ILPB2/415-219/13-2/WS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2013 r. (data wpływu 5 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 5 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie Porozumienia zawartego pomiędzy Zarządem Spółki a Organizacjami Związkowymi w 2013 r. zostały wprowadzone zmiany do Regulaminu Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Zmiany te obejmują między innymi możliwość sfinansowania ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych świadczeń w postaci kart przedpłaconych. Karty będą wydane pracownikom Spółki jako finansowa pomoc świąteczna uzależniona od wysokości zarobków (zarabiający najmniej otrzymają karty o najwyższym saldzie).

Karta przedpłacona to rodzaj karty płatniczej, której zadaniem jest zapewnienie pracownikom środków pieniężnych, bez konieczności wydawania znaków pieniężnych (np. banknotów) lub legitymacyjnych (np. talonów). Transakcje są autoryzowane do wysokości salda na specjalnym rachunku, który jest zasilany przed użyciem karty. Karta jest bezimienna, jednak w celu jej użytkowania pracownik jest zobowiązany do jej własnoręcznego podpisania. Do każdej przypisany jest indywidualny numer PIN. Użytkownik karty może dokonywać płatności za wybrane produkty i usługi w sklepach, które posiadają czytnik do płatności kartą. Oferta banku przewiduje możliwość spieniężenia środków zgromadzonych na rachunku karty w bankomacie lub nie daje takiej możliwości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy karty przedpłacone z funkcją wypłaty gotówki z bankomatu mogą być świadczeniem pieniężnym określonym w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wypłaconym ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie przepisów ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, karty przedpłacone z funkcją wypłaty gotówki z bankomatu mogą być świadczeniem pieniężnym określonym w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z artykułem 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych środki tego funduszu mogą być przeznaczone na finansowanie działalności socjalnej na rzecz osób uprawnionych. Za działalność socjalną uważa się między innymi udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej.

Zdaniem Spółki, wydanie kart ma związek z działalnością socjalną gdyż stanowi formę udzielania pomocy materialnej - finansowej. Nie ma przy tym znaczenia, czy karta umożliwia spieniężenie środków w bankomacie, czy nie przewiduje takiej możliwości.

Karta przedpłacona nie jest zdefiniowana w polskim systemie prawnym. Pojęcie to pojawia się na gruncie ustawowym w kontekście świadczenia usług płatniczych, w tym jako instrumentu płatniczego będącego nośnikiem środka pieniężnego mającego zdolność umarzania zobowiązań (odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów na interpelację nr 13008).

W związku z tym, że jest to produkt bankowy należy sięgnąć po definicję zawartą w prawie bankowym. Stosownie do postanowień art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, przez kartę płatniczą rozumie się kartę identyfikującą wydawcę i upoważnionego posiadacza, uprawniającą do wypłaty gotówki lub dokonywania zapłaty, a w przypadku karty wydanej przez bank lub instytucję ustawowo upoważnioną do udzielania kredytu - także do dokonywania wypłaty gotówki lub zapłaty z wykorzystaniem kredytu.

Analogicznie zatem jak w przypadku karty płatniczej, karta przedpłacona upoważnia posiadacza do dokonania zapłaty, z doładowaniem zastępuje środki pieniężne, za które nabywane są towary i usługi. Niewątpliwie więc karta stanowi ekwiwalent pieniądza, tym samym zapłatę kartą przedpłaconą należy traktować tak samo jak zapłatę gotówką.

Powyższe stanowisko potwierdziło Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na interpelację z treści którego wynika, że świadczenie pieniężne stanowi w szczególności:

* karta przedpłacona z wprowadzoną na nią wartością pieniężną mającą charakter pieniądza elektronicznego (instrument pieniądza elektronicznego) oraz

* karta przedpłacona jako forma karty płatniczej.

Reasumując, według Spółki wydanie pracownikom kart przedpłaconych jest świadczeniem pieniężnym określonym w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które może być wypłacone ze środków zgromadzonych na koncie ZFSS w ramach finansowania działalności socjalnej i bez znaczenia pozostaje fakt posiadania lub nie możliwości wypłaty gotówki środków zgromadzonych na rachunku karty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie m.in. wymienia się stosunek pracy.

W myśl art. 12 ust. 1 cyt. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie natomiast do art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Jak wynika z powołanego powyżej przepisu skorzystanie ze zwolnienia możliwe jest, jeżeli są spełnione łącznie następujące przesłanki:

* świadczenie ma charakter świadczenia rzeczowego lub świadczenia pieniężnego,

* źródłem finansowania są w całości środki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych,

* świadczenie ma związek z finansowaniem działalności socjalnej.

Przy czym ze zwolnienia korzysta tylko wartość świadczenia w kwocie 380 zł.

W związku z powyższym, zwolnieniem zawartym w ww. art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych objęte są również otrzymane przez pracownika z związku z finansowaniem działalności socjalnej, świadczenia pieniężne z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 592 z późn. zm.) działalnością socjalną są usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielania pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Z wniosku wynika, iż na podstawie Porozumienia zawartego pomiędzy Zarządem Spółki a Organizacjami Związkowymi w 2013 r. zostały wprowadzone zmiany do Regulaminu Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Zmiany te obejmują między innymi możliwość sfinansowania ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych świadczeń w postaci kart przedpłaconych. Karty będą wydane pracownikom Spółki jako finansowa pomoc świąteczna uzależniona od wysokości zarobków (zarabiający najmniej otrzymają karty o najwyższym saldzie).

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1376 z późn. zm.), karta płatnicza - to karta identyfikująca wydawcę i upoważnionego posiadacza, uprawniająca do wypłaty gotówki lub dokonywania zapłaty, a w przypadku karty wydanej przez bank lub instytucję ustawowo upoważnioną do udzielania kredytu - także do dokonywania wypłaty gotówki lub zapłaty z wykorzystaniem kredytu.

Stosownie do art. 63 ust. 1 ww. ustawy, rozliczenia pieniężne mogą być przeprowadzane za pośrednictwem banków, jeżeli przynajmniej jedna ze stron rozliczenia (dłużnik lub wierzyciel) posiada rachunek bankowy. Rozliczenia pieniężne przeprowadza się gotówkowo lub bezgotówkowo za pomocą papierowych lub informatycznych nośników danych.

Na podstawie art. 63 ust. 3 pkt 4 Prawa bankowego rozliczenia bezgotówkowe przeprowadza się w szczególności kartą płatniczą.

Karta przedpłacona to swoisty rodzaj karty płatniczej. Wydawana jest bez konieczności posiadania rachunku osobistego w banku, nie jest też przyznawany jej użytkownikowi kredyt. Rolą tych kart jest zapewnienie np. pracownikom środków pieniężnych, bez konieczności wydawania (posiadających formę materialną) znaków pieniężnych (np. banknotów) lub znaków legitymacyjnych. Z technicznego punktu widzenia karta przedpłacona jest bardzo zbliżona do karty debetowej. Zatem kartę tę należy co do zasady uznać za świadczenie pieniężne z uwagi na jej zaklasyfikowanie jako instrumentu dostępu do określonych wartości pieniężnych, co finalnie umożliwia regulowanie zobowiązań pieniężnych.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż wydawana przez Wnioskodawcę pracownikom karta przedpłacona jest środkiem płatniczym. Stąd też otrzymane przez pracowników świadczenie w postaci karty przedpłaconej będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 powołanej ustawy, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym 380 zł, pod warunkiem, że świadczenie to jest realizowane w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. To oznacza, że przy spełnieniu powyższych warunków Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w związku z przekazaniem omawianego świadczenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.