ILPB2/415-246/11-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku - data wpływu 2 marca 2011 r., uzupełnionym pismem z dnia 16 maja 2011 r. (data wpływu 19 maja 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanej spłaty wraz z odsetkami z tytułu podziału majątku wspólnego małżonków - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanej spłaty wraz z odsetkami z tytułu podziału majątku wspólnego małżonków.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 9 maja 2011 r., nr ILPB2/415-246/11-2/MK Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 9 maja 2011 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 12 maja 2011 r.), zaś w dniu 19 maja 2011 r. (data nadania 16 maja 2011 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W trakcie trwania małżeństwa Wnioskodawczyni wraz z ówczesnym mężem zakupiła, za gotówkę, mieszkanie. 20 grudnia 1999 r. małżeństwo Wnioskodawczyni zostało rozwiązane przez rozwód. Podział majątku trwał 7 lat. W dniu 19 listopada 2007 r. prawomocnym wyrokiem sąd przyznał prawo własności ww. mieszkania byłemu mężowi z jednoczesnym obowiązkiem dokonania spłaty na rzecz Wnioskodawczyni (z tytułu wyrównania udziałów stron w majątku wspólnym) w kwocie 74 213,13 zł wraz z odsetkami (w sytuacji gdy były mąż nie uiści ww. kwoty w terminie dwóch miesięcy). Do 2010 r. były mąż, obecnie przebywający w więzieniu, nie spłacił Wnioskodawczyni więc sprawę oddano do komornika, który sprzedał ww. mieszkanie i w dniu 22 listopada 2010 r. przysłał, prawnie należną Wnioskodawczyni, kwotę wraz z odsetkami w wysokości 97 182,74 zł. Wnioskodawczyni wskazuje, że jest emerytką i ZUS rozliczył Ją za 2010 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przychody otrzymane tytułem spłaty od byłego męża nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i nie musi wykazać tych dochodów w żadnym z formularzy podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przychodami stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, są z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 1999 r. Wnioskodawczyni rozwiodła się, a w listopadzie 2007 r. sąd dokonał podziału majątku wspólnego w ten sposób, że wspólne mieszkanie przyznał byłemu mężowi z obowiązkiem dokonania spłaty na rzecz Wnioskodawczyni. Ponieważ były mąż nie wypełnił ww. orzeczenia Wnioskodawczyni oddała sprawę do komornika, który sprzedał przedmiotowe mieszkanie i w dniu 22 listopada 2010 r. przekazał Wnioskodawczyni zasądzoną kwotę wraz z należnymi odsetkami.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, iż stosunki majątkowe miedzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). W szczególności, zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego. Dopiero z chwilą ustania małżeństwa wspólność ta ulega przekształceniu. Z chwilą ustania wspólności ustawowej małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek (art. 50 ¹ Kodeksu). Następnie małżonkowie mogą zdecydować o sposobie podziału majątku wspólnego.

Wracając na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazać należy, że stosownie do postanowień art. 2 ust. 1 pkt 5 tej ustawy, jej przepisów nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

Z literalnego brzmienia powołanego przepisy wynika zatem, iż wyłączeniu spod działania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają wyłącznie przychody z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej, tj. należność główna bez odsetek.

Natomiast wypłacone Wnioskodawczyni przez komornika, wraz z należnością główną, odsetki, nie są związane z podziałem majątku wspólnego małżonków, ponieważ wynikają z faktu, iż małżonek Wnioskodawczyni nie wypełnił w terminie postanowień sądu.

W konsekwencji odsetki te nie mieszczą się w dyspozycji powołanego przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlegają opodatkowaniu, jako przychód z tzw. innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy za przychody z innych źródeł uważa się w szczególności kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie, w szczególności" dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wprost wymienione w zacytowanym wyżej przepisie. O przychodzie podatkowym można bowiem mówić w każdym przypadku, gdy u podatnika występują realne korzyści majątkowe.

W związku z powyższym, otrzymaną kwotę odsetek, jako przychód z innych źródeł Wnioskodawczyni powinna wykazać w zeznaniu podatkowym PIT-36 składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiła ich wypłata łącznie z innymi dochodami osiągniętymi w tym samym roku i opodatkować według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, informuje się, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony, do oceny dokumentów załączonych do wniosku; jest związany wyłącznie stanem faktycznym przedstawionym przez Zainteresowaną i Jej stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.