ILPB2/415-271/07-2/MK - Czy czynność przelewu wierzytelności udokumentowana umową przelewu wierzytelności podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko sp. z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2007 r. (data wpływu 29 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie obowiązku podatkowego - jest prawidłowe.

W dniu 29 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zajmuje się obrotem wierzytelnościami, zawierając w tym zakresie umowy przelewu wierzytelności. Na mocy tych umów Cedent przelewa na rzecz podatnika należne mu wymagalne i nieprzedawnione wierzytelności wraz ze wszystkimi prawami z nimi związanymi. W zamian Cesjonariusz (Spółka) płaci Cedentowi określone w umowie wynagrodzenie w określonym w umowie terminie. Umowa powyższa przewiduje również możliwość tzw. cesji zwrotnej polegającej na możliwości rozwiązania przez Cesjonariusza zawartej umowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opisana czynność przelewu wierzytelności udokumentowana umową przelewu wierzytelności podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność opisana wyżej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i korzysta ze zwolnienia z tego podatku na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 86, poz. 959 z późn. zm.), ponieważ strony tej czynności są zwolnione na podstawie odrębnych przepisów od opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Rozstrzygając czy zbycie wierzytelności podlega podatkowi od towarów i usług należy przyjąć, iż założenia ustawy o podatku od towarów i usług wzorowane są na VI Dyrektywie VAT, która co do zasady obejmuje całą sferę obrotu gospodarczego - wszystkie transakcje wykonywane w ramach działalności gospodarczej. Tak więc czynności dotyczące tej sfery co do zasady podlegają podatkowi VAT o ile przepisy ustawy VAT wyraźnie ich nie wyłączają spod jej zakresu przedmiotowego.

Wobec braku takiego wyłączenia w stosunku do zbycia wierzytelności należy uznać, iż jest to czynność podlegająca opodatkowaniu VAT.

Czynności polegające na zbyciu wierzytelności podlegają podatkowi od towarów i usług o ile mają charakter odpłatny i odbywają się na terytorium Polski.

Wyłączenie spod opodatkowania dotyczące dostawy towarów lub świadczenia usług zawarte jest w art. 43 ust. 1 VAT. Punkt pierwszy tego przepisu odwołuje się do czynności wymienionych w załączniku Nr 4 do ustawy, zgodnie z treścią którego zwolnione z opodatkowania są m.in. usługi pośrednictwa finansowego. Ponieważ ani art. 43 ust. 1 VAT ani katalog czynności wymienionych w poz. 3 załącznika nie wymienia wprost zbycia wierzytelności, należy ustalić czy zbycie wierzytelności można uznać za usługę pośrednictwa finansowego. Mając na uwadze zarówno układ jak i treść PKWiU należy stwierdzić, że jedyną pozycją tej klasyfikacji, do której mogą być przyporządkowane czynności polegające na obrocie wierzytelnościami jest sekcja J ex (65-67) tej klasyfikacji, a konkretnie pozycja 65.23.10-00.00 - Usługi pośrednictwa finansowego, gdzie indziej nie sklasyfikowane. Tak samo sklasyfikowano zbycie wierzytelności na gruncie nowej PKWiU.

Oznacza to, że tak sklasyfikowane zbycie wierzytelności jest w konsekwencji zwolnione od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 VAT. Dodatkowymi argumentami przemawiającymi za traktowaniem odpłatnego zbycia wierzytelności jako zwolnionej z VAT usługi pośrednictwa finansowego jest brzmienie przepisów VI Dyrektywy. Zgodnie bowiem z art. 13 (B) (d) VI Dyrektywy transakcje dotyczące długów (z wyjątkiem ich windykacji) wymienione są wprost jako zwolnione z VAT. Należy bowiem uznać, iż użyty w tym przepisie termin "dług" oznacza również wierzytelność. Z wyżej przytoczonych argumentów wynika więc bezspornie, że obrót wierzytelności (odpłatne zbycie wierzytelności) jest czynnością zwolnioną od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z postanowieniami art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późń. zm) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

Z treści art. 509 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) wynika, że wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

Ponadto z zapisu art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że podstawą przelewu wierzytelności (cesji) może być umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności.

Konkludując, stwierdzić należy że w każdym przypadku, gdy cesja wierzytelności następuje w następstwie wykonania umowy sprzedaży to czynność ta, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Jednakże od powyższej zasady - w art. 2 pkt 4 ww. ustawy - ustawodawca wprowadził wyjątek, zgodnie z którym nie podlegają temu podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Pomimo tego, że zapytanie dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych to dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia niezbędne jest w pierwszej kolejności rozstrzygnięcie czy opisana we wniosku transakcja jest objęta zakresem ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zakup wierzytelności przez podmiot trudniący się obrotem wierzytelnościami wypełnia dyspozycję przepisu art. 5 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 2 ww. ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na ogólnych zasadach. Natomiast z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że czynność ta podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że w sytuacji opisanej we wniosku ORD-IN odpłatny przelew wierzytelności korzysta ze zwolnienia od podatku od czynności cywilnoprawnych, na podstawie art. 2 pkt 4 tej ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.