ILPB2/415-145/13-2/WM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 maja 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-145/13-2/WM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2013 r. (data wpływu 18 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości preferencyjnego rozliczenia w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dziecko - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości preferencyjnego rozliczenia w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dziecko.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2011 r. na podstawie wyroku sądu okręgowego z dnia 17 czerwca 2011 r. rozwiązano małżeństwo Wnioskodawcy bez orzekania o winie, powierzając opiekę nad małoletnim synem jego matce, przy jednoczesnym pozostawieniu Zainteresowanemu możliwości współdecydowania o istotnych sprawach w życiu syna.

Od dnia rozwodu małoletni syn praktycznie przebywa wyłącznie pod stałą opieką Wnioskodawcy. Zainteresowany i Jego 17-letni syn, który w roku 2012 był uczniem liceum ogólnokształcącego, mieszkają tylko we dwójkę.

Wnioskodawca ponosi koszty utrzymania i wychowania syna oraz podejmuje samodzielnie starania prowadzące w konsekwencji do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego dziecka.

We wrześniu 2012 r. Zainteresowany złożył w sądzie rejonowym pozew o zmianę wyroku rozwodowego w sprawie władzy rodzicielskiej. Dnia 23 listopada 2012 r. Sąd wydał wyrok, w którym dokonał stosownych zmian w postanowieniu sądu okręgowego, powierzając opiekę rodzicielską nad małoletnim synem Wnioskodawcy, ustalając miejsce zamieszkania syna z Zainteresowanym. Jednocześnie, Sąd pozostawił matce możliwość współdecydowania o istotnych sprawach w życiu syna.

W chwili sporządzania niniejszego wniosku wyrok Sądu oczekuje na uprawomocnienie. Porządkuje on stan formalny i faktyczny, zgodnie z którym Zainteresowany samotnie utrzymuje i wychowuje swojego syna.

Wnioskodawca osiąga dochody ze stosunku pracy oraz z działalności gospodarczej opodatkowanej na zasadach ogólnych.

Zainteresowany zwraca się z prośbą o potwierdzenie, że wobec opisanego stanu faktycznego przysługuje Mu prawo do rozliczenia podatku dochodowego jako osobie samotnie wychowującej dziecko.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z treścią art. 6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, Zainteresowanemu przysługuje prawo do rozliczenia podatku za 2012 r., jako osobie samotnie wychowującej dziecko.

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje Mu prawo do rozliczenia podatku dochodowego jako osobie samotnie wychowującej dziecko.

Na poparcie swojego stanowiska Zainteresowany wskazuje, iż jest rozwodnikiem. W latach 2011, 2012 oraz obecnie Wnioskodawca samotnie wychowuje swojego małoletniego syna. Zarówno Zainteresowany, jaki i Jego syn w 2012 r. nie osiągali dochodów na zasadach szczególnych. Wnioskodawca uzyskuje dochody ze stosunku pracy oraz samodzielnie prowadzonej działalności gospodarczej, z której rozlicza się na zasadach ogólnych.

Zainteresowany mieszka wyłącznie ze swoim synem i samodzielnie ponosi koszty jego utrzymania, jak również samodzielnie czyni starania związane z jego wychowaniem. W 2012 r., syn uczęszczał do liceum ogólnokształcącego. Po jego ukończeniu zamierza studiować. Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że spełnia wszystkie przesłanki, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych i przysługuje Mu prawo do rozliczenia podatku za 2012 r. jako osobie samotnie wychowującej dziecko.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1.

małoletnie,

2.

bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3.

do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Stosownie do art. 6 ust. 8 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w cytowanym wyżej ust. 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy do osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Natomiast, w myśl art. 6 ust. 9 ustawy podatkowej, zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Ponadto, po myśli art. 6 ust. 10 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Cytowane przepisy wprowadzają wyjątek od zasady dokonywania indywidualnego rozliczenia zobowiązania podatkowego podatników poprzez ustalenie preferencyjnego sposobu rozliczenia. W konsekwencji, aby móc rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko należy spełniać wszystkie warunki określone w stosownych przepisach.

Mając powyższe na uwadze, możliwość skorzystania z uprzywilejowanej formy opodatkowania dochodów osób samotnie wychowujących dzieci została z woli ustawodawcy w sposób wyraźny uzależniona od spełnienia ściśle określonych warunków, tj. m.in.:

* podatnik winien być osobą samotnie wychowującą dzieci,

* wniosek o zastosowanie tej formy należy złożyć w określony sposób, tj. w rocznym zeznaniu podatkowym (zawierającym stosowne oświadczenie w tej materii), i

* wniosek o zastosowaniu ww. formy opodatkowania winien być złożony w określonym terminie, tj. do dnia 30 kwietnia roku następującego po danym roku podatkowym.

Sam fakt wychowywania przez osobę samotną w roku podatkowym dzieci nie jest zatem wystarczający, by powyższy przepis miał zastosowanie. Stosuje się go bowiem jedynie do tych ww. osób, które złożyły wniosek o opodatkowanie w ww. sposób w rocznym zeznaniu podatkowym, w określonym ustawą terminie.

Zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz utrwalonym orzecznictwem sądowym, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

W konsekwencji przy stosowaniu preferencji podatkowych nie jest dopuszczalne posługiwanie się wykładnią rozszerzającą. Zastosowanie może mieć jedynie wykładnia językowa (literalna).

Z przedstawionego stanu faktycznego, wynika iż Wnioskodawca jest rozwodnikiem. W 2012 r. samotnie wychowywał swojego małoletniego syna. Zainteresowany osiągnął w roku podatkowym dochody ze stosunku pracy oraz działalności gospodarczej opodatkowanej na zasadach ogólnych.

Reasumując, stwierdzić należy, iż Wnioskodawca spełnia podstawową przesłankę do uznania za osobę samotnie wychowującą dziecko. Zatem, w sytuacji złożenia stosownego wniosku w terminie do dnia 30 kwietnia 2013 r. Zainteresowany miał prawo do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia zeznania rocznego za 2012 r. w sposób przewidziany w art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, stanowisko w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego należy uznać za prawidłowe.

Końcowo, tut. Organ pragnie nadmienić, że dokumenty dołączone przez Zainteresowanego do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl