ILPB2/415-203/07-2/PW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 stycznia 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-203/07-2/PW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Dom Maklerski XZ XBX S.A. przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2007 r. (data wpływu 4 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Klienci Wnioskodawcy (Domu Maklerskiego XZ XBX S.A.) przedstawili mu do wykonania umowę pożyczki akcji. Na jej podstawie klient A pożyczył klientowi B 100 akcji.

Celem pożyczki była sprzedaż pożyczonych akcji przez klienta B, z obowiązkiem zwrotu takich samych akcji w ciągu roku. Klient B sprzedaje akcje po 2 PLN za sztukę, a następnie odkupuje po 1,50 PLN za sztukę i zwraca klientowi A. Klient A za nabycie pożyczanych akcji zapłacił 200 PLN - tj. 1 akcja = 2 PLN. Dom Maklerski zobowiązany jest do wykazania klientom dochodu z tytułu pożyczki papierów wartościowych w informacji PIT-8C.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jak w przypadku umowy pożyczki akcji Dom Maklerski powinien ustalić przychód oraz koszty jego uzyskania u pożyczkobiorcy z tytułu odpłatnego zbycia pożyczanych papierów oraz przychód i koszty jego uzyskania u pożyczkodawcy w związku ze zbyciem w przyszłości papierów zwracanych.

Zdaniem Wnioskodawcy, do opodatkowania dochodu z tytułu odpłatnego zbycia pożyczanych papierów wartościowych zastosowanie powinny mieć zasady określone dla opodatkowania dochodów z tytułu tzw. "krótkiej sprzedaży".

Zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (u.p.d.o.f.) dochodem z odpłatnego zbycia akcji jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14.

W ocenie Wnioskodawcy wspomniany wyżej art. 24 ust. 13 i 14 u.p.d.o.f. regulują specyfikę ustalania dochodu z tytułu odpłatnego zbycia pożyczonych papierów wartościowych.

Zgodnie z tymi przepisami dochodem z odpłatnego zbycia pożyczonych papierów wartościowych na zasadach określonych w odrębnych przepisach (sprzedaż krótka), w roku podatkowym, jest różnica między sumą przychodów z odpłatnego zbycia pożyczonych papierów wartościowych a wydatkami poniesionymi na nabycie zwróconych papierów wartościowych.

Dochód ten ustala się na dzień, w którym nastąpił zwrot pożyczonych papierów wartościowych lub miał nastąpić, zgodnie z zawartą umową pożyczki tych papierów.

Stąd należałoby przyjąć, iż Dom Maklerski ustala u pożyczkobiorcy dochód z odpłatnego zbycia pożyczonych papierów dopiero w momencie zwrotu papierów, uwzględniając koszty poniesione na nabycie zwracanych papierów.

W przypadku zbywania w przyszłości przez pożyczkodawcę zwróconych mu przez pożyczkobiorcę papierów kosztem uzyskania przychodu dla pożyczkodawcy jest, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f., pierwotnie poniesiony przez niego wydatek na nabycie pożyczanych papierów (w podanym powyżej przykładzie jest to owe 200 PLN, czyli 1 PLN za akcję). Nie można bowiem, w ocenie Wnioskodawcy, przypisać kosztów poniesionych przez pożyczkobiorcę na nabycie zwracanych papierów (te koszty zostały już uwzględnione przy obliczaniu dochodu pożyczkobiorcy), a pierwotnie poniesione przez pożyczkodawcę koszty nabycia pożyczanych akcji należy uznać za koszty poniesione w celu uzyskania przychodu, w przypadku zbywania przez pożyczkodawcę zwróconych mu przez pożyczkobiorcę papierów.

Zdaniem Wnioskodawcy należy zauważyć, iż ust. 13 art. 24 u.p.d.o.f. wyraźnie mówi o dochodzie uzyskanym "na zasadach określonych w odrębnych przepisach", co wskazuje jedynie na pożyczki uregulowane przez przepisy Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 kwietnia 2006 r. w sprawie trybu i warunków pożyczania maklerskich instrumentów finansowych, z udziałem firm inwestycyjnych oraz banków powierniczych (Dz. U. z 2006 r. Nr 67, poz. 481). Zgodnie z tym rozporządzeniem istnieje możliwość zawarcia tzw. umowy sprzedaży krótkiej.

Na jej podstawie Dom Maklerski jako pożyczkodawca pożycza osobie fizycznej określone papiery wartościowe (będące własnością Domu Maklerskiego lub pożyczone przez Dom Maklerski od innej osoby fizycznej, będącej klientem Domu Maklerskiego), a pożyczkobiorca dokonuje sprzedaży przedmiotowych papierów, przy jednoczesnym zachowaniu obowiązku zwrotu papierów wartościowych nabytych w tym celu w późniejszym terminie.

Aby Dom Maklerski mógł pożyczyć papiery wartościowe będące własnością klienta Domu Maklerskiego podpisywana jest ramowa umowa pożyczki pomiędzy klientem a Domem Maklerskim, określająca ogólne zasady udzielania takich pożyczek.

Doprecyzowanie ramowej umowy pożyczki w zakresie konkretnych papierów wartościowych, będących przedmiotem pożyczki, następuje poprzez złożenie przez klienta dyspozycji udzielenia pożyczki papierów wartościowych.

Na jej podstawie Dom Maklerski, w przypadku gdy znajdzie się osoba zainteresowana pożyczeniem tych papierów, pożycza wskazane w niej papiery innej osobie w celu ich sprzedaży. Osoba ta ma obowiązek zwrotu tych samych papierów co do rodzaju, w tej samej ilości. W przypadku krótkiej sprzedaży regulowanej przez wskazane wyżej rozporządzenie pożyczkobiorca zobowiązany jest do ustanowienia zabezpieczenia dla pożyczanych mu papierów, a Dom Maklerski w przypadku jeśli pożyczkodawca będący klientem domu maklerskiego zażąda zwrotu pożyczonych papierów, może zażądać od pożyczkobiorcy natychmiastowego odkupienia i zwrotu pożyczonych papierów.

W takim przypadku Dom Maklerski w pewnym stopniu pilnuje obowiązku zwrotu przez pożyczkobiorcę pożyczonych mu papierów.

W przypadku opisywanej powyżej umowy pożyczki pomiędzy klientami Domu Maklerskiego, która jest jedynie przedstawiona Domowi Maklerskiemu do wykonania, Dom Maklerski nie może wymusić na pożyczkobiorcy zwrotu papierów w określonej w umowie dacie.

Jednak nawet przy założeniu, że pożyczkobiorca nie zwróci pożyczonych papierów przychód uzyskany przez pożyczkobiorcę z ich sprzedaży zostanie wykazany przez Dom Maklerski w informacji PIT-8C jako dochód, ponieważ pożyczkobiorca nie będzie mógł wykazać się żadnymi kosztami uzyskania tego przychodu.

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Wnioskodawcy do opodatkowania dochodu pożyczkobiorcy uzyskanego z odpłatnego zbycia pożyczonych papierów należy stosować zasady odnoszące się do krótkiej sprzedaży, a wynikające z art. 24 ust. 13 i 14.

Jednocześnie tutejszy organ zauważa, że przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego zawiera pomyłkę pisarską.

W stanowisku tym Wnioskodawca wskazuje, że kosztem uzyskania przychodu u pożyczkodawcy jest pierwotnie poniesiony przez niego wydatek na nabycie pożyczanych akcji tj. 200 PLN, czyli 1 PLN za akcję. Natomiast w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazuje, że pożyczkodawca za nabycie pożyczanych akcji zapłacił 200 PLN, tj. 2 PLN za akcję.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, natomiast w zakresie dotyczącym zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl