ILPB2/415-244/07-5/GM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 1 lutego 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-244/07-5/GM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2007 r. (data wpływu 19 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odpłatnego zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odpłatnego zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 11 stycznia 2008 r. znak ILPB2/415-224/07-2/AJ na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Jednocześnie wezwano o wskazanie, którego zagadnienia dotyczy wpłacona opłata, bądź uzupełnienie wniosku o brakującą kwotę.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 15 stycznia 2008 r. Brakującą kwotę uiszczono w dniu 22 stycznia 2008 r., zaś wniosek uzupełniono w dniu 25 stycznia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W 1990 r. Wnioskodawczyni wybudowała wspólnie z mężem pawilon handlowy na działce będącej własnością Spółdzielni Mieszkaniowej.

Pawilon wykorzystywał w prowadzonej działalności gospodarczej mąż Wnioskodawczyni, jednak nie wprowadził go do ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności i nie amortyzował. Działalność gospodarczą mąż Wnioskodawczyni zakończył w grudniu 2007 r..

Do lipca 2007 r. Wnioskodawczyni płaciła Spółdzielni Mieszkaniowej czynsz dzierżawny za grunt pod budynkiem. W tym samym miesiącu nabyła ona wraz z mężem prawo użytkowania wieczystego działki od Spółdzielni za kwotę 11.000 zł W akcie notarialnym zapisano, że Spółdzielnia Mieszkaniowa nieodpłatnie przenosi na rzecz Wnioskodawczyni i jej męża prawo własności budynku wybudowanego z ich środków własnych na przedmiotowej działce, stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności.

W akcie notarialnym wartość budynku określona jest na 100.000 zł.

Małżonkowie planują sprzedać nieruchomość w kwietniu 2008 r..

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Jaką wysokość będzie miał podatek od sprzedaży niebędącej środkiem trwałym nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu.

Zdaniem Wnioskodawczyni podatek od wartości uzyskanej ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wyniesie 19%. Jednocześnie Wnioskodawczyni uważa, że nie powinna płacić 19% podatku od zbycia budynku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Z opisu przedstawionego we wniosku jednoznacznie wynika, że nieruchomość była wykorzystywana przez męża w działalności gospodarczej.

Na podstawie przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i stosowanej wykładni w praktyce najczęściej wyróżnia się trzy sytuacje, w których sprzedaż nieruchomości wiązać się będzie z powstaniem przychodu z działalności gospodarczej, a mianowicie:

* sprzedaż nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej (np. budynek grunt);

* sprzedaż nieruchomości w wykonywaniu działalności gospodarczej, a więc gdy stanowi to przedmiot działalności gospodarczej;

* sprzedaż nieruchomości przez osobę prywatną, formalnie nieprowadzącą działalności gospodarczej, jednak ze względu na wykazywanie przez transakcję cech tej działalności, potraktowanej w ten sposób przez organ podatkowy.

Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, w takiej sytuacji należy odwołać się do przepisów prawa cywilnego, tj. do ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z treścią art. 46 § 1 ww. ustawy nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki na trwałe z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Ponadto w myśl art. 47 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego częścią składową rzeczy jest wszystko co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości.

W świetle powyższego, należy przyjąć, że przy sprzedaży nieruchomości należy tak samo potraktować opodatkowanie prawa wieczystego użytkowania gruntów jak i wybudowanego na tym gruncie budynku.

Sprzedaż nieruchomości w wykonywaniu działalności gospodarczej podlega innym zasadom opodatkowania niż dokonywana przez osoby nie prowadzące działalności gospodarczej.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Natomiast w myśl z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Za przychód z działalności gospodarczej w myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

a.

środkami trwałymi,

b.

składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,

c.

wartościami niematerialnymi i prawnymi,

ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c.

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Należy zauważyć, iż przepis art. 14 ust. 1 powołanej ustawy nie wymienia wszystkich przychodów z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy. Natomiast przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy wskazuje na niektóre rodzaje przychodów zaliczanych również do przychodów z działalności gospodarczej. Zatem przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, nie wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych) stanowią przychód z działalności gospodarczej o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy.

Zaznaczyć należy, iż w przypadku wycofania składnika majątku z działalności gospodarczej, przychód z tytułu jego zbycia będzie powstawał również w sześcioletnim okresie po wycofaniu tego składnika - stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy.

Reasumując w związku z faktem, iż budynek wraz z gruntem był wykorzystywany w działalności gospodarczej, a nie upłynął jeszcze sześcioletni okres po ich wycofaniu, sprzedaż przedmiotowych nieruchomości należy opodatkować zgodnie z zasadami przyjętymi dla ostatnio stosowanej formy opodatkowania wybranej dla źródła przychodu jakim była pozarolnicza działalność gospodarcza.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wniosek w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych został rozstrzygnięty pismem z dnia 1 lutego 2008 r. nr ILPB2/415-244/07-4/AJ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl