ILPB2/415-2/13-5/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2012 r. (data wpływu 2 stycznia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 kwietnia 2013 r. (data wpływu 8 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych jest:

* nieprawidłowe - w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty kary umownej oraz wskazania deklaracji podatkowej, w której należy wykazać przychód uzyskany z transakcji cesji praw i obowiązków wynikających z umowy partycypacji,

* prawidłowe - w pozostałym zakresie.

W dniu 2 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu uzyskanego ze zbycia prawa majątkowego do lokalu mieszkalnego w zasobach Towarzystwa Budownictwa Społecznego nabytego na podstawie umowy partycypacyjnej.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek - w zakresie pytań 1-4 - nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 26 marca 2013 r. nr ILPB2/415-2/13-2/AJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Zainteresowaną do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, iż nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.

Pouczono również Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 26 marca 2013 r. (skutecznie doręczono dnia 29 marca 2013 r.).

W dniu 8 kwietnia 2013 r. wpłynęło uzupełnienie ww. wniosku (data nadania w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego - 4 kwietnia 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2003 r. Wnioskodawczyni podpisała umowę partycypacyjną w kosztach budowy lokalu mieszkalnego z Towarzystwem Budownictwa Społecznego (dalej TBS). Jako partycypant Zainteresowana - zgodnie z umową - dokonała wpłaty w wysokości 35.844,80 zł w zamian za prawo wskazania najemcy tego lokalu (na córkę) zgodnie z ustawą z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1070 z późn. zm.).

W sierpniu 2012 r. najemcy wskazani wcześnie przez Wnioskodawczynię do najmu lokalu mieszkalnego (córka) rozwiązała z TBS umowę najmu i opróżniła lokal przekazując go TBS, podpisując protokół zdawczo-odbiorczy.

W wyniku wcześniej złożonego wypowiedzenia umowy najmu przez ówczesnego najemcę (córkę) i zgodnie z umową partycypacyjną Zainteresowana wskazała TBS-owi nowego najemcę, który spełniał wymogi TBS i z dniem 31 sierpnia 2012 r. przejął lokal i zawarł umowę najmu z TBS.

We wrześniu 2012 r. Zainteresowana dokonała odpłatnej umowy cesji (przelewu wierzytelności praw i obowiązków dotyczących lokalu mieszkalnego w zasobach TBS) na nowego - obecnego najemcę, odpowiadającą wartości wpłaconej uprzednio do TBS partycypacji w kosztach budowy lokalu i pomniejszoną o 3% od wpłaconej partycypacji tytułem kary umownej spowodowanej faktem odstąpienia / rozwiązania umowy z TBS zgodnie z zapisami w umowie partycypacyjnej.

Kwota jaką Wnioskodawczyni uzyskała z tytułu umowy cesji (jako cedent) wyniosła 34.769,55 zł, zaś cesjonariusz czyli nowy najemca (partycypant przyszły) za kwotę 35.844,90 zł uzyskał wszelkie prawa i obowiązki z tytułu umowy partycypacyjnej do lokalu w zasobach TBS.

Jednocześnie Wnioskodawczyni zaznaczyła, że kupujący (cesjonariusz) zapłacił podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 1%, zaś umowa cesji została zawarta i podpisana u notariusza.

Ponadto, Zainteresowana poinformowała, że w umowie partycypacyjnej z TBS nie istniał zapis o zakazie umowy cesji praw i obowiązków, widniał jedynie zapis odnośnie kary w wysokości 3% kwoty partycypacji w przypadku odstąpienia lub rozwiązania umowy z TBS przez partycypanta, która to kwota została automatycznie odliczona od kwoty partycypacji i uwzględniona w umowie cesji z obecnym najemną TBS.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Tut. Organ zaznacza, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest zagadnienie, którego dotyczą pytania nr: 1, 2, 3 i 4. Natomiast w odniesieniu do pytania nr 5 wiosek został rozstrzygnięty odrębnym pismem w dniu 26 marca 2013 r. znak ILPB2/415-2/13-3/AJ.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z zapisami ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, osoba fizyczna mogła zawrzeć z TBS (Towarzystwem Budownictwa Społecznego) umowę w sprawie partycypacji w kosztach budowy lokalu mieszkalnego w zamian za co uzyskiwała prawo do wskazania przyszłego najemcy tego lokalu. Warunkiem otrzymania tego prawa był udział w kosztach budowy lokalu mieszkalnego wyrażającego się określoną w umowie sumą partycypacji, która w przypadku Zainteresowanej wynosiła 35.844, 90 zł.

Zatem w celu otrzymania tego prawa, prawa do wskazania przyszłego najemcy Wnioskodawczyni poniosła realne koszty odpowiadające cenie partycypacji, tj. 35.844, 90 zł, która została wpłacona do TBS w postaci przelewu.

Natomiast scedowanie praw do partycypacji na inną osobę - obecnego najemcę - za sumę odpowiadającą sumie kwoty partycypacji wpłaconej do TBS czyli 35.844, 90 zł oznacza faktycznie, że w wyniku tej czynności Wnioskodawczyni nie uzyskała żadnego dodatkowego przychodu, wręcz przeciwnie, gdyż od kwoty 35.844, 90 zł została automatycznie odjęta kwota kary w wysokości 3% od ww. kwoty partycypacji tytułem odstąpienia od umowy z TBS, zgodnie z zapisami tej umowy.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zdaniem Zainteresowanej zbycie prawa do lokalu mieszkalnego, którego właścicielem jest TBS na rzecz osoby trzeciej należy zakwalifikować do źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż w myśl art. 18 ww. ustawy, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Zdaniem Wnioskodawczyni zawarte w tym przepisie wyliczenia praw majątkowych jako odrębne źródło przychodów ma charakter otwarty, o czym świadczy użyte w przez ustawodawcę sformułowanie "w szczególności". Przyjęcie przez ustawodawcę otwartego katalogu tych przychodów pozwala zaliczyć do tej kategorii wszystkie inne przychody z praw majątkowych i ma zastosowanie w przypadku Wnioskodawczyni, gdyż partycypacja stanowi jedynie udział w kosztach budowy, a nie stanowi udziału we własności lokalu, gdyż należy on do TBS.

Dochód z tych praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 według Wnioskodawczyni podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli Wnioskodawczyni zobowiązana jest złożyć w urzędzie skarbowym zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następnego po roku podatkowym - art. 45 ust. 1 ustawy.

Zainteresowana będzie rozliczała się na druku PIT- 37, w związku z powyższym dochód uzyskany z tej transakcji (umowy cesji) powinna wykazać w wierszu 4, tj. Prawa autorskie i inne prawa, o których mowa w art. 18 ustawy - w części C.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zdaniem Wnioskodawczyni, opodatkowaniu podlega dochód, który należy rozumieć jako kwotę przychodu uzyskanego z tytułu przeniesienia praw i obowiązków z umowy partycypacyjnej (tekst jedn.: umowa cesji opiewająca na kwotę 35.844, 90 zł pomniejszona o koszty rozwiązania umowy partycypacyjnej w wysokości 3% od kwoty partycypacyjnej czyli minus 1075, 35 zł, pomniejszony o koszty uzyskania przychodu bezpośrednio związane z ich nabyciem czyli kwoty partycypacji tj. 35844, 90 zł.

Zdaniem Zainteresowanej zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Bowiem aby uzyskać prawo do wskazania przyszłego najemcy lokalu w zasobach TBS Zainteresowana musiał wnieść wkład w postaci kwoty partycypacyjnej w kosztach jego budowy, co według Wnioskodawczyni można zakwalifikować do wydatków poniesionych w celu uzyskania przychodu ze zbycia tego prawa.

W konsekwencji oznacza to, że do opodatkowania pozostaje różnica pomiędzy kwotą partycypacji a kwotą uzyskaną z odpłatnego zbycia praw wynikających z umowy partycypacyjnej, co w przypadku Wnioskodawczyni oznacza, iż wartość ta będzie wartością ujemną czyli stratą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* nieprawidłowe - w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty kary umownej oraz wskazania deklaracji podatkowej, w której należy wykazać przychód uzyskany z transakcji cesji praw i obowiązków wynikających z umowy partycypacji,

* prawidłowe - w pozostałym zakresie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl natomiast art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c).

Zgodnie z art. 18 ww. ustawy za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Pojęcie praw majątkowych nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 18 ustawy wymienia jedynie przykładowo kilka rodzajów praw majątkowych, stanowiąc, iż za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Prawa majątkowe wymienione w tym przepisie nie stanowią zatem zamkniętego katalogu przychodów uzyskiwanych z tego źródła, a prawo wierzyciela do dochodzenia od dłużnika określonej kwoty pieniężnej także stanowi uprawnienie o charakterze majątkowym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2003 r. Wnioskodawczyni podpisała umowę partycypacyjną w kosztach budowy lokalu mieszkalnego z Towarzystwem Budownictwa Społecznego. Jako partycypant Zainteresowana - zgodnie z umową - dokonała wpłaty w wysokości 35.844,80 zł w zamian za prawo wskazania najemcy tego lokalu (na córkę) zgodnie z ustawą z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego.

W sierpniu 2012 r. najemcy wskazani wcześnie przez Wnioskodawczynię do najmu lokalu mieszkalnego (córka) rozwiązała z TBS umowę najmu i opróżniła lokal przekazując go TBS, podpisując protokół zdawczo-odbiorczy. W wyniku wcześniej złożonego wypowiedzenia umowy najmu przez ówczesnego najemcę i zgodnie z umową partycypacyjną Zainteresowana wskazała TBS-owi nowego najemcę, który spełniał wymogi TBS i z dniem 31 sierpnia 2012 r. przejął lokal i zawarł umowę najmu z TBS.

We wrześniu 2012 r. Zainteresowana dokonała odpłatnej umowy cesji na nowego - obecnego najemcę, odpowiadającą wartości wpłaconej uprzednio do TBS partycypacji w kosztach budowy lokalu i pomniejszoną o 3% od wpłaconej partycypacji tytułem kary umownej spowodowanej faktem odstąpienia / rozwiązania umowy z TBS zgodnie z zapisami w umowie partycypacyjnej.

Zatem kwota jaką Wnioskodawczyni uzyskała z tytułu umowy cesji (jako cedent) wyniosła 34.769,55 zł, zaś cesjonariusz czyli nowy najemca (partycypant przyszły) za kwotę 35.844,90 zł uzyskał wszelkie prawa i obowiązki z tytułu umowy partycypacyjnej do lokalu w zasobach TBS.

Ponadto, Zainteresowana poinformowała, że w umowie partycypacyjnej z TBS nie istniał zapis o zakazie umowy cesji praw i obowiązków, widniał jedynie zapis odnośnie kary w wysokości 3% kwoty partycypacji w przypadku odstąpienia lub rozwiązania umowy z TBS przez partycypanta, która to kwota została automatycznie odliczona od kwoty partycypacji i uwzględniona w umowie cesji z obecnym najemną TBS.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (tekst jedn.: Dz. U. z 2013. 255), przedmiotem działania towarzystwa jest budowanie domów mieszkalnych i ich eksploatacja na zasadach najmu.

W myśl art. 29a ust. 1 ww. ustawy, osoba fizyczna może zawrzeć z towarzystwem umowę w sprawie partycypacji w kosztach budowy lokalu mieszkalnego, którego będzie najemcą. Kwota partycypacji w kosztach budowy lokalu mieszkalnego uzyskana od osób, o których mowa w ust. 1, nie może przekroczyć 30% kosztów budowy tego lokalu (art. 29a ust. 2 cyt. ustawy).

Z powołanych powyżej przepisów wynika więc, że nabywając udziały w kosztach budowy realizowanej przez Towarzystwo Budownictwa Społecznego osoba, która wnosi partycypację nie nabywa prawa własności do lokalu mieszkalnego, lecz jedynie prawo do korzystania na zasadach najmu z mieszkania wybudowanego w ramach popierania budownictwa mieszkaniowego. Osoba decydując się na zawarcie umowy w sprawie partycypacji w kosztach budowy lokalu mieszkalnego przez Towarzystwo Budownictwa Społecznego nigdy nie jest właścicielem tego lokalu, nabywa jedynie dla siebie lub dla osoby przez siebie wskazanej prawo najmu tego lokalu. Oznacza to, iż partycypacja stanowi jedynie udział w kosztach budowy, nie stanowi natomiast udziału we własności lokalu.

Zatem prawo do korzystania na zasadach najmu z tytułu wniesienia partycypacji do Towarzystwa Budownictwa Społecznego stanowi prawo majątkowe.

Ponadto należy podkreślić, iż cesja wierzytelności została uregulowana w art. 509-518 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 509 Kodeksu cywilnego wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa.

W myśl natomiast art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Istota przeniesienia wierzytelności polega na tym, że prawa przysługujące zbywcy (dotychczasowemu wierzycielowi) przechodzą na nabywcę wierzytelności. Właściwość zobowiązania, uprawnienia wierzyciela i zobowiązania dłużnika pozostają bez zmian, gdyż w wyniku umowy cesji wierzytelności zmienia się tylko wierzyciel.

Wierzytelność jest prawem majątkowym, będącym przedmiotem obrotu gospodarczego.

Z uwagi na dokonaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych kategoryzację źródeł przychodu, w szczególności wyodrębnienie w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy przychodów z praw majątkowych, w sytuacji gdy osoba fizyczna - nieprowadząca działalności gospodarczej w zakresie obrotu wierzytelnościami - zawiera umowę cesji wierzytelności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego, przenosząc ją odpłatnie na rzecz innego podmiotu uzyskane z tego tytułu przychody kwalifikuje się do przychodów z praw majątkowych.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego zaprezentowanego we wniosku stwierdzić należy, iż kwota uzyskana z tytułu cesji partycypacji w kosztach budowy lokalu mieszkalnego w TBS stanowi dla Wnioskodawczyni przychód z praw majątkowych w rozumieniu w art. 18 ww. ustawy.

Dochód uzyskany z praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podatnik jest zobowiązany złożyć w urzędzie skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 1 ww. ustawy).

Dochody z praw majątkowych podlegają kumulacji z pozostałymi dochodami, zgodnie z postanowieniami art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Treść art. 9 ust. 2 cytowanej ustawy wskazuje, że dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W powołanym przepisie ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo - skutkowego, tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła.

Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że podatnik wykaże, iż zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów. Koszty poniesione przez podatnika należy zatem oceniać pod kątem ich celowości a więc dążenia do uzyskania przychodu a nie niezbędności.

A zatem kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki:

* zostały faktycznie poniesione w celu uzyskania przychodu, tzn. pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami oraz

* nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów. Poza tym należy podkreślić, że koszty mają być bezwzględnie w sposób prawidłowy udokumentowane i poniesione przez podatnika a nie inne osoby.

Należy podkreślić, że kategoria kosztów uzyskania przychodu nie może być traktowana jako zbiór, do którego należeć będą wszystkie poniesione wydatki. Ze swej istoty niektóre wydatki nie mają nic wspólnego z uzyskaniem przychodu. Kwota kary umownej spowodowanej faktem odstąpienia/rozwiązania umowy z TBS nie stanowi kosztów uzyskania przychodu, z tytułu cesji praw i obowiązków w TBS, bowiem postanowienia w umowie z TBS dotyczące tej kary stanowią gwarancję dotrzymania warunków umowy z Towarzystwem.

Koszty rozwiązania umowy partycypacyjnej (kary umownej) w żaden sposób nie wpływają na powstanie, zachowanie albo zabezpieczenie przychodu z tytułu przeniesienia (zbycia) praw wynikających z umowy partycypacyjnej.

Do kosztów uzyskania przychodu może natomiast Wnioskodawczyni zaliczyć wkład w postaci kwoty partycypacyjnej w kosztach budowy lokalu mieszkalnego bowiem aby uzyskać prawo do najmu lokalu mieszkalnego Wnioskodawczyni musiała wnieść wkład w postaci kwoty partycypacyjnej w kosztach jego budowy.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni dokonała cesji praw do partycypacji na inną osobę za sumę odpowiadającą sumie kwoty partycypacji wpłaconej do TBS. Zatem Zainteresowana w zeznaniu podatkowym może wykazać wartość zerową z tej transakcji.

Biorąc powyższe pod uwagę oraz uregulowania prawne w tym zakresie należy stwierdzić, iż transakcję cesji praw i obowiązków wynikających z umowy partycypacji (i uzyskany z tego tytułu dochód albo stratę) należy wykazać, co już wyżej wskazano, do końca kwietnia roku następującego po roku podatkowym w którym dokonano zbycia tego prawa.

Powyższą transakcję Zainteresowana powinna wykazać na formularzu PIT-36 w części D, poz. 7, a nie jak wskazała Wnioskodawczyni - w PIT-37 w części C - wiersz 4, bowiem formularz PIT-37 jest przeznaczony dla podatników, którzy uzyskali przychody wyłącznie za pośrednictwem płatnika, z czym nie mamy do czynienia w rozpoznawanej sprawie.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni w odniesieniu do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty kary umownej oraz formularza na jakim należy się rozliczyć należało uznać za nieprawidłowe.

W tym miejscu należy zaznaczyć, iż Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu nie ma możliwości potwierdzenia prawidłowości wyliczeń przedstawionych w przedmiotowym wniosku z uwagi na fakt, iż przepis art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa nakłada na organ podatkowy obowiązek udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Ewentualne przeliczenia, jakich należałoby dokonać, nie należą do kompetencji tut. Organu. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, to na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu - zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego. Prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez właściwy rzeczowo organ podatkowy w toku postępowania kontrolnego, postępowania podatkowego, czy też czynności sprawdzających.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.