ILPB2/415-240/08-3/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, reprezentowanego przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2008 r. (data wpływu 21 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu z tytułu zbycia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu z tytułu zbycia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca był jednym z czterech udziałowców spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terenie Polski. Zainteresowany nabył udziały w ww. spółce w 2002 r. w zamian za wkład pieniężny. Na mocy aktu notarialnego z dnia 10 maja 2007 r. Wnioskodawca oraz pozostali udziałowcy spółki zawarli warunkową umowę sprzedaży posiadanych przez siebie udziałów. W umowie tej udziałowcy (w tym Zainteresowany) oświadczyli, że sprzedają posiadane udziały stanowiące 100% udziału w kapitale zakładowym spółki na rzecz innej spółki kapitałowej z siedzibą w Polsce. Przeniesienie własności udziałów miało nastąpić po spełnieniu warunków wskazanych w umowie, w tym zapłaty sprzedającym obu transz ceny ustalonej w umowie. W dniu 17 maja 2007 r. Wnioskodawca oraz pozostali udziałowcy podjęli na podstawie stosownego zapisu umowy spółki oraz art. 178 kodeksu spółek handlowych, uchwałę o wniesieniu dopłat do spółki. O tym, że powyższa uchwała zostanie podjęta oraz, że zostaną wniesione dopłaty, spółka nabywająca udziały była poinformowana w dacie zawarcia warunkowej umowy zakupu udziałów. Zainteresowany wniósł dopłatę w czerwcu 2007 r. Następnie dnia 25 czerwca 2007 r. sprzedający - w tym Wnioskodawca - oraz spółka zakupująca udziały złożyli oświadczenie o zamknięciu transakcji. W następstwie tego sprzedający oświadczyli, że bezwarunkowo przenoszą własność wszystkich udziałów w spółce na rzecz kupującego. Kwota wniesiona tytułem dopłaty nie została Zainteresowanemu zwrócona.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przelana przez Wnioskodawcę na rachunek spółki tytułem dopłaty kwota stanowi koszt uzyskania przychodu na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, z tytułu dokonanej transakcji sprzedaży udziałów.

Zdaniem Wnioskodawcy, przelana na rachunek spółki tytułem dopłaty kwota stanowi koszt uzyskania przychodu z tytułu dokonanej transakcji zbycia udziałów. Przedmiotowe dopłaty wniesione przez zbywających udziały dotychczasowych udziałowców spółki z ograniczoną odpowiedzialnością pozostały w spółce, co polepszyło sytuację ekonomiczną tej spółki. O tym, że zostanie podjęta uchwała dotycząca dopłat oraz, że nastąpi wniesienie dopłat kupujący wiedział w dniu podpisania warunkowej umowy sprzedaży udziałów. Transakcja sprzedaży udziałów została zamknięta po faktycznym wniesieniu dopłat. W ocenie Wnioskodawcy przemawia to za tym, że fakt wniesienia dopłat miał wpływ na cenę uzyskaną ze sprzedaży udziałów. Zarówno sprzedający jak i nabywca brali pod uwagę fakt, że wniesione dopłaty pozostały do dyspozycji spółki po jej sprzedaży. W związku z tym musiało to mieć wpływ na cenę zbywanych udziałów i ich wartość rynkowa dzięki tym dopłatom uległa zwiększeniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, w tym stanie rzeczy należy uznać, że wniesiona tytułem dopłaty kwota przyczyniła się do wielkości uzyskanego ze zbycia udziałów przychodu podlegającego opodatkowaniu. Gdyby nie doszło do wniesienia dopłat, wówczas Zainteresowany nie uzyskałby ceny faktycznie otrzymanej z tytułu sprzedaży udziałów. Kwota dopłaty stanowiła więc koszt uzyskania przychodu w konkretnej wysokości. Ponadto Wnioskodawca podkreśla, iż jakikolwiek przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowi normy prawnej wykluczającej tego typu wydatków z kosztów uzyskania przychodów. W szczególności brak takiego przepisu w katalogu kosztów negatywnych, zawartym w art. 23 ww. ustawy. W ocenie Zainteresowanego, art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy tylko jedynie pewnej kategorii kosztów i nie ma charakteru wyczerpującego. Zdaniem Wnioskodawcy, o możliwości rozpoznania kosztu z tytułu wniesionej dopłaty przesądza przepis art. 22 ust. 1 ww. ustawy oraz fakt, iż brak ustawowego wyłączenia przedmiotowego kosztu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) jednym ze źródeł przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) powyższej ustawy, za przychód z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych.

Stosownie do art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Natomiast art. 30b ust. 2 pkt 4 ww. ustawy, dochodem z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub art. 23 ust. 1 pkt 38.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodu są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23 wymienionej ustawy.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 38 powyższej ustawy, za koszty uzyskania nie uważa się wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym dochodu z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także umorzenia jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych.

Z powyższego wynika, iż dopiero z chwilą sprzedaży (odpłatnego zbycia) udziałów lub akcji ustala się wszystkie koszty, które warunkują ich nabycie. Kosztami uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością będą poniesione przez podatnika udokumentowane wydatki z tytułu nabycia (objęcia) udziałów, nie będą nimi natomiast wydatki poniesione z tytułu funkcjonowania spółki jako podmiotu gospodarczego.

Stosownie do art. 162 pkt 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), do powstania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wymaga się m.in. wniesienia przez wspólników wkładów na pokrycie całego kapitału zakładowego, a w razie objęcia udziału za cenę wyższą od wartości nominalnej, także wniesienia nadwyżki. Niezależnie od wniesienia wkładów na objęcie udziałów wspólnicy mogą zostać zobowiązani do wnoszenia dopłat, o których mowa w artykułach 177 - 179 powyższej ustawy. Stanowią one m.in., iż umowa spółki może zobowiązywać wspólników do dopłat w granicach liczbowo oznaczonej wysokości w stosunku do udziału. Wysokość i terminy dopłat oznaczone są w miarę potrzeby uchwałą wspólników. Dopłaty mogą być zwracane wspólnikom, jeżeli nie są wymagane na pokrycie straty wykazanej w sprawozdaniu finansowym.

Dopłaty stanowią część majątku spółki, jednakże nie powiększają udziałów wspólników w kapitale zakładowym spółki, co oznacza, że ich wniesienie do spółki nie doprowadza do podwyższenia jej kapitału zakładowego.

Reasumując, w świetle wymienionych powyżej norm prawnych wniesiona przez Wnioskodawcę jako wspólnika, dopłata do spółki nie stanowi wydatku na objęcie (nabycie) udziałów, bowiem udziały funkcjonują niezależnie od dopłaty, a jedynie wielkość tej dopłat ustalana jest w proporcji do już posiadanych przez Zainteresowanego udziałów. Zatem dopłata nie stanowi kosztu uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w spółce, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.