ILPB2/415-188/07-2/PW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, reprezentowanej przez Pełnomocnika - radcę prawnego - Pana M. M., przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2007 r. (data wpływu 24 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku dochodowego diet i innych należności za czas podróży służbowej pracownika zatrudnionego w charakterze kierowcy - jest prawidłowe.

W dniu 24 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku dochodowego diet i innych należności za czas podróży służbowej pracownika zatrudnionego w charakterze kierowcy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi przedsiębiorstwo transportowe pod firmą X. Dominującym przedmiotem działalności jest transport międzynarodowy, krajowy i spedycja. W przedsiębiorstwie ma być zatrudniony pracownik w charakterze kierowcy z określeniem wykonywania miejsca pracy: T. ul. W., gmina S., gdzie znajduje się siedziba, baza transportowa oraz biura spedycyjne. Kierowca ten świadczyć będzie pracę w T., na terenie całego kraju oraz za granicą.

Z tego powodu otrzyma on polecenie wyjazdu służbowego tzw. delegację.

Po zakończeniu podróży służbowej wypłacone mu zostaną diety i inne należności za czas odbycia tej podróży. Niezależnie, oprócz ww. należności kierowca będzie otrzymywał wynagrodzenie zasadnicze.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy należność z tytułu wypłaconych dla pracownika świadczącego pracę w charakterze kierowcy z miejscem zatrudnienia określonym jako T. ul. W., gmina S., z tytułu podróży służbowych odbywanych w kraju i za granicą, są zwolnione od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, diety i inne należności za czas podróży służbowej, które wypłacane mają być kierowcy świadczącemu pracę tak w kraju jak i za granicą, są wolne od podatku dochodowego. Według Wnioskodawcy jednoznacznie stanowi o tym Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, Kodeks pracy oraz Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wysokości i warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi z tytułu podróży na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do postanowień art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) powołanej wyżej ustawy, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika, do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza jego granicami.

Na podstawie powołanego przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przysługujące pracownikowi z tytułu odbytej podróży służbowej, w terminie i w państwie określonym przez pracodawcę, diety oraz zwrot kosztów za przejazdy, dojazdy, noclegi, a także inne wydatki określone przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wysokość, do której ww. diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika wolne są od podatku dochodowego określają rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.) oraz poza granicami kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.).

Warunkiem niezbędnym dla skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest odbycie przez pracownika podróży służbowej.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji podróży służbowej.

W kwestii tej należy zatem posłużyć się definicją zawartą w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks Pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.).

W art. 77 ⁵ § 1 Kodeksu pracy ustawodawca określił, iż pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy przysługuje zwrot kosztów związanych z podróżą służbową.

Zatem, podróżą służbową jest każdy wyjazd pracownika na polecenie pracodawcy poza miejscowość, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałe miejsce pracy w celu wykonania zadania służbowego.

W świetle art. 29 ust. 1 Kodeksu pracy określenie w umowie o pracę m.in. miejsca wykonywania pracy, pozostaje w gestii stron stosunku pracy. Nie ma przeszkód prawnych, aby w umowie o pracę zawartej z kierowcą, określono jako miejsce jej wykonywania siedzibę firmy. W takim przypadku, jeśli umowa o pracę nie przewiduje dodatkowych warunków, służbowy wyjazd kierowcy poza miejscowość, w której znajduje się siedziba pracodawcy będzie podróżą służbową.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że miejscem wykonywania pracy przez pracownika (kierowcę), którego zamierza zatrudnić Wnioskodawca będzie siedziba spółki. Pracownik ten będzie otrzymywał od pracodawcy polecenia wyjazdu służbowego poza określone w umowie miejsce wykonywania pracy. W związku z tym należy stwierdzić, w świetle wcześniej cytowanych przepisów, że będzie on odbywał podróże służbowe.

Zatem przyszłemu pracownikowi Wnioskodawcy, którego praca polegać będzie na wyjazdach służbowych poza określone w umowie miejsce jej wykonywania, przysługiwać będzie dieta i inne należności z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju lub poza granicami kraju. Należności te będą zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych do wysokości określonej we wcześniej wymienionych rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej, regulujących wysokość oraz warunki ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej odpowiednio na obszarze kraju i poza jego granicami.

Jednocześnie mając na uwadze, iż wniosek spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczył stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla poszczególnych wspólników spółki. Uregulowania tej ustawy dotyczą bowiem podatników, którymi są osoby fizyczne.

Wniosek natomiast złożyła spółka (jawna), która w świetle zawartych w niej przepisów nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, podatnikami zaś są poszczególni wspólnicy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.