ILPB2/415-233/07-2/MK - Dieta i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki R. S.A., przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2007 r. (data wpływu 15 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest prawidłowe.

W dniu 15 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy spółki R. S.A. podjęło uchwałę o wypłacaniu członkom Rady Nadzorczej diet i zwrocie kosztów przejazdu z miejsca zamieszkania do miejsca odbywania posiedzenia Rady Nadzorczej. W oparciu o te zmiany członkowie Rady Nadzorczej uzyskają od R. S.A. fizyczny (w gotówce) zwrot diet i innych należności z tytułu zwrotu kosztów przejazdu w związku z wykonywaniem funkcji członka Rady Nadzorczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy R. S.A. (dalej: "Spółka") jako płatnik zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych ma obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy od zwróconych członkom Rady Nadzorczej kosztów przejazdu oraz wypłaconych diet w związku z uczestnictwem członków Rady Nadzorczej w posiedzeniach Rady Nadzorczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - diety i inne należności za czas podróży wypłacane członkom Rady Nadzorczej (nie będącym pracownikami Spółki) są wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych - do wysokości określonej w odrębnych przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju lub poza granicami kraju. Tym samym Spółka nie będzie płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych w przypadku wypłaty tych świadczeń. Natomiast ewentualna nadwyżka wypłaconych przez Spółkę świadczeń ponad limit określony w odrębnych przepisach będzie generowała obowiązek opodatkowania tej nadwyżki podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Spółka przedstawiła następujące uzasadnienie stanowiska.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 16b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 21 ust. 13 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem do wysokości określonej w odrębnych przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju lub poza granicami kraju, pod warunkiem, że otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów.

Analizując wskazane wyżej przepisy w pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę, iż w art. 16 ust. 1 pkt 16b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca użył pojęcia "podróży" a nie "podróży służbowej", jak to ma miejsce w art. 16 ust. 1 pkt 16a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który odnosi się do osób fizycznych będących pracownikami. Dla jednoznacznego wyjaśnienia znaczenia wskazanej wyżej różnicy użytych przez ustawodawcę pojęć niezbędne jest zdefiniowanie pojęcia "podróż służbowa", o którym mowa w wyżej powołanym przepisie art. 21 ust. 1 pkt 16a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pojęcie "podróży służbowej" zostało określone w art. 77 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks Pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), który stanowi, iż pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadania służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową. Skoro zatem ustawodawca wskazał, iż w przypadku pracownika zwolnienie diet i otrzymanego zwrotu innych należności przysługuje jedynie w związku z podróżą służbową w znaczeniu wskazanym wyżej, to bezspornym wydaje się wniosek, iż w przypadku Członków Rady Nadzorczej zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają diety i inne należności związane z szeroko rozumianą podróżą.

W art. 21 ust. 1 pkt 16b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mowa jest bowiem tylko o "podróży" nie zaś o "podróży służbowej", zatem w odniesieniu do Członków Rady Nadzorczej warunek wynikający z dyspozycji analizowanego przepisu będzie spełniony już w przypadku odbycia przez Członka Rady Nadzorczej podróży tylko w celu wzięcia udziału w posiedzeniu Rady Nadzorczej, odbywającej się przykładowo w siedzibie Spółki. Powyższe wnioski znajdują potwierdzenie w postanowieniach: Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszaw-Śródmieście z dnia 16 stycznia 2006 r., znak 1435/FO3/415-142/05/DP, oraz Naczelnika Urzędu Skarbowego w Żywcu z dnia 14 czerwca 2005 r., znak PDII/415/I/9/2005.

Ponadto analiza art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowych od osób fizycznych prowadzi do wniosku, że zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16b ww. znajduje zastosowanie pod warunkiem, że zwrócone diety i inne należności nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów osoby, której to zwolnienie dotyczy, czyli w przypadku będącym przedmiotem zapytania - Członków Rady Nadzorczej. Ustawodawca wyraźnie bowiem wskazał, iż zwolnienie to stosuje się jeżeli "otrzymane" świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione w celu uzyskania przychodów. Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie w postanowieniu Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego z dnia 7 października 2005 r. znak DP1/423-43/05/72270.

W kwestii wyjaśnienia wskazanego wyżej pojęcia "zostały poniesione w celu uzyskania przychodów" należy wskazać, iż zdaniem Spółki wydatki ponoszone w związku z funkcjonowaniem Rady Nadzorczej mieszczą się w dyspozycji art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), gdyż są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Ustawodawca wyłącza, co prawda w art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatki na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych tym osobom z tytułu pełnionych funkcji, z kosztów uzyskania przychodów, lecz nie oznacza to jednak, iż wydatki te nie były poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca jednoznacznie wskazał, iż zwalnia z opodatkowania zwrócone diety i inne należności pod warunkiem, iż zostały m.in. poniesione w celu osiągnięcia przychodów, a nie pod warunkiem, że nie zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego prawidłowym wydaje się wniosek, iż w przypadku członków Rady Nadzorczej - osób fizycznych niebędących pracownikami Spółki - wypłacone diety i zwrócone inne należności związane z uczestnictwem w posiedzeniu Rady Nadzorczej będą zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych pod warunkiem, że nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów osoby, której to zwolnienie dotyczy i zostały poniesione w celu uzyskania przychodów Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Informuje się, że ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) nie zawiera przepisu określonego jako art. 16 ust. 1 pkt 16b, art. 21 ust. 1 pkt 16a i pkt 16b. Ponadto omyłkowo powołano przepis art. 77 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks Pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.). Jednakże mając na uwadze kontekst zawartych informacji tut. organ zrozumiał, iż Wnioskodawca określając własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego miał na uwadze przepisy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) i lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jak również przepis art. 77⁵ § 1 ustawy - Kodeks Pracy.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.