ILPB2/415-143/14-2/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2014 r. (data wpływu 3 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismem z 5 maja 2014 r. (data wpływu 6 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 3 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3, ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z 28 kwietnia 2014 r. nr ILPB2/415-143/14-2/AJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia - w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania - braków formalnych wniosku.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano 28 kwietnia 2014 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło 30 kwietnia 2014 r.), zaś 6 maja 2014 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek (data nadania pisma w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego - 5 maja 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i następujące zdarzenie przyszłe.

W październiku 2006 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem, pozostając w ustawowym ustroju wspólności majątkowej, zakupiła lokal mieszkalny (A). Zakup sfinansowany został kredytem hipotecznym. W roku 2008 małżonkowie ustanowili w drodze umowy rozdzielność majątkową. Następnie w grudniu 2012 małżonkowie zawarli Umowę o podział majątku wspólnego na mocy, której dokonali podziału majątku wspólnego w ten sposób, że ww. lokal mieszkalny (A) wraz z przynależnym do lokalu udziałem w nieruchomości wspólnej nabyła na wyłączność Wnioskodawczyni. W roku 2014 Wnioskodawczyni zamierza sprzedać lokal (A).

Równolegle mąż Wnioskodawczyni w roku 2010 nabył samodzielnie nieruchomość (B). W małżeństwie od 2008 r. obowiązuje ustrój rozdzielności majątkowej. Zakup sfinansował kredytem hipotecznym, który następnie spłacił w całości w roku 2013.

W 2012 r. mąż na mocy umowy darowizny darował Wnioskodawczyni prawo własności nieruchomości (B). Nieruchomość w momencie darowizny zabudowana była domem w zabudowie bliźniaczej w stanie surowym otwartym.

W 2013 r. małżeństwo zaciągnęło wspólnie kredyt hipoteczny pod zastaw przedmiotowej nieruchomości (B) należącej do Wnioskodawczyni z przeznaczeniem na zakończenie budowy i wykończenie wnętrz.

Środki uzyskane ze sprzedaży lokalu (A) Wnioskodawczyni przeznaczy na:

* spłatę zaciągniętego wraz z mężem w 2006 r. kredytu hipotecznego na zakup lokalu mieszkalnego (A),

* częściową spłatę zaciągniętego wraz z mężem w 2013 r. kredytu hipotecznego na zakończenie budowy, oraz

* wykończenie wnętrz (nieruchomość B),

* dodatkowe prace wykończeniowe domu (nieruchomość B) niepokryte środkami z kredytu.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowana wskazała, że:

* wartość udziału w lokalu mieszkalnym (A) wraz z przynależnym do lokalu udziałem w nieruchomości wspólnej nabytego przez Wnioskodawczynię w grudniu 2012 r. w wyniku podziału majątku wspólnego nie mieści się w wartości udziału w majątku wspólnym przysługującym przed podziałem,

* kredyt na zakup lokalu mieszkalnego (A) został zaciągnięty w banku mającym siedzibę w państwie członkowskim UE,

* kredyt na zakończenie budowy oraz wykończenie wnętrz (nieruchomość B) został zaciągnięty w banku mającym siedzibę w państwie członkowskim UE,

* lokal mieszkalny (A) jest położony w państwie członkowskim UE,

* nieruchomość (B) jest położona w państwie członkowskim UE.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W jaki sposób należy obliczyć wysokość należnego podatku dochodowego od sprzedaży lokalu mieszkalnego (A) planowanej na rok 2014 w opisanym stanie faktycznym z uwzględnieniem możliwych zwolnień oraz ulg podatkowych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, szczegółowej analizy wymaga ustalenie daty nabycia lokalu mieszkalnego (A) w kontekście umowy podziału majątku wspólnego z 2012 r. oraz zasadność zaliczenia w poczet wydatków na cele mieszkaniowe kredytów hipotecznych zaciągniętych przez obojga małżonków łącznie odpowiednio w 2006 r. na zakup lokalu mieszkalnego A oraz na wykończenie domu usadowionego na nieruchomości B.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości lub praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Tym samym, jeżeli sprzedaż nieruchomości lub prawa nastąpiła po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie decydujące znaczenie ma właściwe ustalenie daty, od jakiej należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8, tj. czy od daty kiedy nastąpiło pierwotne nabycie zbywanej nieruchomości, tj. od 2006 r., czy też od daty kiedy nastąpił podziału majątku wspólnego, czyli od 2012 r.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy.

Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznaniem rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Jeśli z porównania wartości udziału nabytego w czasie trwania związku małżeńskiego z udziałem nabytym w drodze zawartej ugody o podział majątku dorobkowego powstanie nadwyżka wartości tak otrzymanych praw lub rzeczy ponad wartość udziału w majątku wspólnym małżonków, to tylko ta nadwyżka będzie podlegała opodatkowaniu na zasadach określonych ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedstawionym stanie faktycznym podział majątku nie miał charakteru ekwiwalentnego dlatego należy stwierdzić, że nabycie przedmiotowej nieruchomości nie nastąpiło w całości w dacie jej pierwotnego zakupu. Należy przyjąć, że nieruchomość nabyta została przez Wnioskodawczynię w 50% wdacie pierwotnego zakupu nieruchomości w roku 2006, co odpowiada wielkości jej udziału w majątku wspólnym oraz w 50% w roku 2012 kiedy to nabyła na wyłączność przedmiotową nieruchomość w wyniku umowy o podział majątku wspólnego.

Powyższe rozważania pozwalają skonkludować, że w sytuacji sprzedaży lokalu w roku 2014 tylko 50% uzyskanego przychodu będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od sprzedaży nieruchomości.

Dodatkowo Wnioskodawczyni może skorzystać z tzw. ulgi mieszkaniowej w ramach której wolne od podatku PIT są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli uzyskane przychody z tego tytułu przeznaczone zostaną na własne cele mieszkaniowe (w tym kredyty z odsetkami zaciągnięte przed uzyskaniem przychodu z odpłatnego nabycia).

Wnioskodawczyni spłatę kredytu hipotecznego na zakup lokalu mieszkalnego (A) z 2006 r. oraz kredytu hipotecznego na wykończenie domu z 2013 r. może zaliczyć w całości do kategorii własnych celów mieszkaniowych analogicznie jak środki przeznaczone na prace wykończeniowe domu usytuowanego na nieruchomości (B).

W ocenie Wnioskodawczyni, zgodnie z linią orzecznictwa Izb Skarbowych, nie stanowi tutaj przeszkody fakt, że kredyty zaciągnięte są przez oboje małżonków.

Jeżeli przychód z odpłatnego zbycia (jak planuje Wnioskodawczyni) w całości zostanie wydatkowany na własne cele mieszkaniowe (spłatę kredytów oraz prace wykończeniowe), uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości zwolniony od podatku PIT.

Podsumowując, wg Wnioskodawczyni wysokość należnego podatku dochodowego w sytuacji sprzedaży lokalu mieszkalnego (A) za kwotę 400 tys. zł powinna zostać obliczona w sposób następujący:

Przychód z odpłatnego zbycia: 200 tys. Zł

(drugie 50% nie podlega opodatkowaniu ze względu na przekroczenie 5-letniego okresu)

Koszty uzyskania przychodu: 0 zł

Dochód: 200 tys. Zł

Wydatki na cele mieszkaniowe: 200 tys. Zł

(80 tys. zł spłata kredytu z 2006 r., 70 tys. zł spłata kredytu z 2013 r., 50 tys. zł prace wykończeniowe).

Dochód podlegający zwolnieniu: 200 tys. zł x 200 tys. zł / 200 tys. zł = 200 tys. zł.

Do opodatkowania 0.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) -przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem, odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeśli nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu w rozumieniu powołanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni w 2006 r. wraz z mężem nabyła nieruchomość A. Zakup został sfinansowany kredytem. Następnie w grudniu 2012 małżonkowie zawarli Umowę o podział majątku wspólnego na mocy, której dokonali podziału majątku wspólnego w ten sposób, że ww. lokal mieszkalny (A) wraz z przynależnym do lokalu udziałem w nieruchomości wspólnej nabyła na wyłączność Wnioskodawczyni. Wartość udziału w lokalu mieszkalnym (A) wraz z przynależnym do lokalu udziałem w nieruchomości wspólnej nabytego przez Wnioskodawczynię w grudniu 2012 r. w wyniku podziału majątku wspólnego nie mieści się w wartości udziału w majątku wspólnym przysługującym przed podziałem. Wnioskodawczyni omawianą nieruchomość zamierza sprzedać w 2014 r. Mąż Wnioskodawczyni w 2010 r. samodzielnie nabył nieruchomość (B), którą sfinansował kredytem hipotecznym spłaconym w całości w 2013 r. Wyżej wymienioną nieruchomość w 2012 r. mąż podarował Wnioskodawczyni. W 2013 r. Zainteresowana wspólnie z mężem zaciągnęła kredyt na zakończenie budowy oraz wykończenie wnętrz nieruchomości (B). Pieniądze uzyskane ze sprzedaży nieruchomości (A) Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na:

* spłatę zaciągniętego wraz z mężem w 2006 r. kredytu hipotecznego na zakup lokalu mieszkalnego (A),

* częściową spłatę zaciągniętego wraz z mężem w 2013 r. kredytu hipotecznego na zakończenie budowy, oraz

* wykończenie wnętrz (nieruchomość B),

* dodatkowe prace wykończeniowe domu (nieruchomość B) nie pokryte środkami z kredytu.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 powołanej ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W myśl art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Ustrój wspólności ustawowej ukształtowany został jako współwłasność łączna bezudziałowa.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego:

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności (działu spadku, podziału majątku wspólnego) jest nabyciem tych rzeczy.

Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Z powyższego wynika, że jeżeli spełnione są wymienione wyżej warunki, podział majątku małżeńskiego nie może być rozpatrywany w kategoriach nabycia, zmienia bowiem wyłącznie charakter własności. Natomiast wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, nawet gdy podział następuje bez spłat i dopłat, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomości), jak też jej majątku osobistego. Wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień, w którym dokonano jego podziału.

Odnosząc powyższe do przedstawionej we wniosku sytuacji stwierdzić należy, że częściowy podział majątku wspólnego, nie był ekwiwalentny (z uzupełnienia wniosku wynika, że wartość majątku jaka przypadła Wnioskodawczyni w wyniku podziału majątku przewyższa wartość udziału jaki przysługiwał Zainteresowanej w majątku wspólnym).

Tak więc w sytuacji przedstawionej we wniosku Wnioskodawczyni nieruchomość (A), którą zamierza sprzedać w 2014 r. nabyła w dwóch datach, tj. 50% w drodze kupna w 2006 r. i 50% w wyniku zniesienia wspólności majątkowej w 2012 r.

Mając na uwadze przytoczone przepisy, uzyskany przez Wnioskodawczynię przychód ze sprzedaży lokalu mieszkalnego, w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2006 r. w ramach wspólności małżeńskiej nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Sprzedaż zostanie bowiem dokonana po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego udziału.

Natomiast, sprzedaż ww. nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2012 r. w wyniku zniesienia wspólności majątkowej, przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 1 ww. ustawy od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Natomiast jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

Stosownie natomiast do przepisu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

W myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

W myśl natomiast art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in.:

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Stosownie natomiast do treści art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1, w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Należy również wskazać, że przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że z tytułu sprzedaży w 2014 r. nieruchomości - w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w roku 2012 na podstawie zniesienia wspólności majątkowej Wnioskodawczyni uzyska przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jednakże - na mocy art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - ww. przychód będzie wolny od podatku w kwocie odpowiadającej iloczynowi dochodu i udziału wydatków poniesionych na: spłatę zaciągniętego wraz z mężem w 2006 r. kredytu hipotecznego na zakup lokalu mieszkalnego (A), częściową spłatę zaciągniętego wraz z mężem w 2013 r. kredytu hipotecznego na zakończenie budowy, oraz wykończenie wnętrz (nieruchomość B - spełniające warunki określone w art. 21 ust. 25 cyt. ustawy) i dodatkowe prace wykończeniowe domu (nieruchomość B), które nie zostały pokryte środkami z kredytu.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu nie ma możliwości potwierdzenia prawidłowości wyliczeń przedstawionych w przedmiotowym wniosku z uwagi na fakt, że przepis art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa nakłada na organ podatkowy obowiązek udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Z uwagi na powyższe, nie podlegają urzędowej interpretacji zasady rachunkowego określania (wyliczenia) podstawy opodatkowania na podatek przy rozliczeniu kwoty uzyskanej z analizowanego zbycia, gdyż wykraczałoby to poza zakres interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.