ILPB2/415-3/10/12-S/ES - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie tzw. ulgi meldunkowej przychodu uzyskanego przez małżonków z tytułu sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2, § 6 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 14 października 2010 r. sygn. akt I SA/Łd 713/10 - stwierdza, że stanowisko Pana reprezentowanego przez |Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2009 r. (data wpływu 21 grudnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi meldunkowej - jest prawidłowe.

W dniu 21 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi meldunkowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W marcu 2007 r. Wnioskodawca wraz z żoną nabyli spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. W dniu 6 maja 2008 r. małżonka Zainteresowanego zameldowała się na pobyt stały w zakupionym wcześniej lokalu mieszkalnym. Zamieszkiwanie pod tym adresem trwało aż do 1 grudnia 2009 r. W miesiącu grudniu dokonano sprzedaży przedmiotowego prawa do lokalu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy mając na uwadze cytowane wyżej przepisy prawa Wnioskodawcy przysługuje zwolnienie z podatku dochodowego od osób fizycznych uzyskanych przez Niego przychodów ze sprzedaży prawa do lokalu.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do postanowień art. 21 ust. 1 pkt 126 w związku z art. 21 ust. 21, art. 21 ust. 22 wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze zbycia m.in. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu pod warunkiem zameldowania w tym lokalu przez okres 12 miesięcy. Zwolnienie to ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

W związku z tym Zainteresowany uważa, że zwolnienie to przysługuje również Jemu. W ocenie Wnioskodawcy wspomniany powyżej przepis prawa nie precyzuje, czy oboje małżonkowie mają być zameldowani przez 12 miesięcy czy tylko jedno z nich. Dlatego też zdaniem Zainteresowanego, tzw. "ulga meldunkowa" przysługuje również Jemu.

Na poparcie stanowiska Wnioskodawca zacytował wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie I SA/Lu 622/08, w którym Sąd Administracyjny wyraża stanowisko, iż spełnienie warunku wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 126 i ust. 22 przez jednego z małżonków jest wystarczające do skorzystania z ulgi przez oboje małżonków. Podobne opinie wyraziły też inne Sądy Administracyjne w Polsce (WSA w Gliwicach - I SA/GI 215/09, WSA w Bydgoszczy - I SA/Bd 12/09).

W dniu 12 marca 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPB2/415-3/10-2/ES stwierdzając, iż stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2009 r. jest nieprawidłowe.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 26 marca 2010 r. (data wpływu 29 marca 2010 r.). Odpowiedź na ww. wezwanie została udzielona pismem z dnia 26 kwietnia 2010 r. znak ILPB2/415W-27/10-2/AM.

W dniu 24 maja 2010 r. wpłynęła do tut. Organu skarga na ww. interpretację, w której Wnioskodawca wniósł o uchylenie zaskarżonej pisemnej interpretacji prawa podatkowego.

Pismem z dnia 15 czerwca 2010 r. nr ILPB2/4160-31/10-2/AM Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu dokonał odpowiedzi na ww. skargę podtrzymując stanowisko zaprezentowane w interpretacji oraz wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa.

Wyrokiem z dnia 14 października 2010 r. sygn. akt I SA/Łd 713/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił zaskarżoną interpretację.

Pismem z dnia 17 grudnia 2010 r. nr ILRP-007-262/10-2/ŁM od powyższego wyroku została złożona skarga kasacyjna, która pismem z dnia 29 listopada 2011 r. nr ILRP-007-317/11-1/EŚ - na podstawie art. 193 w zw. z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) - została cofnięta.

W dniu 13 lutego 2012 r. do siedziby tut. organu wpłynęło orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 stycznia 2012 r. sygn. akt II FSK 261/11. Orzeczeniem tym postanowiono umorzyć postępowanie kasacyjne.

Natomiast w dniu 29 lutego 2012 r. do tut. organu wpłynęło pismo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 22 lutego 2012 r. sygn. akt I SA/Łd 713/10 w sprawie doręczenia prawomocnego orzeczenia i zwrotu akt.

W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi podkreślił, że uregulowanie art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków. Zatem zdaniem Sądu mimo, że warunek zameldowania spełnia tylko jeden z małżonków, zwolnienie od podatku przychodów z odpłatnego zbycia ma zastosowanie również do małżonka, który tego warunku nie spełnia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 14 października 2010 r. sygn. akt I SA/Łd 713/10 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

W przypadku sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w powyższym przepisie decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu (dochodu) ma moment ich nabycia z uwagi na fakt, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w miesiącu grudniu 2009 r. dokonał zbycia lokalu mieszkalnego, nabytego w marcu 2007 r.

W związku z tym, do sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, zastosowanie będą miały przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (...).

W myśl natomiast art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jednakże, zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

Stosownie do art. 21 ust. 21 ww. ustawy, zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Wymóg złożenia w terminie tego oświadczenia jest więc, obok zameldowania na pobyt stały w sprzedawanym lokalu mieszkalnym przez okres 12 miesięcy, warunkiem koniecznym do zastosowania omawianego zwolnienia. Warunek ten wynika wprost z przepisu art. 21 ust. 21, dotyczącego zwolnień przedmiotowych, przez co stał się on nieodłącznym elementem regulacji dotyczącej możliwości skorzystania ze zwolnienia przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże w myśl art. 8 ust. 3 powołanej ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, podatnicy do których mają zastosowanie przepisy dotyczące tzw. ulgi meldunkowej, oświadczenie o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14 dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Zgodnie z art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126, ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Jeżeli zatem cyt. art. 21 ust. 22 ustawy stanowi, że ww. zwolnienie ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, to - uwzględniając okoliczność, że analizowane zwolnienie ma charakter przedmiotowy, a więc dotyczy przychodów ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych - w przypadku spełnienia warunków zwolnienia przez co najmniej jednego z małżonków, owo zwolnienie podatkowe będzie miało zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Rekapitulując - mając na względzie powyższe wywody oraz stanowisko zajęte przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z dnia 14 października 2010 r. sygn. akt I SA/Łd 713/10 - stwierdzić należy, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do zwolnienia przedmiotowego skonstytuowanego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do przychodu uzyskanego ze sprzedaży mieszkania, bowiem w rzeczonym lokalu zameldowana na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy była małżonka Zainteresowanego, przez co wypełniony został warunek, o którym mowa w art. 21 ust. 22 wyżej cyt. ustawy.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, iż interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), został złożony przez jednego ze współwłaścicieli przedmiotowego lokalu mieszkalnego, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla żony Wnioskodawcy.

Małżonka Zainteresowanego, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.