ILPB2/415-254/11-3/TR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2011 r. (data wpływu: 4 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 4 marca 2011 r. został złożony ww. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości oraz dotyczącej ustawy - Ordynacja podatkowa w zakresie skutków podatkowych interpretacji indywidualnej.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14f § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 24 maja 2011 r., nr ILPB2/415-254/11-2/TR, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając w imieniu Ministra Finansów, wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wobec powyższego, należało uzupełnić opłatę o brakującą kwotę 40 zł, bądź wskazać, którego zagadnienia dotyczy wpłacona kwota.

Jednocześnie pouczono Zainteresowanego, że nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje pozostawienie podania w zakresie dotyczącym ustawy - Ordynacja podatkowa bez rozpatrzenia, natomiast wniosek zostanie rozpatrzony według kolejności zagadnień w nim przedstawionej, tj. w zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ponadto poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 26 maja 2011 r., a zatem wyznaczony termin upłynął z dniem 2 czerwca 2011 r. i w tym czasie Zainteresowany nie uzupełnił braków formalnych wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 12 maja 2004 r. Wnioskodawca wraz z żoną (ślub 4 września 1999 r.; brak zawartych umów majątkowych) nabyli spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu na podstawie aktu notarialnego.

W dniu 10 września 2009 r. Wnioskodawca wraz żoną w następstwie złożonego w spółdzielni mieszkaniowej wniosku o wyodrębnienie nieruchomości nabyli na podstawie aktu notarialnego pełną własność hipoteczną opisanej wyżej nieruchomości wraz z przynależną do lokalu częścią nieruchomości wspólnej, tj. udział wynoszący 143/10.000 części we współwłasności działki gruntu oraz we współwłasności części budynków i innych urządzeń, nie służących do wyłącznego użytku właścicieli lokalu.

Przeniesienie na odrębną własność ww. nieruchomości nastąpiło w trybie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, poprzez przekształcenie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w pełną własność hipoteczną, od spółdzielni mieszkaniowej aktem notarialnym.

Zainteresowany wraz z żoną zamierzają sprzedać ww. nieruchomość.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wyżej wymienione prawa były związane z samodzielnym lokalem mieszkalnym od chwili pierwotnego nabycia, czyli kupna spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w roku 2004.

Tut. Organ informuje, iż niniejsze rozstrzygnięcie dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości, natomiast odnośnie ustawy - Ordynacja podatkowa w zakresie skutków podatkowych interpretacji indywidualnej wydano w dniu 3 czerwca 20011 r. odrębne rozstrzygniecie nr ILPB2/415-254/11-4/TR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, odnośnie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości, uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż W dniu 12 maja 2004 r. Wnioskodawca wraz z żoną (ślub 4 września 1999 r.; brak zawartych umów majątkowych) nabyli spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu położonego na podstawie aktu notarialnego. W dniu 10 września 2009 r. Wnioskodawca wraz żoną w następstwie złożonego w spółdzielni mieszkaniowej wniosku o wyodrębnienie nieruchomości nabyli na podstawie aktu notarialnego pełną własność hipoteczną opisanej wyżej nieruchomości wraz z przynależną do lokalu częścią nieruchomości wspólnej, tj. udział wynoszący 143/10.000 części we współwłasności działki gruntu oraz we współwłasności części budynków i innych urządzeń, nie służących do wyłącznego użytku właścicieli lokalu. Przeniesienie na odrębną własność ww. nieruchomości nastąpiło w trybie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, poprzez przekształcenie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w pełną własność hipoteczną, od spółdzielni mieszkaniowej aktem notarialnym.

Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego jest ograniczonym prawem rzeczowym. Jest to prawo zbywalne, przechodzi na spadkobierców i podlega egzekucji. Umożliwia ono korzystanie z lokalu oraz rozporządzanie tym prawem, z pewnymi ograniczeniami, na zasadach zbliżonych do prawa własności. Świadczy o tym chociażby umiejscowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w Księdze Drugiej ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) - "Własność i inne prawa rzeczowe". Natomiast ustanowienie prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego powoduje, że osoba, której przysługuje to prawo, uzyskuje pełnię uprawnień właścicielskich do lokalu mieszkalnego oraz prawo do udziału w związanej z tym lokalem nieruchomości gruntowej.

Przekształcenie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w 2009 r. w prawo odrębnej własności oznacza zatem tylko zmianę formy prawnej faktycznego prawa do lokalu mieszkalnego.

W sytuacji bowiem nabycia przez podatnika spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego przekształconego następnie w odrębną własności w trybie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.), za datę nabycia lokalu (nieruchomości), od której upływa pięcioletni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie można uznać dnia ustanowienia prawa odrębnej własności lokalu. Ustanowienie odrębnej własności jest bowiem (jak już wskazano powyżej) tylko zmianą formy prawnej faktycznego prawa do lokalu. Zatem, nabycie, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, następuje w momencie ustanowienia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Termin "lokal mieszkalny" nie został zdefiniowany w ustawach podatkowych. Biorąc pod uwagę przedstawiony opis stanu faktycznego, w przedmiotowej sprawie posiłkowo należy posłużyć się definicją zawartą w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.), który stanowi, iż samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Do lokalu mogą przynależeć, zgodnie z art. 2 ust. 4 tejże ustawy, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".

Powyższe oznacza, iż w przypadku opisanego we wniosku odpłatnego zbycia samodzielnego lokalu mieszkalnego wraz z komórką lokatorską oraz przynależną do lokalu częścią nieruchomości wspólnej, tj. udziałem wynoszącym 143/10.000 części we współwłasności działki gruntu oraz we współwłasności części budynków i innych urządzeń, nie służących do wyłącznego użytku właścicieli lokalu, kwota uzyskana ze zbycia ww. przynależności nie będzie stanowiła odrębnego przedmiotu opodatkowania.

Wobec tego co wywiedziono wyżej, nabycie przez Wnioskodawcę wraz z żoną przedmiotowej nieruchomości (lokalu mieszkalnego wraz z przynależnościami) nastąpiło w 2004 r. Tym samym, pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, upłynął z końcem 2009 r.

Reasumując, stwierdzić należy, iż zbycie przedmiotowego lokalu mieszkalnego (wraz z przynależnościami) - ponieważ zostanie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie - nie będzie stanowiło źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu zamierzonej sprzedaży.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, iż interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, został złożony przez jednego ze współwłaścicieli nieruchomości, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego z współwłaścicieli, tj. dla żony Wnioskodawcy.

Ponadto informuje się, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony, do oceny dokumentów załączonych do wniosku; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.