ILPB2/415-250/13-7/WM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 czerwca 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-250/13-7/WM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2013 r. (data wpływu 12 marca 2013 r.), uzupełnionym pismami z dnia 7 czerwca 2013 r. (data wpływu 11 czerwca 2013 r.) oraz z dnia 18 czerwca 2013 r. (data wpływu za pośrednictwem urządzenia faksowego - 18 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów odpłatnego przejęcia urządzeń wodno-kanalizacyjnych przed upływem 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym miało miejsce fizyczne połączenie ww. urządzeń z siecią wodno-kanalizacyjną - jest:

* nieprawidłowe - w zakresie obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C,

* prawidłowe - w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów odpłatnego przejęcia urządzeń wodno-kanalizacyjnych przed upływem, jak i po upływie 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym miało miejsce fizyczne połączenie ww. urządzeń z siecią wodno-kanalizacyjną.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 28 maja 2013 r. nr ILPB2/415-250/13-2/WM, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia - w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania - braków formalnych wniosku.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 28 maja 2013 r., zaś w dniach 11 i 18 czerwca 2013 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Osoby fizyczne, które wybudowały domy jednorodzinne na terenie Gminy wykonały na własny koszt urządzenia wodociągowo-kanalizacyjne w celu przyłączenia nieruchomości do gminnej sieci wodociągowej i kanalizacyjnej, bowiem inwestycje te z uwagi na brak środków finansowych w budżecie gminy nie mogły być w tym czasie realizowane.

Zadania te, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) stanowią zadania własne gminy i obejmuje sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę oraz kanalizacji.

Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm.) przewiduje również, że przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest obowiązane zapewnić budowę urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych ustalonych przez gminę w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego w zakresie uzgodnionym w wieloletnim planie (art. 15 tej ustawy), natomiast zgodnie z ustawą budowa przyłączy to zadanie odbiorcy.

Zgodnie z treścią art. 31 ww. ustawy, osoby które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i urządzenia kanalizacyjne, mogą je przekazywać odpłatnie Gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie.

W związku z powyższym, Wójt Gminy rozpoczął procedurę odpłatnego przejęcia urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych od osób, które je wybudowały.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, iż odpłatne przejęcie przez Gminę urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych nastąpiło po upływie 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym wybudowano urządzenia i miało miejsce fizyczne połączenie ww. urządzeń z gminną siecią wodociągowo-kanalizacyjną. Jednakże w przyszłości mogą zdarzyć się sytuacje, że odpłatne przejęcie urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych nastąpi przed upływem 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym wybudowano urządzenia i będzie miało miejsce fizyczne połączenie ww. urządzeń z gminną siecią wodociągowo-kanalizacyjną.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Gmina nadal powinna wystawiać PIT-8C oraz nie pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, jeżeli nabywa od osób fizycznych w drodze umowy sprzedaży prawo własności sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, a umowa sprzedaży została zawarta po upływie 6 miesięcy od ich wybudowania i przyłączenia do gminnej sieci wodociągowo-kanalizacyjnej.

2. Czy Gmina powinna wystawić PIT-8C i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, jeżeli nabywa od osób fizycznych w drodze umowy sprzedaży prawo własności sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, a umowa sprzedaży została zawarta przed upływem 6 miesięcy od ich wybudowania i przyłączenia do gminnej sieci wodociągowo-kanalizacyjnej.

Tut. Organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie drugie - w przedmiocie stanu faktycznego. Natomiast dnia 24 czerwca 2013 r. w zakresie:

* pytania nr 1 w przedmiocie stanu faktycznego - wydana została interpretacja nr ILPB2/415-250/13-5/WM,

* pytania nr 1 w przedmiocie zdarzenia przyszłego - wydana została interpretacja nr ILPB2/415-250/13-6/WM,

* pytania nr 2 w przedmiocie zdarzenia przyszłego - wydana została interpretacja nr ILPB2/415-250/13-8/WM.

Zdaniem Wnioskodawcy - w odniesieniu do pytania drugiego w przedmiocie stanu faktycznego - urządzenia wodociągowo-kanalizacyjne po fizycznym połączeniu z siecią przestają być częścią składową nieruchomości i uzyskują status samoistnych rzeczy ruchomych, co ma zasadnicze znaczenie dla przyporządkowywania przychodu uzyskanego z ich odpłatnego przekazania, będącego przeniesieniem ich własności i obowiązków Gminy jako płatnika.

Skoro urządzenie wodociągowo-kanalizacyjne ma status rzeczy ruchomej i nie jest częścią nieruchomości, to przychód uzyskany z jego odpłatnego zbycia, jako "innej rzeczy" w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy przyporządkować do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d tej ustawy.

Wobec tego, w przypadku nabycia przez Gminę sieci wodociągowo-kanalizacyjnej przed upływem 6 miesięcy od jej wybudowania i przyłączenia do gminnej sieci wodociągowo-kanalizacyjnej przychód ten będzie podlegał opodatkowaniu jako przychód z odpłatnego zbycia rzeczy ruchomej. W konsekwencji, nabywca, tj. Gmina nie jest zobowiązana do pobierania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, a jedynie do wystawienia PIT-8C.

Na poparcie swojego stanowiska Gmina przywołała wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 października 2012 r. sygn. akt II FSK 421/11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* nieprawidłowe - w zakresie obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C,

* prawidłowe - w pozostałym zakresie.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednocześnie, jak wynika z treści przepisu art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie do przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Rodzaje źródeł przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie w pkt 9 wymieniono inne źródła.

Zgodnie z postanowieniami z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak dowodzi użycie sformułowania "w szczególności", definicja źródeł przychodów ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie. Z przychodem z innych źródeł mamy zatem do czynienia w każdym przypadku, kiedy podatnik osiąga korzyść majątkową.

Nadmienić należy, iż po myśli art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z analizy wniosku wynika, iż Gmina dokonała odpłatnego przejęcia urządzeń wodno-kanalizacyjnych od osób fizycznych, które na własny koszt wykonały inwestycję dotyczącą budowy ww. urządzeń. Przedmiotowe przejęcie nastąpiło przed upływem 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym miało miejsce fizyczne połączenie ww. urządzeń z siecią wodno-kanalizacyjną.

Wskazać należy, iż zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm.) osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i urządzenia kanalizacyjne, mogą je przekazać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie.

Z kolei, na podstawie art. 49 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca (art. 49 § 2 Kodeksu cywilnego).

Fakt, iż po fizycznym połączeniu z siecią urządzenia wodociągowo-kanalizacyjne przestają być częścią składową nieruchomości i uzyskują status samoistnych rzeczy ruchomych, ma zasadnicze znaczenie dla przyporządkowania przychodu uzyskanego z ich odpłatnego przekazania (w rozumieniu cytowanego wyżej art. 31 ust. 1 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę), będącego przeniesieniem ich własności (w rozumieniu ww. art. 49 § 2 Kodeksu cywilnego). Skoro bowiem omawiane urządzenie ma status rzeczy ruchomej i nie jest częścią nieruchomości, to przychód uzyskany z jego odpłatnego zbycia, jako "innej rzeczy" w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy przyporządkować do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d tej ustawy.

Mając na uwadze przestawiony we wniosku stan faktyczny oraz przytoczone przepisy prawa, stwierdzić należy, iż odpłatne przejęcie przez Gminę urządzeń wodno-kanalizacyjnych, które nastąpiło przed upływem 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym miało miejsce fizyczne połączenie ww. urządzeń z siecią wodno-kanalizacyjną-powoduje po stronie osób, które wybudowały te urządzenia, powstanie przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zaznaczyć przy tym należy, iż w takiej sytuacji na Gminie nie ciąży obowiązek sporządzenia dla tych osób informacji PIT-8C, jak również potrącenia zaliczki na podatek dochodowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo, odnosząc się do powołanego we wniosku wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, wskazać należy, iż w myśl zasady wyrażonej w art. 153 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi został on wydany w indywidualnej sprawie i dotyczy wyłącznie tej sprawy, w której zapadł.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl