ILPB2/415-303/13-2/TR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2013 r. (data wpływu: 26 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 26 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest pracodawcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.).

Wszyscy zatrudnieni u Wnioskodawcy pracownicy wykonują pracę w pozycji siedzącej przy komputerach, w pomieszczeniach wyposażonych w klimatyzację. Nadto, z uwagi na zakres usług świadczonych przez Wnioskodawcę, pracownicy dosyć często odbywają podróże służbowe zarówno zagraniczne (także międzykontynentalne), jak i krajowe, podczas których przemieszczają się samolotem i są poddani zagrożeniom wynikającym z kontaktów z osobami pochodzącymi z różnych kontynentów, będącymi potencjalnymi nosicielami wirusów i bakterii.

W związku z powyższym, Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę z wyspecjalizowaną jednostką świadczącą usługi medyczne - firmą X, w celu zapewnienia pracownikom opieki medycznej.

Firma X zaproponowała w ramach abonamentu medycznego 4 pakiety usług obejmujące świadczenia medyczne z zakresu:

1. Medycyny pracy - obejmującej m.in. badania okresowe i kontrolne.

2. Profilaktyki zdrowotnej związanej z wykonywaną pracą, obejmującą w szczególności:

* konsultację okulisty oraz badania towarzyszące dla osoby, której środowiskiem jest monitor ekranowy i ciągłe skupianie wzroku na ekranie, konsultację ortopedy oraz ewentualna rehabilitacja wynikające z siedzącego trybu pracy czy pochylania się nad komputerem,

* konsultację internisty i/lub laryngologa dla osoby pracującej w biurze, gdzie działa klimatyzacja i pracownik odczuwa dolegliwości mogąca wynikać z pracy w pomieszczaniu klimatyzowanym,

* badania lekarskie przed odbyciem podróży samolotem, w celu konsultacji - czy obniżony poziom tlenu nie wpłynie niekorzystnie na zdrowie zwłaszcza osób z zaburzeniami układu krążenia lub oddechowego oraz konsultacje lekarskie po odbyciu podróży służbowej,

* interwencję karetki i własnego zespołu ratowniczego X w razie wypadków w pracy oraz w drodze do niej i z powrotem,

* wizytę w miejscu zachorowania lekarza internisty w sytuacji, gdy pracownik źle się poczuje w pracy.

3. Usługi medyczne indywidualne dla pracownika,

4. Pakiet medyczny dla rodziny pracownika.

Za wskazane powyżej świadczenia medyczne Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty abonamentu medycznego, który będzie mieć charakter opłaty zryczałtowanej uiszczanej w określonej miesięcznej wysokości. Koszty abonamentu będą rozdzielone pomiędzy Wnioskodawcę i pracowników w ten sposób, iż koszty abonamentu za usługi określone w dwóch pierwszych pakietach świadczeń tj. medycyny pracy i profilaktyki zdrowotnej związanej z wykonywaną pracą będzie ponosił Wnioskodawca, natomiast koszty usług indywidualnych oraz pakietu medycznego dla rodziny będą ponosili pracownicy. Do każdego pakietu usług świadczonych w ramach abonamentu zostanie osobno określona konkretna wartość tych usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszty abonamentu medycznego obejmującego świadczenia medyczne z zakresu medycyny pracy oraz profilaktycznej opieki zdrowotnej niezbędnej z uwagi na warunki pracy, tj. wymienione w ww. punkcie 1 i 2 pakietu medycznego, ponoszone przez Wnioskodawcę stanowią przychód pracowników ze stosunku pracy opodatkowany ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty abonamentu za świadczenia medyczne z zakresu medycyny pracy oraz profilaktycznej opieki zdrowotnej niezbędnej z uwagi na warunki pracy ponoszone przez Wnioskodawcę nie stanowią dla pracownika przychodu ze stosunku pracy opodatkowanego ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Swoje stanowisko Spółka uzasadniła następująco.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, wśród których wymienia się między innymi: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Jak wskazuje art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W świetle przedstawionej powyżej definicji za przychody ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych uważa się więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Należy jednakże wskazać, iż przepisy prawa pracy nakładają na pracodawcę obowiązek dbałości o życie i zdrowie pracowników. Realizacja tego obowiązku odbywa się m.in. poprzez poddawanie pracowników obowiązkowym badaniom lekarskim (wstępnym, okresowym i kontrolnym). Zgodnie z art. 229 § 6 Kodeksu pracy, koszty tych badań obciążają pracodawcę. Opłacanie przez pracodawcę kosztów obowiązkowej opieki z zakresu medycyny pracy nie może zatem powodować u pracowników powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie są to koszty poniesione za pracowników. Finansowanie przez pracodawcę kosztów badań lekarskich, o których mowa powyżej stanowi bowiem wykonanie obowiązku ustawowego przez pracodawcę i nie może zostać uznane za świadczenie na rzecz pracownika.

W konsekwencji powyższego świadczenia z zakresu medycyny pracy nie mogą być traktowane jako przychód pracownika, a tym samym jako podstawa do naliczania podatku dochodowego.

Oprócz obowiązku pokrywania kosztów badań wstępnych, okresowych i kontrolnych, ustawodawca obciążył pracodawcę również "innymi kosztami profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami niezbędnej z uwagi na warunki pracy". Obowiązek objęcia pracownika profilaktyczną opieką zdrowotną wynika z art. 5 ust. 2 ustaw z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 125, poz. 1317). Zgodnie z definicją profilaktycznej opieki zdrowotnej zawartą w tej ustawie przez profilaktyczną opiekę zdrowotną należy rozumieć ogół działań zapobiegających powstawaniu i szerzeniu się niekorzystnych skutków zdrowotnych, które w sposób bezpośredni lub pośredni mają związek z warunkami albo charakterem pracy.

W świetle przedstawionej powyżej definicji nie ulega wątpliwości, iż przedstawiona przez Wnioskodawcę w opisie zdarzenia przyszłego grupa świadczeń medycznych z zakresu profilaktyki zdrowotnej ma na celu zapobieganie powstawaniu i szerzeniu się skutków zdrowotnych związanych z warunkami pracy występującymi u Wnioskodawcy. Wobec powyższego należy uznać, iż ponoszenie przez Wnioskodawcę, w wykonaniu zobowiązania wynikającego z przepisów, kosztów profilaktycznej opieki zdrowotnej pracowników, niezbędnej uwagi na warunki pracy, powoduje, iż wartość tego rodzaju świadczeń, również nie może zostać uznana za przychód w rozumieniu przepisów ustawy i tym samym stanowić podstawy do naliczania podatku dochodowego.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, koszty opieki medycznej, do której zapewnienia pracodawca jest zobowiązany przepisami prawa nie stanowią dla pracownika przychodu ze stosunku pracy opodatkowanego ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazał Wnioskodawca, Jego stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych w analogicznych stanach faktycznych m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 lutego 2012 r., nr IPPB2/415-940/11-4/AS oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 lutego 2011 r., nr ILPB1/415-1282/10-4/AGr. Zarówno w jednej, jak i w drugiej interpretacji indywidualnej, organ podatkowy uznał, iż w sytuacji, gdy pracodawca ponosi koszty abonamentu za świadczenia medyczne z medycyny pracy i profilaktyki niezbędnej ze względu na warunki pracy, ponoszone koszty przez pracodawcę nie stanowią podstawy do naliczania podatku dochodowego pracowników.

Biorąc pod uwagę powyższe unormowania oraz wskazane interpretacje indywidualne, należy stwierdzić, iż koszty abonamentu za świadczenia medyczne z zakresu medycyny pracy oraz profilaktycznej opieki zdrowotnej niezbędnej z uwagi na warunki pracy ponoszone przez Wnioskodawcę, nie stanowią dla pracownika przychodu ze stosunku pracy opodatkowanego ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, co w konsekwencji oznacza, że nie stanowią podstawy do naliczania podatku dochodowego pracowników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi - w pkt 1 - wymieniono: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jak wynika z postanowień art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Przy tym, art. 11 ust. 2a pkt 2 ww. ustawy stanowi, iż wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się - jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu.

Zgodnie z art. 229 § 6 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie są przeprowadzane na koszt pracodawcy. Pracodawca ponosi ponadto inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej pracowników, niezbędnej z uwagi na warunki pracy.

Należy podkreślić, że wartość tego rodzaju świadczeń otrzymanych przez pracownika od pracodawcy nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów ustawy.

Stąd, w przypadku zakupu przez pracodawcę usług polegających na wykonaniu wstępnych, okresowych oraz kontrolnych badań lekarskich, wartość tego rodzaju świadczeń nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, gdy pracodawca ponosi inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej pracowników, niezbędnej z uwagi na warunki pracy, wartość tego rodzaju świadczeń, otrzymanych przez pracownika od pracodawcy, również nie stanowi jego przychodu w rozumieniu przepisów ustawy.

Reasumując, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie ponoszone przez Wnioskodawcę koszty abonamentu medycznego obejmującego świadczenia medyczne z zakresu medycyny pracy oraz profilaktycznej opieki zdrowotnej niezbędnej z uwagi na warunki pracy - tj. świadczenia wymienione w analizowanych punktach 1 i 2 pakietu medycznego - nie będą stanowiły dla pracowników przychodu ze stosunku pracy opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie, w odniesieniu do przywołanych przez Zainteresowanego rozstrzygnięć organów podatkowych, tut. Organ informuje, że wydane zostały one w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących, w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, bądź zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.