ILPB2/415-288/14-2/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2014 r. (data wpływu 7 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 7 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 21 kwietnia 2011 r. uprawomocniło się postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 30 marca 2011 r. stwierdzające, że Wnioskodawczyni i jej mąż nabyli przez zasiedzenie z dniem 14 lutego 2008 r., na prawach małżeńskiej wspólności ustawowej, prawo własności nieruchomości obejmującą działkę.

Zainteresowana i jej mąż zamierzają sprzedać część działki. W dniu 9 stycznia 2014 r. Wnioskodawczyni i jej mąż zawarli z nabywcami w formie aktu notarialnego przedwstępną, warunkową umowę sprzedaży, na mocy której Zainteresowana i jej mąż zobowiązali się sprzedać nabywcom część działki. W umowie tej zapisano, że zostaje ona zawarta pod warunkiem rozwiązującym - uzyskanie pozytywnej interpretacji podatkowej Dyrektora Izby Skarbowej, z której wynikać będzie, że sprzedaż części działki nie będzie obciążona podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ 5 lat kalendarzowych od końca roku, w którym nastąpiło nabycie przedmiotowej nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wskazany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych 5 - letni termin jest liczony od dnia nabycia przez zasiedzenie wskazanego w powyższym postanowieniu a nie od dnia wydania ww. postanowienia czy też od dnia jego uprawomocnienia się.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wskazany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym odo osób fizycznych 5 - letni termin jest liczony od dnia nabycia przez zasiedzenie wskazanego w powyższym postanowieniu, a nie od dnia wydania ww. postanowienia czy też od dnia jego uprawomocnienia się.

W opinii Zainteresowanej, art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym odo osób fizycznych (zwanej dalej: "Ustawą") stanowi, że źródłami przychodów są: odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W przedmiotowej sprawie ust. 2 nie ma zastosowania.

W związku z tym, w przedmiotowej sprawie dojdzie do odpłatnego zbycia części działki po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez zasiedzenie, ponieważ okres 5 lat liczony jest od dnia nabycia przez zasiedzenie wskazanej w powyższym postanowieniu, a nie od dnia wydania ww. postanowienia czy też od dnia jego uprawomocnienia się. W odpowiedzi Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Finansów z dnia 6 kwietnia 2010 r., słusznie stwierdzono, między innymi, że Upływ terminu zasiedzenia pociąga za sobą ex lege nabycie własności nieruchomości przez jej posiadacza samoistnego. Zapadające postanowienie sądu ma tutaj charakter deklaratywny. Sąd stwierdza nabycie własności nieruchomości przez zasiedzenie. A zatem jedynie dla potrzeb dowodowych, dla formalnego ustalenia legitymacji właściciela, następuje sądowe stwierdzenie zasiedzenia. Tak więc okres pięciu lat, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rozpoczyna się od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin zasiedzenia. Podobne, słuszne stanowisko, zajęły organy podatkowe w wielu interpretacjach podatkowych, np. w Interpretacji Indywidualnej z dnia 6 marca 2012 r. (IBPII/2/415-1379/11/JG Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził: (...) datą nabycia własności nieruchomości jest data wskazana w postanowieniu sądu jako data nabycia własności a nie data widniejąca na postanowieniu jako dzień wydania albo sporządzenia postanowienia, bądź też data uprawomocnienia się postanowienia sądu. W Interpretacji Indywidualnej z dnia 4 stycznia 2012 r. IPTPB2/2/415-623/11-4/Ko Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi zajął identyczne stanowisko.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Mając na względzie przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), w szczególności zaś Działu III, Tytułu I Księgi drugiej tej ustawy, nabycie własności może nastąpić m.in. poprzez jej przeniesienie w wyniku umowy, zasiedzenie bądź też w wyniku innych zdarzeń.

Zgodnie z art. 172 § 1 i § 2 ww. Kodeksu cywilnego posiadacz nieruchomości nie będący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od dwudziestu lat jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze (zasiedzenie). W takim przypadku nabycie nieruchomości następuje po upływie trzydziestu lat. Zasiedzenie jest zatem instytucją, która sankcjonuje trwający od dłuższego czasu stan faktyczny posiadania i jest sposobem nabywania własności. Warunkami niezbędnymi do zasiedzenia jest posiadanie samoistne i nieprzerwane oraz odpowiedni upływ czasu. Przy spełnieniu powyższych przesłanek posiadacz nabywa prawo własności.

Z powyższego wynika, że datą nabycia własności nieruchomości jest data wskazana w treści postanowienia sądu jako data nabycia własności nieruchomości, a nie data widniejąca na postanowieniu jako dzień wydania albo sporządzenia postanowienia, bądź też data uprawomocnienia się postanowienia sądu.

W przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni wskazała, że w prawomocnym postanowieniu sądu z dnia 30 marca 2011 r. stwierdzono nabycie przez Wnioskodawczynię i jej małżonka prawa własności do nieruchomości - działki przez zasiedzenie z dniem 14 lutego 2008 r.

Mając zatem na uwadze, że nabycie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło w dniu 14 lutego 2008 r., pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynął z dniem 31 grudnia 2013 r. Zatem rozważana przez Wnioskodawczynię sprzedaż ww. nieruchomości - stosownie do postanowień umowy przedwstępnej zawartej dnia 9 stycznia 2014 r. - nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano nabycia. Dlatego sprzedaż tej nieruchomości w ogóle nie będzie stanowiła źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Wskazać należy, że z uwagi na to, że wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych został złożony przez Wnioskodawczynię - jednego ze współwłaścicieli zbywanej działki, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego ze współwłaścicieli, tj. męża Wnioskodawczyni.

Mąż Zainteresowanej, chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnych, należy stwierdzić, że wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.