ILPB2/415-201/07-2/PW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani K. P., przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2007 r. (data wpływu 1 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 1 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 10 lipca 2002 r. Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość, którą następnie sprzedała w dniu 27 lipca 2006 r. Po dokonaniu sprzedaży Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 28a ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych złożyła w urzędzie skarbowym stosowne oświadczenie o przeznaczeniu kwoty uzyskanej ze sprzedaży na wydatki określone w art. 21 ust. 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r.

W ubiegłym roku Wnioskodawczyni rozpoczęła modernizację domu. W jej ramach, wewnątrz budynku zainstalowała między innymi basen oraz saunę, ponosząc na ten cel określone wydatki. W wyniku tej modernizacji ani kubatura, ani powierzchnia budynku nie uległy zmianie. Wnioskodawczyni nie uzyskała pozwolenia budowlanego na ww. modernizację, gdyż dla przeprowadzenia tego rodzaju robót budowlanych nie było ono wymagane.

Z basenu i sauny, jak wyjaśnia Wnioskodawczyni, korzystać będą wyłącznie domownicy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty poniesione na budowę basenu (kafelki, urządzenia, woda i inne usługi) oraz sauny (wykończenie, urządzenia, inne usługi) mogą zostać uznane za wydatki na modernizację własnego budynku i jako takie spełniać przesłanki określone w art. 21 ust. 32 lit. a) tiret 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wydatki poniesione przez nią na budowę, w stanowiącym jej własność budynku mieszkalnym, basenu oraz sauny mogą zostać uznane za spełniające przesłanki określone w art. 21 ust. 32 lit. a) tiret 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pojecie modernizacji nie zostało określone w przepisach prawa podatkowego, zatem zgodnie z zasadami wykładni literalnej należy przyjąć definicję słownikową. Zgodnie z tą definicją modernizacja to unowocześnienie, uwspółcześnienie czegoś, modernizowanie. Zdaniem Wnioskodawczyni jest zatem bezsporne, że wybudowanie basenu, czy sauny to modernizacja budynku mieszkalnego, w którym mieszka. Z żadnych przepisów nie wynika, że takie zmiany są zabronione, czy też nie kwalifikują się jako spełniające przesłanki ze wspomnianego artykułu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przepisu tego również nie wynika, że modernizacja ma mieć związek z jakimiś konkretnymi celami, np. mieszkalnymi.

Takie uregulowania, jak zauważa Wnioskodawczyni, znajdowały się wcześniej we wspomnianej wyżej ustawie i precyzyjnie określały, na jakie cele wydatki muszą być poniesione.

Zatem, a contrario należy przyjąć, że wspomniany przepis nie pociąga za sobą takiego obowiązku, a jako koszty remontu, czy modernizacji należy uznać wszystkie koszty dotyczące własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

Nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadzona ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588) zmieniła zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 tej noweli do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r. stosuje się zasady określone w ww. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przez dniem 1 stycznia 2007 r.

Na mocy art. 28 ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym (w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.), podatek od przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek jest płatny bez wezwania - w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia - na rachunek urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika. Zasada, o której mowa w zdaniu drugim ust. 2 wyżej cytowanego art. 28 nie ma zastosowania do podatników, którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a).

Z treści art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r. wynika, iż wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych w części wydatkowanej, nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży, między innymi na budowę, rozbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ustawodawca przyznając w treści art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych możliwość zwolnienia od podatku przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości w części przeznaczonej m.in. na modernizację własnego budynku mieszkalnego nie wskazał, jakiego rodzaju wydatki wchodzą w jej zakres. Nie zdefiniował także samego pojęcia modernizacji.

W tej sytuacji zasadnym jest odniesienie się do znaczenia pojęcia modernizacji budynku, przyjętego w orzecznictwie sądowym. Za modernizację uważa się trwałe ulepszenie (unowocześnienie) istniejącego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego np. przez wykonanie nowej instalacji wodno - kanalizacyjnej, gazowej, lub zmiany sposobu ogrzewania. Zgodnie z tym pojęciem roboty modernizacyjne polegają na wymianie, naprawie, zmianie - przebudowie elementów budynku mieszkalnego w celu przywrócenia lub poprawy jego stanu pod względem użytkowym i technicznym.

Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawczynię stanu faktycznego, przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości nabytej w 2002 r. i sprzedanej w 2006 r. przeznaczyła na modernizację własnego budynku mieszkalnego. W jej ramach Wnioskodawczyni zainstalowała wewnątrz budynku między innymi basen oraz saunę.

W świetle przytoczonej powyżej definicji pojęcia modernizacji, należy stwierdzić, że wybudowanie w budynku mieszkalnym basenu i sauny oraz wyposażenie ich w odpowiednie urządzenia stanowi trwałe ulepszenie tego obiektu.

W związku z tym należy zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawczyni, że przychód uzyskany przez nią ze sprzedaży w 2006 r. nieruchomości, w części przeznaczonej na wybudowanie basenu oraz sauny podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Należy jednak zauważyć, że warunkiem koniecznym dla zwolnienia ww. przychodu od podatku dochodowego, w części wydatkowanej na zakup wyposażenia, armatury i urządzeń dotyczące basenu oraz sauny jest, aby armatura i wyposażenie tych pomieszczeń były w sposób trwały w nich umiejscowione.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.