ILPB2/415-157/11-5/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2011 r. (data wpływu 10 lutego 2011 r.), uzupełniony pismem z dnia 25 lutego 2011 r. (data wpływu 28 lutego 2011 r.) oraz pismem z dnia 8 kwietnia 2011 r. (data wpływu 15 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego - jest prawidłowe.

W dniu 10 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 22 lutego 2011 r. nr ILPB2/415-157/11-2/AJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Zainteresowaną do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, iż nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.

Pouczono również Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 22 lutego 2011 r. (skutecznie doręczono dnia 25 lutego 2011 r.).

W dniu 25 lutego 2011 r. na konto Izby Skarbowej w Poznaniu wpłynęła brakująca kwota w wysokości 40 zł.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni ma polskie obywatelstwo, legitymuje się polskim dowodem osobistym.

Przed kilkoma laty wyjechała z Polski i osiedliła się na Wyspach Bahama. Stan ten trwa do dnia złożenia wniosku, tzn. Zainteresowana zamieszkuje z parterem życiowym na Bahamach - w domu, którego jest właścicielką. Wnioskodawczyni ma zamiar mieszkać tam na stałe. Partner Zainteresowanej ma status rezydenta podatkowego Wysp Bahama.

Od momentu wyjazdu z Polski Wnioskodawczyni spędza w kraju nie dłużej niż 30 dni rocznie.

Zainteresowana jest właścicielką nieruchomości położonych w Polsce i czerpie zyski z ich wynajmu. Ponadto Zainteresowana posiada udziały w polskich spółkach kapitałowych, w których pełni funkcje zarządcze, z którego to tytułu jednak nie uzyskuje wynagrodzenia.

Wnioskodawczyni posiada w Polsce również konto bankowe, na które wpłacane są kwoty wynagrodzenia z tytułu umów najmu. Zainteresowana posiada również konta w bankach zlokalizowanych na Bahamach.

Posiadanymi w Polsce aktywami Wnioskodawczyni zarządza ze swojego miejsca zamieszkania na Bahamach, kontaktując się z osobami sprawującymi fizyczny zarząd nad należącymi do niej składnikami majątkowymi telefonicznie, poprzez pocztę elektroniczną itp. Również funkcje członka zarządu w polskich spółkach Wnioskodawczyni wykonuje przede wszystkim ze swojego miejsca zamieszkania na Bahamach, korzystając ze środków komunikowania się na odległość.

Na Bahamach Zainteresowana realizuje swoją zasadniczą działalność gospodarczą. Polega to w szczególności na odbywaniu spotkań biznesowych i strategicznych, w tym zawieraniu umów, w miejscach zwyczajowo przyjętych jako miejsca spotkań na Bahamach, a także utrzymywaniu - z miejsca zamieszkania - kontaktów z partnerami biznesowymi z różnych krajów, przy pomocy środków komunikacji na odległość. Wnioskodawczyni posiada również udziały w spółkach z siedzibą na Bahamach. Wnioskodawczyni zamierza także czerpać z tych źródeł zyski w przyszłości.

W Polsce mieszka rodzina Zainteresowanej (ojciec i brat), natomiast z innymi osobami z Polski Wnioskodawczyni utrzymuje jedynie sporadyczne kontakty. Znajomi, z którymi utrzymuje bieżące kontakty towarzyskie, mieszkają na Bahamach i w innych państwach.

Wnioskodawczyni prowadzi na Bahamach działalność w zakresie kulturalnym, organizując imprezy o charakterze artystycznym i sportowym.

Zainteresowana posiada nadany w Polsce numer NIP. Ponadto posiada również numer identyfikacji podatkowej nadany przez administrację podatkową na Bahamach. Zgodnie z prawem obowiązującym na wyspach Bahama posiada obecnie status stałego rezydenta podatkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w zaistniałym stanie faktycznym doszło do zmiany rezydencji podatkowej Wnioskodawczyni w ten sposób, iż od momentu zaistnienia opisanych okoliczności przestała Ona podlegać w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, ponieważ uzyskała status rezydenta wysp Bahama.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm. - dalej: ustawa o PIT), osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ustawy o PIT, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

* posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

* przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W świetle art. 4a ustawy o PIT, powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Polska nie zawarła z Wyspami Bahama umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a więc w niniejszej sprawie należy opierać się tylko na przepisach ustawy o PIT.

Definicja miejsca zamieszkania zawarta w art. 3 ust. 1a ustawy o PIT obejmuje trzy przesłanki: centrum interesów osobistych, centrum interesów gospodarczych oraz pobyt przekraczający 183 dni w roku podatkowym. Spełnienie zatem którejkolwiek z nich skutkuje uznaniem osoby fizycznej za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawczyni uważa, iż żadna z tych przesłanek nie jest spełniona w jej przypadku, wobec czego zasadnym jest przyjęcie, iż nie posiada w Polsce miejsca zamieszkania, podlegając w kraju wyłącznie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w myśl art. 3 ust. 2a ustawy o PIT - tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W uzasadnieniu powyższego wniosku należy przeanalizować przesłanki wynikające z art. 3 ust. 1a ustawy o PIT w odniesieniu do sytuacji Wnioskodawczyni.

Pobyt

Wnioskodawczyni spędza w Polsce w ciągu roku podatkowego maksymalnie 30 dni. Nie jest zatem spełniona przesłanka długości pobytu w Polsce przekraczającej 183 dni rocznie.

Centrum interesów osobistych

Pod pojęciem centrum interesów osobistych rozumie się w doktrynie prawa podatkowego wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawianie hobby itp.

Zainteresowana jest właścicielką domu położonego na Bahamach, w którym mieszka wraz ze swoim partnerem życiowym. Tym samym stworzyła tam ognisko domowe rozumiane jako wspólne miejsce zamieszkania, posiadające cechy stałości. W domu na Bahamach Wnioskodawczyni organizuje również imprezy towarzyskie i wydarzenia o charakterze artystycznym.

Pobyt Zainteresowanej na Bahamach ma charakter stały, tzn. Wnioskodawczyni nie planuje zmiany miejsca zamieszkania (w szczególności nie planuje powrotu do Polski).

Partner Wnioskodawczyni ma status rezydenta podatkowego Wysp Bahama, co stanowi dodatkowe potwierdzenie braku związków Wnioskodawczyni z Polską.

Należy dodatkowo podkreślić, iż będące własnością Zainteresowanej nieruchomości położone w Polsce (m.in. mieszkaniowe) są wynajmowane, wskutek czego przestały one być dla niej dostępne i w szczególności nie mogą służyć zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawczyni. Tym samym, w ocenie Zainteresowanej fakt, że posiada Ona mieszkania w Polsce w żaden sposób nie może uzasadniać twierdzenia, jakoby w Polsce miało znajdować się centrum jej interesów osobistych.

Na Bahamach Wnioskodawczyni ma również stały krąg znajomych, z którymi utrzymuje kontakty towarzyskie. Tam również prowadzi działalność kulturalną, organizując imprezy artystyczne i sportowe.

Tym samym życie osobiste Zainteresowanej zogniskowane jest na Bahamach, gdzie zamieszkuje razem ze swoim partnerem i prowadzi szeroko rozumiane życie towarzyskie.

Związki Wnioskodawczyni z Polska w aspekcie osobistym ograniczają się do kontaktów z rodziną. Przy tym należy wskazać, że Zainteresowana nie spędza świąt ani wakacji w Polsce, z tych okazji to rodzina odwiedza ją na Bahamach. Z dawnymi znajomymi z Polski (poza rodziną) Wnioskodawczyni ma kontakty jedynie sporadyczne, okazjonalne.

Wobec powyższego zasadne jest stwierdzenie, iż centrum interesów osobistych Zainteresowanej znajduje się na Bahamach.

Centrum interesów gospodarczych

Centrum interesów gospodarczych to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Miejscem prowadzenia działalności zarobkowej Wnioskodawczyni są Wyspy Bahama. Wynika to przede wszystkim z faktu, iż na Bahamach, w miejscach zwyczajowo przyjętych jako miejsca spotkań, Zainteresowana spotyka się z partnerami biznesowymi, prowadzi rozmowy, zawiera umowy. Również z miejsca zamieszkania na Bahamach Wnioskodawczyni utrzymuje kontakty z kontrahentami z różnych krajów, przy pomocy środków komunikacji na odległość. Jednocześnie ze swojego miejsca zamieszkania na Bahamach Zainteresowana zarządza majątkiem zlokalizowanym w Polsce. Zasadnicze zatem czynności faktyczne, jakie Wnioskodawczyni wykonuje w ramach swojej działalności zarobkowej wykonywane są z Wysp Bahama, Wnioskodawczyni posiada również udziały w spółkach z siedzibą na Bahamach.

Fakt, iż Zainteresowana posiada w Polsce nieruchomości, które wynajmuje, oraz udziały w spółkach, nie ma wpływu na wniosek, iż centrum jej interesów gospodarczych znajduje się na Wyspach Bahama. Niezależnie bowiem od posiadania tych aktywów w Polsce Wnioskodawczyni prowadzi swoją zasadniczą działalność zarobkową na Bahamach i to właśnie z aktywnością realizowaną na Bahamach Zainteresowana wiąże swoją przyszłość. Posiadane w Polsce aktywa mają z punktu widzenia Wnioskodawczyni charakter drugoplanowy. Należy jeszcze raz podkreślić, iż Zainteresowana zarządza posiadanym w Polsce majątkiem ze swojego miejsca zamieszkania na Bahamach, w Polsce zaś bywa rzadko, okazjonalnie.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawczyni powołuje się na interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 11 sierpnia 2010 r. sygn. IPPB4/415-449/10-2/JS.

Również fakt, iż Wnioskodawczyni pełni funkcje zarządcze w polskich spółkach nie implikuje powstania w Polsce centrum interesów gospodarczych Wnioskodawczyni. Jak bowiem wskazano w opisie stanu faktycznego swoje obowiązki z tym związane Zainteresowana pełni z miejsca zamieszkania na Bahamach, poprzez kontakty telefoniczne, pocztę elektroniczną itd.

Ponadto te obowiązki pochłaniają Wnioskodawczyni stosunkowo mało czasu, Jej głównym zajęciem jest natomiast działalność na rzecz spółki z siedzibą na Bahamach, działającej w branży nieruchomości, w której Zainteresowana jest zatrudniona. Podkreślenia wymaga, iż Wnioskodawczyni nie uzyskuje wynagrodzenia z tytułu pełnionych funkcji w polskich spółkach.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawczyni powołuje się na interpretację indywidualną wydaną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 28 maja 2008 r. sygn. lPPB2/415-373/08-3/SP.

Wnioskodawczyni posiada w Polsce konto bankowe, na które wpływają osiągane w Polsce przychody. Jednocześnie jednak Zainteresowana ma rachunki bankowe również w bankach z siedzibą na Bahamach, z których korzysta w ramach swojej bieżącej działalności w tym państwie. Zatem fakt posiadania konta w Polsce nie jest miarodajny dla ustalenia rezydencji Zainteresowanej.

Podsumowując, z uwagi na silne związki osobiste oraz gospodarcze Wnioskodawczyni z Wyspami Bahama, należy uznać, posiada ona w tym kraju zarówno centrum interesów osobistych, jak i gospodarczych. Okoliczność ta, jak i fakt, iż w poszczególnych latach podatkowych Wnioskodawczyni spędza w Polsce okres krótszy niż 183 dni (maksymalnie 30 dni) oznaczają, iż Wnioskodawczyni utraciła status rezydenta polskiego i podlega w Polsce wyłącznie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnej sprawie i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.