepisy Dyrektywy 90/434/EWG znajdują zastosowanie również wobec akcjonariuszy będących osobami fizycznymi.

Wniosek powyższy wynika również z preambuły Dyrektywy 2009/133/WE, w której określone są cele jakie stawiane są przed państwami członkowskimi.

Jednym z celów tej dyrektywy jest zapewnienie, aby przekształcenia spółek z różnych państw członkowskich, takie jak ich łączenie, podziały, wnoszenie aktywów czy wymiana udziałów, nie były hamowane przez ograniczenia, niekorzystne warunki lub konkretne zniekształcenia wynikające z przepisów podatkowych państw członkowskich.

Wnioskodawca podkreśla, iż Rzeczpospolita Polska od dnia przystąpienia do Unii Europejskiej związana jest postanowieniami Traktatów założycielskich i aktów przyjętych przez instytucje Wspólnot przed dniem przystąpienia, jak również stała się adresatem dyrektyw i decyzji w rozumieniu art. 249 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/2) (dalej "TWE"), o ile takie dyrektywy i decyzje skierowane były do wszystkich obecnych państw członkowskich.

Rzeczpospolita Polska została również zobowiązana do wprowadzenia w życie środków niezbędnych do przestrzegania od dnia przystąpienia do Unii Europejskiej, przepisów dyrektyw i decyzji.

W myśl art. 249 akapit 3 TWE, dyrektywa wiąże każde państwo członkowskie, do którego jest kierowana, w odniesieniu do rezultatu, który ma być osiągnięty, pozostawia jednak organom krajowym swobodę formy i środków.

Rzeczpospolita Polska miała zatem obowiązek implementacji do polskiego systemu prawnego przepisów Dyrektywy 2009/1331WE w sposób, który umożliwiłby osiągnięcie celów tej dyrektywy (m.in. w zakresie zmniejszania ograniczeń podatkowych w przekształcaniu spółek z różnych państw członkowskich).

Jak zostało powyżej wskazane, implementacja została przeprowadzona wadliwie, gdyż wprowadzone zmiany objęły wyłącznie podatników będących osobami prawnymi, z pominięciem podatników będących osobami fizycznymi.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na ugruntowany w orzecznictwie ETS oraz w doktrynie pogląd, iż w przypadku nieterminowej lub wadliwej interpretacji dyrektywy przez państwo członkowskie, podmioty przyznanych w dyrektywie praw mogą się powoływać bezpośrednio na normy wynikające z dyrektywy. Bezpośrednie powoływanie się na brzmienie dyrektywy jest możliwe, jeżeli jej normy są na tyle precyzyjne i bezwarunkowe, że nadają się do zastosowania w konkretnym przypadku.

W zakresie bezpośredniej skuteczności dyrektyw wspólnotowych, ETS wypowiedział się m.in. w następujących orzeczeniach:

* orzeczenie ETS z dnia 4 grudnia 1974 r. w sprawie C-41/74 Yvonne van Duyn c/a Home Office;

* orzeczenie ETS z dnia 15 maja 1986 r. w sprawie C-222/84 Marguerite Johnston v Chief Constable of the Royal Ulster Constabulary,

* orzeczenie ETS z dnia 7 stycznia 2004 r. w sprawie 201/02 The Queen a la demande de Helena Wells;

* orzeczenie ETS z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-102/02 lngeborg Beuttenmüller v. Land Baden-Württemberg.

W orzeczeniu z dnia 19 stycznia 1982 r. w sprawie 8/81 Ursula Becker v. Finanzamt Munsterinnenstadt ETS sformułował następujące warunki, od których uzależniona jest możliwość powoływania się przez jednostkę na przepisy dyrektywy oraz ich bezpośrednie stosowanie:

* nieterminowa lub wadliwa implementacja dyrektywy do krajowego porządku prawnego;

* bezwarunkowość;

* wystarczająca precyzyjność danego przepisu dyrektywy.

Ponadto, Zainteresowany wskazuje, iż w orzeczeniu z dnia 22 czerwca 1989 r. w sprawie 103/88 Fratelli Constanzo SpA v. Commune di Milano, Trybunał orzekł, iż również organy administracji muszą stosować zasadę pierwszeństwa prawa wspólnotowego oraz zasadę odmowy stosowania prawa krajowego niezgodnego z prawem wspólnotowym, gdyż "obowiązki wypływające z tych norm są wiążące dla wszystkich władz publicznych państwa członkowskiego".

Wnioskodawca zauważa, że możliwość bezpośredniego stosowania dyrektyw została również potwierdzona w orzeczeniach polskich sądów administracyjnych.

Przykładowo WSA w Bydgoszczy w wyroku z dnia 16 grudnia 2008 r. o sygn. akt i SA/Bd 686/08 stwierdził, iż państwa członkowskie mają obowiązek pełnego i terminowego transponowania treści dyrektywy do krajowego porządku prawnego, a jeżeli tego nie uczynią jednostki (tu podatnicy) mogą powoływać się przed organami i sądami tych państw na przepisy dyrektyw jako źródło swoich praw.

W ocenie Zainteresowanego przepis art. 8 ust. 1 Dyrektywy 2009/133/WE jest bezwarunkowy i dostatecznie precyzyjny, a zatem możliwe jest powołanie się przez jednostkę bezpośrednio na ten przepis.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza również wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 października 2009 r. o sygn. III SA/Wa 603/09.

W powyższym orzeczeniu sąd stwierdził, iż "przepis ten, tj. art. 8 ust. 1 powyższej Dyrektywy jest bezwarunkowy i dostatecznie precyzyjny, albowiem w sposób jednoznaczny nakazuje wyłączenie spod opodatkowania wskazanych w nim czynności (także wymiany udziałów/akcji) wobec "akcjonariuszy" nie czyniąc przy tym rozróżnienia na akcjonariuszy będących osobami prawnymi (podlegającymi w Polsce przepisom u.p.d.o.p.) i akcjonanuszy - osób fizycznych (do których stosuje się w Polsce przepisy u.p.d.o.f)".

Reasumując, Zainteresowany stoi na stanowisku, iż w związku z nieprawidłową implementacją przez państwo polskie Dyrektywy 2009/133/WE, jest On uprawniony do bezpośredniego zastosowania art. 8 ust. 1 tej dyrektywy, a w konsekwencji nieopodatkowywania objęcia większości udziałów w EurCo w zamian za aport w postaci akcji Spółki Akcyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a tej ustawy).

W świetle zapisu art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Zgodnie z dyspozycją art. 17 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny.

Ustawodawca w przepisie art. 17 ust. 1a ustawy podatkowej wyraźnie przewidział moment powstania przychodu osoby fizycznej wnoszącej do spółki aport między innymi w postaci udziałów lub akcji, stanowiąc, iż przychód określony w ust. 1 pkt 9 powstaje w dniu:

1.

zarejestrowania spółki albo,

2.

wpisu do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego spółki, albo

3.

wydania dokumentów akcji, jeżeli objęcie akcji jest związane z podwyższeniem kapitału zakładowego.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza wnieść posiadane akcje w spółce akcyjnej z siedzibą w Polsce do spółki kapitałowej z siedzibą w państwie należącym do Unii Europejskiej i w zamian za te akcje otrzyma bezwzględną większość praw głosów w tej spółce, bez dodatkowych dopłat w gotówce.

Z uwagi na to, iż w przedmiotowym wniosku Zainteresowany nie wskazał państwa, w którym ma mieścić się siedziba spółki, do której zamierza wnieść akcje polskiej spółki należy odwołać się do Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku.

Rozdział v Modelowej Konwencji OECD może posłużyć, jako informacja o istniejących metodach dotyczących unikania podwójnego opodatkowania, w sytuacji uzyskania przychodu z kapitałów pieniężnych.

Zasadne jest więc posiłkowanie się art. 13 Modelowej Konwencji "Zyski z przeniesienia własności majątku", który wskazuje, w którym państwie osiągnięty zysk może podlegać opodatkowaniu, co winno znaleźć odzwierciedlenie w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Rzeczypospolitą Polską a konkretnym państwem.

Biorąc więc pod uwagę powyższe ustalenia, o tym czy uzyskany przez Wnioskodawcę przychód podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych decydować będą każdorazowo postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania podpisanej pomiędzy Rzeczypospolitą Polską a państwem, w którym znajdowała się będzie siedziba spółki, do której akcje wniesie Zainteresowany.

Przyjmując, że osiągnięty przychód podlegać będzie opodatkowaniu w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy, a więc w Polsce, skutki podatkowe przedmiotowej transakcji należy oceniać w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zakres opodatkowania dochodów (przychodów) uzyskanych przez osoby fizyczne z tytułu nominalnej wartości udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny, o którym mowa w powołanym powyżej w art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy, reguluje przepis art. 30b ustawy podatkowej.

Stosownie do art. 30b ust. 1 ww. ustawy, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Na podstawie art. 30b ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem, o którym mowa w art. 30b ust. 1, jest różnica pomiędzy wartością nominalną objętych udziałów w spółkach mających osobowość prawną w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do powołanego przez Wnioskodawcę przepisu Dyrektywy 2009/133/WE oraz niezgodności ustawy podatkowej z porządkiem prawnym UE, do którego przestrzegania zobowiązana jest Rzeczpospolita Polska, wskazać należy, iż istotnym warunkiem integracji gospodarczej Polski ze Wspólnotą było zbliżenie istniejącego i przyszłego ustawodawstwa krajowego z ustawodawstwem obowiązującym we wspólnocie.

Sposób stosowania prawa wspólnotowego jest uzależniony do rodzaju aktu prawnego, w którym dana norma została zawarta. Powyższe oznacza, że dyrektywa nie stanowi źródła prawa krajowego, dopóki jej treść nie zostanie przeniesiona do krajowego aktu prawnego.

Stwierdzić należy, iż ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie prowadził do przedmiotowej ustawy, tak jak ma to miejsce w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolnienia objętego powołaną przez Zainteresowanego Dyrektywą.

Zatem dopóki w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie wprowadzi stosownych uregulowań prawnych, moc wiążącą mają przepisy ww. ustawy w kształcie obecnie obowiązującym.

Reasumując, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca nie jest uprawniony do bezpośredniego stosowania przepisów wspomnianej Dyrektywy, a w konsekwencji nieopodatkowania objęcia udziałów w spółce kapitałowej z siedzibą na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej w zamian za aport w postaci akcji Spółki Akcyjnej z siedzibą na terytorium Polski - gdyż podstaw takich nie dają przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołane w treści wniosku wyroki nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl