ILPB2/415-302/14-2/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2014 r. (data wpływu 10 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2010 r. Wnioskodawczyni nabyła udział w nieruchomości mieszkalnej wynoszący 99/100 (dalej: Nieruchomość A). W tym samym roku Nieruchomość A została zbyta. Przypadająca na Zainteresowaną cena zbycia wyniosła 257.400 PLN. Z ww. ceny kwota 5.940 PLN została Wnioskodawczyni przekazana w formie gotówki. Natomiast pozostała część ceny przekazana została Zainteresowanej w formie przelewu bankowego m.in. na wskazany rachunek bankowy (dalej: Rachunek A) w banku (dalej: Bank A).

Następnie, w styczniu 2011 r. Wnioskodawczyni zawarła z bankiem (dalej: Bank B) umowę kredytu, którego celem było sfinansowanie nabycia nowej nieruchomości mieszkalnej (dalej: Nieruchomość B). Bank B przyznał Wnioskodawczyni kwotę środków pieniężnych w wysokości 381.000 PLN. Środki te "zdeponowane" zostały przez Bank B na założonym w tym celu przez Bank B rachunku bankowym Wnioskodawczyni, z którego (zgodnie ze stosownymi dyspozycjami składanymi przez Wnioskodawczynię) przekazane zostały w czterech transzach na rachunek bankowy zbywcy Nieruchomości B (całość środków przekazana została na rachunek bankowy zbywcy w 2011 r.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sfinansowanie przez Wnioskodawczynię nabycia Nieruchomości B przy wykorzystaniu wartości pieniężnych przekazanych Zainteresowanej przez Bank B tytułem umowy kredytu wypełnia dyspozycję normy art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT zwalniając tym samym Wnioskodawczynię z obowiązku zapłaty podatku od przychodu uzyskanego tytułem zbycia Nieruchomości A.

Zdaniem Wnioskodawczyni sfinansowanie przez Zainteresowaną nabycia Nieruchomości B przy wykorzystaniu wartości pieniężnych przekazanych Jej przez Bank B tytułem umowy kredytu wypełnia dyspozycję normy art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT zwalniając tym samym Wnioskodawcę z obowiązku zapłaty podatku od przychodu uzyskanego tytułem zbycia Nieruchomości A.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawczyni:

Jak stanowi art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT wolny od podatku dochodowego jest " (...) dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 30e (...) jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na cele mieszkaniowe...".

W myśl art. 21 ust. 25 ww. ustawy, "za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się: wydatki poniesione na nabycie (...) lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość...".

W świetle powyższych przepisów kluczowym wydaje się odkodowanie znaczenia pojęcia "przychodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości".

Odnosząc się do pojęcia "przychodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości", w pierwszej kolejności odwołać się należy do art. 11 ust. 1 ustawo o PIT, w myśl którego "przychodami (są) otrzymane (...) pieniądze i wartości pieniężne...".

Przez pieniądz rozumieć z kolei należy:

i. znaki pieniężne w rozumieniu art. 31 ustawy o Narodowym Banku Polski, tj. ", (...) banknotyi monety opiewające na złote i grosze" oraz

ii. pieniądz elektroniczny, o którym mowa w art. 2 pkt 21a ustawy o usługach płatniczych, czyli," (...) wartość pieniężną przechowywaną elektronicznie, w tym magnetycznie, wydawaną, z obowiązkiem jej wykupu, w celu dokonywania transakcji płatniczych, akceptowaną przez podmioty inne niż wyłącznie wydawca pieniądza elektronicznego...".

Z powyższego, w ocenie Wnioskodawczyni, wywieść należy wniosek, że przychodem, o którym mowa w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT jest zarówno otrzymana gotówka, jak i pieniądz elektroniczny.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawczyni, "przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości" rozumiany powinien być jako otrzymane banknoty/monety lub jako zaewidencjonowana w postaci elektronicznej wartość pieniężna, dla "pojawienia się" których w majątku podatnika podstawą było zbycie nieruchomości.

W kontekście powyższego, stanowczego podkreślenia wymaga jednak dodatkowo fakt, że o ile w przypadku banknotów (poprzez odczytanie numerów seryjnych) zasadniczo możliwa jest jednoznaczna ich identyfikacja a więc także identyfikacja konkretnego przychodu ze zbycia nieruchomości, o tyle w przypadku pieniądza elektronicznego brak jest determinant/identyfikatorów pozwalających jednoznacznie określić, które wartości pieniężne znajdujące się w majątku podatnika znajdują swoje źródło bezpośrednio w zbyciu nieruchomości, a które wygenerowane zostały na skutek innych zdarzeń gospodarczych.

Powyższa dywagacja, będąc kluczową dla niniejszej analizy, prowadzić powinna w następnym kroku do wniosku, że norma art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT nie wymaga od podatników wydatkowania tych samych banknotów/monet czy wartości pieniężnych, które weszły do majątku podatnika w skutek zbycia nieruchomości. Istota ww. przepisu, w ocenie Wnioskodawcy, sprowadza się tym samym do wydatkowania z majątku podatnika znaków pieniężnych/pieniędzy elektronicznych w wysokości równiej lub wyższej od wysokości znaków pieniężnych/pieniędzy elektronicznych, które weszły do majątku podatnika w skutek zbycia nieruchomości.

Potwierdzeniem powyższego może być przykładowo wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 kwietnia 2012 r. (sygn. II FSK 2067/10), w którym sąd stwierdził, że "z redakcji art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a u.p.d.o.f. wcale nie wynika, iż warunkiem koniecznym uzyskania zwolnienia od podatku dochodowego jest wydatkowanie przez podatnika wyłącznie przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, a nie innych środków pieniężnych będących w jego posiadaniu, a jedynie cel tego wydatkowania i termin." Niezależnie od powyższego NSA stwierdził także, że " (...) nierestrykcyjna wykładnia przepisu o zwolnieniach podatkowych przychodów wydatkowanych na cele mieszkaniowe znajduje także oparcie w art. 75 ust. 1 Konstytucji RP, który to przepis stanowi, że władze publiczne prowadzą politykę sprzyjającą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych obywateli, w szczególności przeciwdziałają bezdomności, wspierają rozwój budownictwa socjalnego oraz popierają działania obywateli zmierzające do uzyskania własnego mieszkania. Ponieważ skutkiem przyjętej przez Wojewódzki Sąd Administracyjny wykładni przepisów (...) jest właśnie wsparcie działań podatniczki zamierzających do uzyskania własnego mieszkania, zaproponowana wykładnia ma cechy wykładni prokonstytucyjnej."

Choć powyższy wyrok zapadł w odmiennym stanie prawym, w ocenie Wnioskodawczyni, znajduje on w pełni zastosowanie jako, że wprowadzony w 2009 r. przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT jest niemal identyczny redakcyjnie względem przepisu będącego podstawą wydania ww. wyroku.

Identyczną sentencję zawarł w swoim wyroku także Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 9 kwietnia 2010 r. (sygn. I SA/Wr 138/10). Nie sposób pominąć także wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 20 września 2011 r. (sygn. I SA/Gd 529/11), w którym sąd stwierdził, że " (...) 1/ przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 u.p.d.o.f. jest normą celu społecznego w stosunku do której wymagane jest stosowanie wykładni celowościowej; 2/ wykładnia celowościowa dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nakazuje przyjąć, że zwolnienie podatkowe przysługuje gdy podatnik przeznacza oznaczone przychody na cele wskazane w tym przepisie i w terminach w nim zakreślonych, co nie oznacza by wyłącznie te same fizycznie pieniądze pochodzące wprost z oznaczonego źródła przychodu były zwolnione od podatku dochodowego".

W kontekście powyższych uwag, a zwłaszcza stwierdzenia Wnioskodawczyni, że norma art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT nie wymaga od podatników wydatkowania tych samych banknotów/monet czy wartości pieniężnych bowiem istota ww. przepisu sprowadza się do wydatkowania z majątku podatnika znaków pieniężnych/pieniędzy elektronicznych w wysokości równiej lub wyższej od wysokości znaków pieniężnych/pieniędzy elektronicznych, które weszły do majątku podatnika w skutek zbycia nieruchomości, zwrócić należy uwagę na fakt, że na skutek udzielenia Wnioskodawczyni przez Bank B kredytu majątek podatnika zwiększył się o przekazane mu do dyspozycji pieniądze elektroniczne (zaewidencjonowane na rachunku bankowym wartości pieniężne).

Powyższa okoliczność tj. zwiększenie majątku podatnika w skutek otrzymania środków pieniężnych tytułem kredytu w sposób bezsprzeczny wynika z treści art. 69 ust. 1 ustawy - Prawo bankowe, w myśl którego "przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel...".

Następnie, majątek podatnika - składający się z (i) wartości pieniężnych pochodzących z kredytu bankowego udzielonego przez Bank B, (ii) wartości pieniężnych zdeponowanych na Rachunku A w Banku A w skutek zbycia Nieruchomości A oraz (iii) wszelkich innych wartości pieniężnych, do których prawo miała Wnioskodawczyni np. uzyskanych tytułem wynagrodzenia za pracę - w skutek wydatkowania kwoty 381.000 PLN na rzecz zbywcy Nieruchomości B zmniejszył się o ww. wartość. Warunek dotyczący wydatkowania wartości pieniężnych w wartości co najmniej równej wartości pieniężnych, które weszły do majątku Wnioskodawczyni na skutek zbycia Nieruchomości A został tym samym spełniony. Wydatkowanie przez Wnioskodawczynię wartości pieniężnych w kwocie 381.000 PLN na cel jakim było nabycie Nieruchomości B oraz fakt, że do przedmiotowego wydatkowania doszło w okresie 2 lat następujących po zbyciu Nieruchomości A sprawia z kolei, że także pozostałe warunki przewidziane przepisem art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT zostały spełnione.

Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, że wartości pieniężne "przepłynęły" przez różne rachunki bankowe (wartość pieniężna należna Wnioskodawczyni tytułem zbycia Nieruchomości A "wpłynęła" na Rachunek A, a wartość pieniężna przekazana przez Wnioskodawczynię na nabycie Nieruchomości B "wypłynęła" z Rachunku B). Raz jeszcze podkreślić bowiem należy, że istota przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT sprowadza się do zmniejszenia majątku podatnika o wartość majątku który zwiększył uprzednio stan posiadania podatnika.

Niezależnie od powyższego, Wnioskodawczyni pragnie również zwrócić uwagę na fakt, że gdyby zamiarem racjonalnego ustawodawcy było zachowanie tożsamości rachunku bankowego wykorzystywanego dla otrzymania wartości pieniężnych ze zbycia nieruchomości, jak i dla wydatkowania wartości pieniężnych to z pewnością takie zastrzeżenie umieściłby na poziomie ustawy o PIT. Powyższy wniosek wywieść można choćby z lektury przepisów ustawy o PIT dotyczących oszczędności generowanych poprzez indywidulane konta emerytalne. Jak bowiem stanowi art. 30 ust. 1. pkt 7a ww. ustawy, "od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy: (...) z tytułu gromadzenia oszczędności na więcej niż jednym koncie emerytalnym (...) w wysokości 75% uzyskanego dochodu na każdym indywidulanym koncie emerytalnym..." Choć powyższy przepis dotyczy kont emerytalnych to jednak obrazuje on w sposób przejrzysty świadomość ustawodawcy w zakresie realiów gospodarczych/życia codziennego. Co za tym idzie, skoro ustawodawca ma świadomość możliwości istnienia więcej niż jednego konta emerytalnego to bezsprzecznie ma także świadomość możliwości istnienia więcej niż jednego rachunku bankowego. Na poziomie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT żadnego zastrzeżenia w tym zakresie jednak nie uczynił co pozwala na wniosek że "wpływ" i "wypływ" wartości pieniężnych nie musi być realizowany za pośrednictwem tego samego rachunku bankowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

#8210; jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z powyższego wynika, że w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ma moment jej nabycia.

Z wniosku wynika, że w 2010 r. Wnioskodawczyni nabyła udział w nieruchomości wynoszący 99/100 (Nieruchomość A). W tym samym roku nieruchomość została zbyta.

Zatem dokonując oceny skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości (A) nabytej w 2010 r. - należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów, o których mowa w art. 22 ust. 6c, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy - po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł - stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Na podstawie powołanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in.: wydatki poniesione na:

#8210; położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

W świetle powyższego, podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy jest fakt wydatkowania (nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) na wskazane w art. 21 ust. 25 ww. ustawy cele mieszkaniowe.

Zawarte w tym przepisie wyliczenie tzw. wydatków mieszkaniowych, których realizacja powoduje zwolnienie z opodatkowania kwot dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, ma charakter wyczerpujący (enumeratywny).

Z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni w 2010 r. nabyła udział w nieruchomości mieszkalnej wynoszący 99/100 (Nieruchomość A), który w tym samym roku sprzedała. Część środków uzyskanych ze sprzedaży została Zainteresowanej przekazana w formie gotówki, natomiast pozostała część - przelana na rachunek bankowy (A) w banku (A). Następnie w 2011 r. Wnioskodawczyni zawarła z bankiem (Bank B) umowę kredytu na nabycie nowej nieruchomości mieszkalnej (nieruchomość B). Bank (B) przyznał Zainteresowanej kredyt oraz zdeponował środki pieniężne z udzielonego kredytu na założonym w tym celu rachunku bankowym, z którego przekazane zostały - w 2011 r. - na rachunek bankowy zbywcy Nieruchomości B.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia czy sfinansowanie zakupu Nieruchomości B przy wykorzystaniu wartości pieniężnych przekazanych Zainteresowanej przez Bank B tytułem umowy kredytu wypełnia dyspozycję normy art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT zwalniając tym samym Wnioskodawczynię z obowiązku zapłaty podatku od przychodu uzyskanego tytułem zbycia Nieruchomości A.

Wyjaśnić należy, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. - w stosunku do dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości (udziału w niej), jest fakt wydatkowania (nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło zbycie) środków wyłącznie na enumeratywnie wskazane w ustawie cele mieszkaniowe.

Ustawodawca uzależnia zatem prawo do skorzystania ze zwolnienia od wydatkowania przez podatnika w ściśle określonym czasie, środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) na realizację własnego celu mieszkaniowego.

W omawianej sprawie sprecyzowane przez ustawodawcę ww. warunki nie zostały spełnione.

Zainteresowana nie wydatkowała bowiem środków uzyskanych ze sprzedaży nabytegow 2010 r. udziału w nieruchomości na zakup nowego mieszkania. Zakup-w 2011 r. - nieruchomości mieszkalnej był sfinansowany - jak wskazała sama Wnioskodawczyni - środkami z kredytu zawartego z bankiem w 2011 r.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz zacytowane przepisy prawne stwierdzić należy, że sfinansowanie przez Wnioskodawczynię nabycia Nieruchomości B przy wykorzystaniu wartości pieniężnych przekazanych Zainteresowanej przez Bank B tytułem umowy kredytu wypełnia nie wypełnia dyspozycji normy art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Środki przeznaczone na jej nabycie nie pochodziły ze sprzedaży udziału w nieruchomości, który został sprzedany w 2010 r. (Nieruchomość A), tylko z zaciągniętego 2011 r. kredytu.

W konsekwencji Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłaty podatku z tytułu sprzedaży nieruchomości (Nieruchomości A) nabytej w 2010 r.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, które zdaniem Wnioskodawczyni przemawiają za słusznością stanowiska przedstawionego we wniosku podkreślić należy, że jakkolwiek orzeczenia kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie faktycznym. Orzeczenia te zapadły w indywidualnych sprawach i w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.